อ่านสรุป บทที่ 2057 ให้คำตอบกับฉัน จาก The king of War โดย เสี้ยวอ้าวอวี๋เซิง
บทที่ บทที่ 2057 ให้คำตอบกับฉัน คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต The king of War ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย เสี้ยวอ้าวอวี๋เซิง อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
คำพูดของหลิ่วหรูเอียน ทำให้สีหน้าของคนหลายคนต่างเคร่งขรึม
“พี่หลิ่ว ขอโทษ ก่อนหน้านี้ผมหุนหันพลันแล่นเกินไป”
เฮ่อจวินลุกขึ้นยืน โค้งคำนับให้กับหลิ่วหรูเอียนเล็กน้อยและขอโทษ
หลิ่วหรูเอียนส่ายหน้าเบาๆ : “ไม่มีอะไรต้องขอโทษ ฉันก็แค่รู้มากกว่าพวกนายนิดหน่อยเท่านั้น ถ้าหากไม่รู้ว่าสำนักบู๊มีตราประทับแห่งเทพ และที่พึ่งอาศัยของสำนักบู๊เป็นจิตวิญญาณของเทพมาร ไม่แน่ฉันอาจจะลงมือกับสำนักบู๊แล้ว”
อี้เฟยยางถาม : “พี่หลิ่ว อย่างนั้นตอนนี้พวกเราควรทำยังไงดี? หรือว่าต้องรอแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆเหรอ?”
อี้เทียนเจียวพูดด้วยอารมณ์ที่ไม่ดี : “เธอใจร้อนอะไร? ตู้จ้งบอกแล้วไม่ใช่เหรอ ให้เวลาเขาสามชั่วโมง? เวลาสามชั่วโมง เพียงพอที่เขาจะให้คำตอบกับพวกเราแล้ว”
หลิ่วหรูเอียนพยักหน้า : “ตอนนี้พวกเรารอก็พอแล้ว ก็แค่เวลาสามชั่วโมงเท่านั้น”
สิ้นสุดเสียงของเธอ ขมวดคิ้วขึ้นมา พูดเสียงลึก : “มีคนไปสำนักบู๊อีกแล้ว”
เฮ่อจวินถาม : “พี่หลิ่ว ความหมายของคุณคือ คนของโลกบู๊โบราณล่าง?”
หลิ่วหรูเอียนพยักหน้า พร้อมกับลุกขึ้นและพูด : “พวกเราเข้าไปดูกัน!”
คนหลายคนรีบลุกขึ้นแล้วจากไป
และในเวลาเดียวกัน สำนักบู๊
นักบูโดชั้นยอดของสำนักบู๊มากมาย ล้วนแล้วเดินตามหลังตู้จ้ง
และเดินหน้าของพวกเขา และมีหนุ่มสาวสองคนสวมชุดจีนโบราณ และด้านหลังของหนุ่มสาวสองคนนี้ มีคนชราที่มีกลิ่นอายแข็งแกร่งสองคนเดินตาม
คนหนุ่มสาวมีชายหนึ่งหญิงหนึ่ง ล้วนแล้วอายุประมาณสามสิบ กลิ่นอายบนตัวของชายหนุ่ม มีแนวโน้มเลือนรางที่จะเข้าใกล้แดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น กลิ่นอายบนตัวของผู้หญิง ก็มีแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นกลางเช่นกัน
และคนชราสองท่านที่อยู่ด้านหลังของพวกเขา กลิ่นอายบนร่างกายยิ่งน่ากลัว แม้แต่ตู้จ้งก็ไม่สามารถสัมผัสได้ถึงพลังที่แท้จริงของอีกฝ่ายได้
เพียงแต่สิ่งที่สามารถยืนยันได้คือ แดนบูโดของอีกฝ่าย เกรงว่าจะอยู่ในระดับแดนนภาขั้นสองแล้ว
สำหรับแดนนภาขั้นสองอยู่ชั้นไหนนั้น ก็เดาไม่ถูกเหมือนกัน
ตู้จ้งมองคนหลายคนด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม เปิดปากถาม : “ไม่ทราบว่าแขกผู้มีเกียรติทุกท่านมาสำนักบู๊ของผม มีเรื่องอะไร?”
