The king of War นิยาย บท 2060

เฮ่อจวินและคนอื่นๆ ล้วนแล้วมีสีหน้าที่แย่อย่างมาก เห็นว่าทั้งสองฝ่ายต่อสู้กัน พวกเขากลับไม่มีคุณสมบัติเข้าร่วมแม้แต่นิดเดียว

อี้เทียนเจียวเต็มไปด้วยความสับสนและพูด : “ตอนนี้พวกเราควรจะทำยังไงดี?”

อี้เฟยยางกำหมัดทั้งสองข้างแน่น กัดฟันพูด : “ต่อให้ฉีอิงเว่ยหยิ่งผยองมากแค่ไหน เขาก็ไม่กล้าทำอะไรพี่หลิ่ว ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น พี่หลิ่วล้วนแล้วเป็นอัจฉริยะที่แข็งแกร่งที่สุดของตระกูลหลิ่ว ถ้าหากพี่หลิ่วเกิดอะไรขึ้น ตระกูลหลิ่วไม่มีทางปล่อยตระกูลฉีอย่างแน่นอน”

เฮ่อจวินที่หงุดหงิดที่สุด ในเวลานี้เป็นคนที่สงบที่สุดคนนั้น พูดเสียงลึก : “ถ้าหากพี่หลิ่วถูกกำจัดจริงๆ พวกนายคิดว่า ตระกูลหลิ่วจะช่วยพี่หลิ่วแก้แค้นแทนจริงๆเหรอ และเปิดศึกกับตระกูลฉี?”

ได้ยินคำพูดนี้ อี้เทียนเจียวและอี้เฟยยางทั้งสองคน ล้วนแล้วตกอยู่ในความเงียบ

ความแข็งแกร่งของตระกูลหลิ่วและตระกูลฉีเทียบเท่ากัน ไม่มีทางเพื่ออัจฉริยะคนหนึ่งที่ถูกกำจัดไปแล้ว เปิดศึกกัน

ถ้าหากหลิ่วหรูเอียนถูกกำจัดจริงๆ ตระกูลหลิ่วจะต้องโวยวายอย่างแน่นอน แต่ว่า ตระกูลฉีก็จะจ่ายค่าชดเชยที่สอดคล้องกัน สีหน้าของตระกูลหลิ่วก็จะดีขึ้นเช่นกัน

แต่ถ้าต้องเปิดศึกจริงๆ เป็นไปไม่ได้!

จู่ๆเฮ่อจวินพูดอีกครั้ง : “พี่หลิ่วหุนหันพลันแล่นไปแล้ว! ไม่แน่ ฉีอิงเว่ยอาจจะรู้ว่าพี่หลิ่วอยู่ที่นี่ ก็เลยจงใจมาที่นี่ อันที่จริงเขามีการวางแผนเอาไว้ทั้งหมดแล้ว”

“เมื่อได้ยินนายพูดแบบนี้ มีความเป็นไปได้แบบนั้นจริงๆ ไม่น่าล่ะฉีอิงเว่ยมาโลกมนุษย์ นอกจากนี้ข้างกายจะมีผู้พิทักษ์แดนนภาขั้นสองสองคนแล้ว นอกจากนี้เขายังแอบพาเจ็ดนักบูโดแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นที่สนับสนุนมาอย่างลับๆด้วย”

“ดังนั้น เขาอยากยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว ไม่เพียงแต่จะได้รับสำนักบู๊ และยังต้องการใช้โอกาสนี้ กำจัดพี่หลิ่ว”

อี้เฟยยางและอี้เทียนเจียวทั้งสอง จู่ๆก็มีความรู้สึกของการตรัสรู้

“ปัง!”

และในเวลานี้ ร่างหนึ่งกระอักเลือดและบินออกไป

สีหน้าของเฮ่อจวินทั้งสามคนเปลี่ยนอย่างมาก ดูเหมือนว่าจะตะโกนพูดพร้อมกัน : “พี่หลิ่ว!”

คนที่กระอักเลือดและบินออกไปก็คือหลิ่วหรูเอียน

อย่างไรก็ตามหลังจากโจมตีหลิ่วหรูเอียนบินออกไป ฉีอิงเว่ยไม่มีความหมายของการยั้งมือ เท้าเตะไปที่พื้นหนึ่งที พุ่งไปทางที่หลิ่วหรูเอียนบินออกไปอย่างรวดเร็ว

“ฉันเคยพูดแล้ว หลังจากวันนี้เป็นต้นไป บนอันดับจอมคน ไม่มีชื่อหลิ่วหรูเอียนอีกต่อไป!”

ฉีอิงเว่ยตะโกนเสียงดัง โจมตีไปที่หลิ่วหรูเอียนอย่างหนัก

“ฉีอิงเว่ย！”

เฮ่อจวินทั้งสามเต็มไปด้วยความโกรธ ทั้งสามคนไม่มีความลังเลใดๆ ระเบิดพลังทั้งหมดพร้อมกัน พุ่งไปทางฉีอิงเว่ย

“หึ!”

ฉีอิงเว่ยหึอย่างเย็นชาหนึ่งที : “ไม่เจียมตัว!”

สิ้นสุดเสียงของเขา เดิมทีโจมตีไปทางหลิ่วหรูเอียน เปลี่ยนไปโจมตีเฮ่อจวินทั้งสามคนอย่างรวดเร็ว

“ปัง ปัง ปัง!”

