The king of War นิยาย บท 2150

“ยาสำเร็จแล้ว!”

ทุกคนต่างมีสีหน้าตื่นเต้นมาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งนักบู๊ที่มาจากโลกบู๊โบราณล่าง แต่ละคนแววตาลุกเป็นไฟ จ้องมองหยางเฉินใส่ยาสามเม็ดลงในขวดหยก

“ขอเรียนถามผู้อาวุโสสี่ ยานี้อยู่ในระดับไหน?”

ในเวลานี้ผู้ฝึกตนคนหนึ่งที่มาจากโลกบู๊โบราณล่าง ถามเสียงสั่น

ในฐานะเป็นนักบูโดแห่งโลกบู๊โบราณล่าง นี่ถือเป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นกับตาในกระบวนการกลั่นยา ขณะที่มองไปที่หยางเฉิน แววตาเต็มไปด้วยความนับถือ

นักบูโดผู้แข็งแกร่งที่อายุน้อยขนาดนี้ ขณะเดียวกันยังเป็นถึงนักปรุงยา จอมคนเช่นนี้ มองไปทั่วทั้งโลกบู๊โบราณล่าง ก็ไม่มีใครสามารถเทียบได้

หยางเฉินจ้องมองไปที่นักบูโดผู้ฝึกตนคนนั้นด้วยรอยยิ้ม และเพียงกวาดมองแวบเดียว เขาก็สัมผัสได้ถึงสถานการณ์ของอีกฝ่ายแล้ว

อีกฝ่ายดูแล้วอายุประมาณสี่สิบปี แต่เสื้อผ้าของเขาเรียบง่ายมาก เมื่อเทียบกับตระกูลโลกบู๊โบราณเหล่านั้น ดูแล้วยากจนจริงๆ เป็นผู้ฝึกตนโดยไม่ต้องสงสัย

และแดนบูโดของฝ่ายตรงข้าม ถึงกับเข้าสู่ระดับแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นกลางแล้ว

ในโลกบู๊โบราณล่าง นักบูโดในระดับแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นยอด แม้มีมากมาย แต่อายุประมาณสี่สิบปีแดนบูโดสามารถก้าวเข้าสู่แดนนภา กลับมีไม่มาก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงผู้ฝึกตนที่อยู่ตรงหน้า ยังเป็นถึงนักบูโดแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นยอด

เนื่องจากในโลกบู๊โบราณได้ควบคุมทรัพยากรการบำเพ็ญทุกประเภท ผู้ฝึกตนในโลกบู๊โบราณล่าง เมื่อเทียบกับนักบูโดของโลกมนุษย์ เพียงแต่ในสภาพแวดล้อมที่ตั้งอยู่ ชี่ทิพย์เข้มข้นกว่าหลายเท่า

ผู้ฝึกตนก็ไม่สามารถรับทรัพยากรของการบำเพ็ญได้มากนัก ดังนั้น ในโลกบู๊โบราณล่าง หากผู้ฝึกตนต้องการพึ่งพาพรสวรรค์ด้านบูโด ภายในช่วงอายุสี่สิบปี ต้องยกระดับจากแดนไปสู่แดนนภา ก็ถือได้ว่าเป็นพรสวรรค์บูโด

เมื่อได้ยินคำถามของผู้ฝึกตนท่านนี้ คนอื่นๆต่างก็อยากรู้อยากเห็น อยากรู้ว่ายาที่หยางเฉินเพิ่งกลั่นเมื่อกี้นี้ อยู่ในระดับไหน

หยางเฉินยิ้มเล็กน้อย มองดูผู้ฝึกตนท่านนั้นแล้วถามว่า “ท่านอยู่ในระดับแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นยอดใช่ไหม? หากผมเดาไม่ผิด ท่านอยู่ในแดนนี้ น่าจะสามปีแล้วมั้ง”

ได้ยินเช่นนี้ ดวงตาของผู้ฝึกตนเต็มไปด้วยความตกตะลึง พูดว่า “ผู้อาวุโสสี่รู้ได้ยังไง?”