“แกก็คือผู้ที่ตัดสินใจเรื่องของสำนักบู๊?”
ชายหนุ่มมีรูปลักษณ์ที่หยิ่งยโส ตอนที่มองไปทางตู้จ้ง ล้วนแล้วเป็นทัศนคติของผู้ที่สูงส่งกว่า
คนในสำนักบู๊ ล้วนแล้วมีใบหน้าที่โกรธเคือง ชายหนุ่มคนนี้ โอหังเกินไปแล้ว
สีหน้าของตู้จ้งสงบ มองไปทางอีกฝ่ายและพูด : “ไม่ผิด ผมก็คือเจ้าสำนักของสำนักบู๊ ตู้จ้ง!”
ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา : “ตู้จ้งใช่ไหม? ฉันสนใจสำนักบู๊แล้ว นับแต่นี้เป็นต้นไป แกต้องยอมจำนนต่อฉัน รับใช้ฉัน แกมีความเห็นอะไรไหม?”
ตุ้ม!
เกิดความโกลาหลขึ้นทันที!
ทุกคนต่างโกรธเคืองอย่างมาก คาดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะหยิ่งผยองขนาดนี้ ต้องการให้ตู้จ้งยอมจำนนเขาโดยตรง แม้แต่โอกาสพิจารณาก็ไม่ให้ตู้จ้งด้วยซ้ำ
ตู้จ้งเลิกคิ้ว มองชายหนุ่มอย่างเย็นชาและพูด : “ต่อให้ต้องการให้ฉันยอมจำนน อย่างน้อยๆแกก็ต้องบอกฉัน แกเป็นใคร?”
ในเวลานี้ ผู้หญิงที่อยู่ด้านข้างผู้ชาย พูดด้วยสีหน้าที่จองหอง : “พี่ชายของฉันเป็นถึงเจ้าบ้านตระกูลฉีตระกูลอันดับต้นๆของโลกบู๊โบราณล่าง ฉีอิงเว่ย! ไม่เพียงแค่นั้น พี่ชายของฉันยังเป็นทั่วทั้งโลกบู๊โบราณล่าง ผู้เก่งกาจอันดับสองของอันดับจอมคน”
“และฉัน ชื่อฉีอิงเสว่ ! อยู่อันดับเก้าของอันดับจอมคน!”
ในดวงตาของฉีอิงเสว่ เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ เหมือนกับฉีอิงเว่ยตอนที่มองไปทางตู้จ้ง ในสายตาไม่มีความเคารพนับถือ มีเพียงการครอบงำเท่านั้น
แต่ความจริงก็เป็นแบบนี้แหละ ด้วยตำแหน่งในโลกบู๊โบราณล่างของตระกูลฉี ลูกชายที่น่าภาคภูมิใจของตระกูลฉี ไม่เห็นแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นในโลกมนุษย์คนหนึ่งอยู่ในสายตาอย่างแน่นอน
ก็เหมือนกับผู้พิทักษ์สองคนนี้ที่ปกป้องอยู่ด้านหลัง ล้วนแล้วเป็นไปได้ว่าจะเป็นผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสอง
“ถ้าหากฉันปฏิเสธล่ะ?”
จู่ๆตู้จ้งก็เปิดประเด็น น้ำเสียงมีร่องรอยของความเย็นชา
ฉีอิงเสว่ หัวเราะอย่างเย็นชา : “เธอก็พูดแล้ว เป็นเจ้าสำนักตู้ตอบตกลง จะพิจารณาให้พวกเธอเข้าไปแดนเหนือ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพวกเราด้วย?”
“สิ่งที่พวกเราต้องการคือสำนักบู๊ ยิ่งกว่านั้น เจ้าสำนักตู้ยังไม่ได้ตอบตกลงให้พวกเธอเข้าไปไม่ใช่เหรอ? ในเมื่อเป็นแบบนี้ อย่างนั้นแดนเหนือทั้งหมด ล้วนเป็นสถานที่ที่ไม่มีเจ้าของ พวกเธอมีสิทธิ์อะไรมาวิจารณ์คนอื่นที่นี่?”