การโจมตีที่รุนแรงสามครั้ง ราวกับสายฟ้าฟาดลงบนหน้าอกของเฮ่อจวินทั้งสามคน

เพียงแค่เห็นร่างของหนุ่มสาวสามคน เหมือนว่าวที่เชือกขาด กระอักเลือดและบินออกไปสิบกว่าเมตรโดยตรง ตกลงพื้นอย่างหนัก แม้แต่แรงของการลุกขึ้นยืนก็ไม่มีแล้ว

“ฉีอิงเว่ย！”

หลิ่วหรูเอียนลุกขึ้นมาอีกครั้ง มองดูทั้งสามคนที่ถูกโจมตีจนบินออกไป ใบหน้าโกรธจัด ดวงตาทั้งคู่จ้องฉีอิงเว่ยและพูด : “สารเลว แกสมควรตาย!”

สิ้นสุดเสียง กลิ่นอายบูโดที่ทำให้คนหวาดกลัว จู่ๆก็ระเบิดออกมาจากร่างกายของเธอ

บูม!

พื้นดินใต้เท้าของเธอแตกโดยตรง รอยแตกเป็นชุดๆหนาเท่าแขน กระจายไปทุกทิศทุกทาง

ฉีอิงเว่ยขมวดคิ้วแน่น ในสายตามีความจริงจังเพิ่มขึ้นมาเล็กน้อย

หลิ่วหรูเอียนในตอนนี้ กลิ่นอายที่กระจายออกมาจากบนร่างกาย มันเป็นกลิ่นอายของนักบูโดแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น

“หึ!”

ฉีอิงเว่ยพูดอย่างเย็นชา : “ไม่ใช่แค่เธอคนเดียวเท่านั้นที่ฝึกฝนวิชาลับ ฉันก็มีเหมือนกัน!”

เขาไม่มีความลังเลใดๆ ทันทีที่หลิ่วหรูเอียนใช้วิชาลับ เขาก็ใช้วิชาลับเช่นกัน

กลิ่นอายที่ไม่แพ้หลิ่วหรูเอียน ระเบิดออกมาจากร่างกายของเขา

จอมคนที่มาจากโลกบู๊โบราณล่างสองคนนี้ ในเวลานี้ล้วนแล้วเริ่มเคลื่อนไหวจริงๆแล้ว ออร่าที่ทรงพลัง ทำให้นักบูโดแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นที่อยู่ในสถานที่ ล้วนแล้วละอายใจเล็กน้อย

แดนบูโดของพวกเขายังไม่ทะลวงถึงแดนนภา ก็สามารถใช้พลังของแดนนภาได้แล้ว ถ้าหากพวกเขาทะลวงถึงแดนนภา จะแข็งแกร่งมากเพียงใด?

“พี่ชายของฉันเป็นจอมคนอันดับหนึ่งในโลกบู๊โบราณล่าง!”

“พัฟ!”

ทันใดนั้นเขาก็กัดปลายลิ้น ถุยเลือดที่เต็มปากใส่บนปืนเทพบู๊ทันที

วินาทีต่อมา ปืนเทพบู๊ราวกับว่ามีชีวิตแล้ว ระเบิดขึ้นไปบนท้องฟ้าทันที

บูม!

แรงกดดันบูโดที่ทำให้คนใจสั่นแห่งหนึ่ง ทันใดนั้นมันก็กระจายออกจากปืนเทพบู๊ที่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า

นักบูโดทุกคนล้วนแล้วรู้สึกได้ถึงแรงกดดันอันแข็งแกร่งนี้ หยุดต่อสู้ทีละคน แต่ละคนแหงนมองท้องฟ้าด้วยความตกใจ

ปืนเทพบู๊ลอยอยู่เหนือสำนักบู๊ อำนาจฟ้าที่น่าสะพรึงกลัว กำลังกระจายออกมาจากปืนเทพบู๊

“นี่คือ?”

ฉีอิงเว่ยเต็มไปด้วยความตะลึง มีความกลัวจากส่วนลึกของจิตวิญญาณ

หลิ่วหรูเอียนก็เงยหน้ามองปืนเทพบู๊เช่นกัน จู่ๆก็คิดอะไรบางอย่างอออกมา ตกตะลึงทันที : “ตราประทับแห่งเทพของสำนักบู๊!”

พูดจบ เธอมองไปที่ตู้จ้งที่กำลังกราบอยู่บนพื้น ใบหน้าเต็มไปด้วยความสับสน

เธอรู้ดี สำนักบู๊มีตราประทับแห่งเทพแค่อันเดียวเท่านั้น และเหตุผลที่สำนักบู๊สามารถยืนอยู่บนภูเขามารได้ ปกป้องแดนเหนือได้นานขนาดนี้ ทั้งหมดเป็นเพราะตราประทับแห่งเทพ

ตอนนี้ ตู้จ้งกลับอัญเชิญตราประทับแห่งเทพที่มีหนึ่งเดียวเท่านั้น

ตู้จ้งกระแทกหัวอย่างแรงบนพื้น ตะโกนเสียงดัง : “เจ้าสำนักรุ่นที่สิบเก้าของสำนักบู๊ ตู้จ้ง อัญเชิญเทพบู๊ลงสู่โลกมนุษย์!”

“บูมเกร๊กเกร๊ก!”

พร้อมกับเสียงตะโกนของเขา เสียงฟ้าร้องนับไม่ถ้วน ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งหมดตกลงไปที่ปืนเทพบู๊

ปืนเทพบู๊รายล้อมไปด้วยสายฟ้า ราวกับอาวุธเทพที่ตกลงมาในโลกมนุษย์

แรงกดดันบูโดที่ทรงพลัง จู่ๆก็ระเบิดออกมาจากปืนเทพบู๊

ต่อจากนั้น ปืนเทพบู๊กลายร่างเป็นร่างขาวที่เป็นภาพลวงตา

ร่างสีขาวยืนอยู่กลางอากาศ ราวกับเทพองค์หนึ่งที่มาจากสวรรค์ทั้งเก้า