The king of War นิยาย บท 2149

ขณะนี้ ในสถานที่เงียบสงัด ทุกคนต่างมองไปที่หยางเฉินอย่างตกตะลึงจนอ้าปากค้าง ด้วยการฟันเพียงครั้งเดียว ได้ฆ่าตัดหัวผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสองชั้นยอดสองคนซึ่งได้กินยาเพิ่มพลัง

ก่อนหน้านี้ ผู้แข็งแกร่งสิบห้าคนที่มาจากห้าตระกูลโลกบู๊โบราณได้เข้าร่วมกองกำลังเพื่อปิดล้อมผู้อาวุโสสาม แต่พวกเขากลับถูกผู้อาวุโสสามสังหารจนหมดสิ้น นั่นเป็นแค่ข่าวลือ

แต่ตอนนี้ พวกเขาได้เห็นกับตาของตัวเองแล้วว่า ด้วยการฟันกระบี่เพียงครั้งเดียวหยางเฉินก็ได้ตัดหัวผู้แข็งแกร่งสองคนที่อยู่ในระดับแดนนภาขั้นสามชั้นต้น

การสั่นสะเทือนที่มาจากส่วนลึกของจิตวิญญาณ ทำให้ทุกคนตื่นเต้นสุดๆ แม้แต่เหล่านักบูโดในโลกบู๊โบราณล่าง ต่างก็มองไปที่หยางเฉินด้วยสายตาที่ร้อนแรง

จอมคนบูโดเช่นนี้ ในอนาคตจะยืนอยู่ในระดับไหนนะ?

“บูมๆๆ!”

เฉินไห่โจวคุกเข่าลงบนพื้น หน้าผากโขกกับพื้นครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างแรง ในชั่วพริบตา เขาก็หัวแตกเลือดไหล และขอร้องด้วยความหวาดกลัว “ผู้อาวุสี่ ฉันผิดไปแล้ว ฉันยินดีที่จะพาเฉินหยางลูกชายของฉันกักบริเวณอยู่แต่ในโลกบู๊โบราณล่างตระกูลเฉิน ตลอดทั้งชีวิตจะไม่ก้าวเข้าสู่โลกมนุษย์”

“ขอร้องท่านให้หนทางรอดชีวิตกับพวกเราสองพ่อลูกด้วยเถอะ ชาติหน้า พวกเรายอมเป็นวัวเป็นควายเพื่อชดใช้ ได้โปรดเถอะ!”

เฉินหยางหวาดกลัวจนร่างกายอ่อนปวกเปียก เห็นพ่อของเขาที่คุกเข่าโขกหัวขอร้อง เขาก็อยากจะทำเช่นเดียวกัน แต่ร่างกายยังคงสั่นไม่หยุด และทรุดตัวลงบนพื้น ไม่มีแรงแม้แต่จะคุกเข่า และหว่างขาของเขาก็เปียกโชกไปหมดแล้ว

ทุกคนในโลกมนุษย์ ต่างแสดงสีหน้าตื่นเต้น ผู้มีสิทธิ์ตัดสินใจของตระกูลโลกบู๊โบราณที่สูงส่งในจงโจว ตอนนี้คุกเข่ากราบเท้าผู้อาวุโสสี่เพื่อขอความเมตตา

นี่เป็นช่วงเวลาสำคัญสำหรับคนในโลกมนุษย์!

แน่นอน ก็ไม่ใช่ทุกคนในโลกมนุษย์ที่จะตื่นเต้นเช่นนี้ อย่างเช่นตระกูลเหอในจงโจว และเหอหยวนหงที่เป็นผู้นำสายเลือดโดยตรงของตระกูลเหอ ล้วนมีสีหน้าซีดเซียว

พวกเขาเคยล่วงเกินหยางเฉิน หากหยางเฉินต้องการจัดการกับพวกเขา ไม่จำเป็นต้องลงมือเอง พูดคำเดียว เกรงว่ามีคนมากมายที่เต็มใจทำแทนเขา แล้วทำลายตระกูลเหอทันที

แม้ว่าหยางเฉินจะไม่จัดการกับตระกูลเหอ แต่หลังจากวันนี้ อำนาจตระกูลเหอก็มีแนวโน้มที่จะหายไป และไม่สามารถไปต่อได้อีก แม้แต่ตำแหน่งชื่อเสียงที่รวยเป็นอันดับหนึ่ง ก็ไม่สามารถรักษาไว้ได้

“เฉินไห่โจวและเฉินหยางสองพ่อลูกคู่นี้ ดูหมิ่นกฎใหม่ของโลกใหม่ รู้ทั้งรู้ว่ามีโทษร้ายแรง ไม่เพียงไม่ยอมรับการลงโทษ แต่กลับคิดลงมือทำร้ายผู้อาวุโสสี่ โทษประหาร!”

ในขณะนี้ เสียงของจางจี้ดังก้องไปทั่วห้องโถงงานเลี้ยง

เมื่อคำพูดของเขาจบลง เห็นเพียงผู้แข็งแกร่งหลายสิบคนจากกองยุทธการจงโจวพร้อมปืนบรรจุกระสุน พุ่งเข้ามา ปากกระบอกปืน พุ่งเป้าไปที่เฉินไห่โจวกับเฉินหยางสองพ่อลูกนี้

แม้ว่าพลังของพวกเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงพลังลูกกระสุนปืนนี้

เฉินไห่โจวสีหน้าซีดเซียว เขารู้ว่า วันนี้ ตัวเองต้องตายแน่

“ฆ่า!”