ทัศนคติของเธอหยิ่งผยองถึงขีดสุด พูดออกมาโดยตรงว่าแดนเหนือเป็นสถานที่ที่ไม่มีเจ้าของ
อี้เทียนเจียวเตรียมจะพูดอะไรบางอย่าง ถูกหลิ่วหรูเอียนขัดจังหวะ : “ไม่ต้องพูดไร้สาระกับเธอ!”
พูดจบ เธอมองไปทางฉีอิงเว่ยพูดอย่างเย็นชา : “ฉีอิงเว่ยต่อให้นายสนใจสำนักบู๊แล้ว แบบนั้นก็ไม่ได้เหมือนกัน ไม่ว่าเรื่องอะไรล้วนแล้วต้องมาก่อนได้ก่อน พวกนายต้องการให้สำนักบู๊ยอมจำนน อย่างน้อยๆต้องรอให้หลังจากที่เจ้าสำนักตู้ให้คำตอบพวกเราแล้ว ถ้าหากเจ้าสำนักตู้ปฏิเสธพวกเรา พวกเราจะไม่ยุ่งเรื่องของสำนักบู๊อีก”
“แต่ว่า ก่อนที่จะถึง ใครก็ห้ามแตะต้องสำนักบู๊!”
ฉีอิงเว่ยหรี่ตาลงจ้องหลิ่วหรูเอียน ไม่พูดแม้แต่คำเดียว
ฉีอิงเสว่ ระเบิดความโกรธ : “หลิ่วหรูเอียน เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร? คู่ควรมาแย่งดินแดนกับพี่ชายของฉันด้วยเหรอ?”
ในดวงตาของหลิ่วหรูเอียนมีจิตสังหารที่แข็งแกร่งฉายออกมาทันที ดวงตาที่มืดมนจับจ้องไปทางฉีอิงเสว่
ชั่วขณะหนึ่ง ฉีอิงเสว่ รู้สึกหนาวเหน็บไปทั่วตัว ราวกับว่าถูกงูพิษตัวหนึ่งจ้องมอง ร่างกายแข็งทื่ออยู่กับที่
“หึ!”
ในเวลานี้ ฉีอิงเว่ยหึอย่างเย็นชาหนึ่งที ฉีอิงเสว่ ค่อยรู้สึกว่าผ่อนคลายลงไม่น้อย
จากนั้นตอนที่มองไปทางหลิ่วหรูเอียนอีกครั้ง ในดวงตาของเธอมีความกลัวเพิ่มขึ้นมาเล็กน้อย
แม้ว่าเธอจะเป็นผู้แข็งแกร่งอันดับเก้าของอันดับจอมคน แต่หลิ่วหรูเอียน กลับถูกจัดเป็นผู้แข็งแกร่งอันดับสาม รองจากฉีอิงเว่ย
สิ่งสำคัญคือ เป็นเวลานานมากแล้วที่พวกเขาสองคนไม่ได้สู้กัน ตอนนี้ทั้งคู่อยู่ในระดับขอบเขตของแดนบูโดที่ใกล้เคียงกับแดนนภาอย่างไม่มีสิ้นสุด ถ้าหากต้องสู้กันจริงๆ ใครแพ้ใครชนะ ต่างก็ไม่รู้
“หลิ่วหรูเอียน ถ้าหากเธอกล้าเข้ามายุ่ง ฉันรับประกันว่าเธอจะเสียใจในภายหลัง!”
จู่ๆฉีอิงเว่ยก็เปิดปากพูด พูดจบประโยคนี้ สายตาของเขาตกอยู่บนตัวตู้จ้ง พูดอย่างเย็นชา : “สิบวินาทีถึงตั้งนานแล้ว ตอนนี้บอกคำตอบของแกกับฉัน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
เขียนยืดเยื้อฉิบหาย.. อ่านแล้วหงุดหงิด...
ยืดเยื้อมากอ่นแล้วโครตเสียอารมณ์แค่บอกว่าเป็นใครแค่เนี้ย แม่งยืดซะจนไร้รสชาติเลย เสียเวลา ่านฉิบหาย...
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...