หยางเฉินโบกมือ และออกคำสั่งโดยตรง

“เปรี้ยงๆๆ!”

ตามด้วย เสียงปืนติดต่อกันดังขึ้น เฉินไห่โจวกับเฉินหยางสองพ่อลูกนี้ ชั่วขณะก็จมอยู่ในกองเลือดทันที

ในไม่ช้า ศพของสองพ่อลูกคู่นี้ และยังมีศพขององครักษ์สองคนของตระกูลเฉินที่เพิ่งถูกหยางเฉินตัดศีรษะด้วยกระบี่โอรสสวรรค์ ถูกคนของกองยุทธการจงโจวเอาไปพร้อมกัน

ในที่สุดเหตุการณก็กลับสู่ความสงบ เพียงแต่คราวนี้ ในสถานที่นี้เงียบผิดปกติ แม้ในสถานที่นี้จะถูกทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว แต่ในอากาศก็ยังมีกลิ่นไอคาวเลือดที่แรงมากกระจายอยู่

ทุกคนแทบไม่กล้าหายใจ และมองไปทางหยางเฉินอย่างกล้าๆกลัวๆ

หยางเฉินนั่งอย่างมั่นคงบนตำแหน่งปราศัย สายตากวาดไปทั่วห้อง สำหรับสายตาที่เกรงกลัวของนักบู๊ในโลกบู๊โบราณล่าง เขาพอใจมาก

เมื่อสายตาของเขากวาดไปที่เหอหงหยวน เหอหงหยวนก็สั่นสะท้านไปทั้งตัว สองขาสั่นกระตุก เกือบจะคุกเข่าลงกับพื้น

แต่หยางเฉินเพียงแค่มองผ่านเท่านั้น ไม่ได้หยุดสายตาที่ตัวเขา

“วันนี้เรียกทุกคนมาที่นี่ เดิมทีมีแค่เรื่องเดียว และนั่นก็แสดงให้ทุกคนเห็นถึงความสามารถในการกลั่นยาของผม แต่คิดไม่ถึงมาก่อนว่า เฉินไห่โจวผู้มีสิทธิ์ตัดสินใจในโลกบู๊โบราณตระกูลเฉิน เหยียบย่ำกฎใหม่ของโลกใหม่ คนของโลกบู๊โบราณตระกูลเฉิน ได้ถูกลงโทษประหารชีวิตไปแล้ว”

“หยางเฉินพูดถึงตรงนี้ เขาก็หยุดชั่วครู่ แล้วพูดต่อ “ต่อจากนี้ พวกเรามาเริ่มงานอย่างเป็นทางการ”

ในกระบวนการกลั่นยาของหยางเฉิน เป็นงานเลี้ยงมโหฬารชัดๆ ซึ่งทำให้พวกเขารู้สึกตื่นตาตื่นใจ และชื่นชมอย่างมาก

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน จู่ๆทุกคนก็พบว่า มีเหงื่อเม็ดเล็กๆปรากฏบนหน้าผากของหยางเฉิน ในขณะนี้เอง แสงสว่างแวบเข้ามาในดวงตาของหยางเฉิน

เห็นว่าไฟในฝ่ามือของเขาเพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน และไฟในเตาปรุงยาก็แรงขึ้นเรื่อยๆ

“กลิ่นยาเข้มข้นและหอมมาก!”

“เป็นไปได้ไหมว่า นี่กำลังจะกลายเป็นเม็ดยาแล้ว?”

“เท่าที่ผมรู้ มีเพียงยาระดับสูงเท่านั้น ตอนกลายเป็นยา จึงจะสามารถส่งกลิ่นหอมที่เข้มข้นของยาได้ ผู้อาวุโสสี่กำลังกลั่นยาระดับไหนกันแน่นะ?

“พรสวรรค์นักบูโดของผู้อาวุโสสี่นั้นโดดเด่นมากอยู่แล้ว พรสวรรค์ในการกลั่นยาของเขา ไม่น่าจะเทียบได้กับพรสวรรค์นักบูโดมั้ง? ผมเดาว่า อย่างมากเขาคงสามารถกลั่นได้แค่ยาระดับสูงชั้นหนึ่ง”

“คุณกำลังล้อเล่นเหรอ? ยาระดับสูงชั้นหนึ่งจะระเบิดกลิ่นยาที่หอมและเข้มข้นขนาดนั้นออกมาได้อย่างไร ? เมื่อก่อนผมโชคดีที่เคยได้เห็นนักปรุงยาของตระกูลกลั่นยา ในตอนนั้นเขากลั่นยาระดับยาระดับต้นชั้นสองกลิ่นหอมยังไม่เข้มข้นเท่าตอนนี้เลย ผมเดาว่า ยาที่ผู้อาวุโสสี่กลั่นอยู่ คงจะเป็นระดับกลางชั้นสอง”

……

ชั่วขณะหนึ่ง ทุกคนซุบซิบคุยกัน

แม้ว่าทุกคนต่างคาดเดา แต่พวกเขาก็เดาว่ายาที่หยางเฉินกลั่นได้นั้น ระดับที่สูงที่สุด คงเป็นระดับกลางชั้นสอง

“บูม!”

ในขณะนี้ หยางเฉินกระแทกฝ่ามือลงบนเตาปรุงยา และไฟในเตาปรุงยาก็หายไปทันที

ตามด้วยฝ่ามือที่กระแทกลงไป ยาสามเม็ด ก็ลอยออกมาจากเตาปรุงยา

ทันใดนั้น กลิ่นหอมที่แรงกว่าเมื่อกี้หลายเท่าก็โชยมา