หากต้องการสำรวจแดนบูโดของคนอื่น มีเพียงสองวิธี วิธีแรกคือ แดนบูโดของตัวเองต้องเหนือกว่าแดนบูโดของฝ่ายตรงข้าม

วิธีที่สองก็คือ เมื่อตอนคู่ต่อสู้ริเริ่มปล่อยออร่าบู๊ จึงสามารถค้นหาได้นิดหน่อย แต่อาจไม่ถูกต้อง เนื่องจากคู่ต่อสู้อาจจงใจระงับความแข็งแกร่งไว้ก็ได้

แม้ว่าพลังของหยางเฉินจะแข็งแกร่งมาก ชาวโลกทุกคนก็รู้ว่าแดนบูโดของเขามีเพียงระดับแดนนภาขั้นหนึ่งเท่านั้น แต่จะเป็นชั้นต้นหรือชั้นกลางนั้นหรืออาจเป็นชั้นปลาย มีการคาดเดาที่หลากหลาย

แต่แดนบูโดของผู้ฝึกตนท่านนี้อยู่ในระดับแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นยอด เขาไม่เคยแสดงแดนบูโดออกมา แต่หยางเฉินก็สามารถมองได้ทันที

แค่คิดก็รู้ ในความตกตะลึงของทุกคน

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ หยางเฉินสามารถเดาออกได้ว่าระดับแดนบูโดของฝ่ายตรงข้ามอยู่ในระดับแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นยอดมากี่ปีแล้ว

หยางเฉินไม่ได้อธิบาย แต่หยิบขวดหยกออกมาด้วยรอยยิ้ม และโยนให้กับผู้ฝึกตนท่านนั้น

ผู้ฝึกตนรีบรับขวดหยก และตะลึงไปครู่หนึ่ง เขาเพิ่งเห็นด้วยตาตัวเอง ยาที่บรรจุอยู่ในขวดหยกนี้ เป็นยาหนึ่งในสามเม็ดที่หยางเฉินเพิ่งกลั่นออกมาเมื่อกี้

ผู้ฝึกตนถามอย่างระมัดระวัง “ผู้อาวุโสสี่ นี่ท่านหมายความว่าอย่างไร?”

หยางเฉินจึงพูดขึ้นว่า “เมื่อสักครู่ที่ผมพึ่งกลั่นคือยาเสือมังกร ด้วยแดนบูโดของคุณ เมื่อทานเข้าไป ก็สามารถทะลวงไปสู่แดนนภาขั้นสองชั้นต้นทันที”

“ผู้อาวุโสสี่ยาเสือมังกรระดับต้นชั้นสามเม็ดนี้ มีค่าเกินไป! ผมไม่มีผลงานความดี ไม่กล้ารับไว้!”

หลังจากที่ผู้ฝึกตนท่านนั้นตื่นเต้นดีใจแล้ว เขาก็รีบสงบลงอย่างรวดเร็ว สองมือถือขวดหยกที่บรรจุยาเสือมังกรอย่างระมัดระวัง แล้วยื่นให้หยางเฉินและพูด

เมื่อได้ยินคำพูดของเขา นักบูโดคนอื่นๆแทบเป็นบ้า และหลายคนก็แอบด่าเขาในใจว่าเป็นคนโง่

นี่คือยาระดับต้นชั้นสามเชียวนะ!

ผ็ฝึกตนถึงกับปฏิเสธ

หยางเฉินกลับพูดด้วยรอยยิ้ม “ผมมอบยานี้ให้คุณ มันเป็นวาสนาต่อกัน! มีเหตุผลอะไรที่รับไว้ไม่ได้ล่ะ? อีกอย่าง วันนี้ผมกลั่นยา ก็เพื่ออยากให้ทุกคนช่วยผมโฆษณา ถ้าท่านทานยาเสือมังกรเม็ดนี้ ก็จะช่วยผมแสดงประสิทธภาพของมันให้ทุกคนได้รับรู้ เช่นนี้แล้ว ก็ถือได้ว่าเป็นการช่วยผมโฆษณา ยานี้ คุณสมควรได้รับ!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของผู้ฝึกตนเต็มไปด้วยความรู้สึกขอบคุณ แม้ว่าสิ่งที่หยางเฉินพูดจะดูมีเหตุผล แต่ยังไงนี่เป็นถึงยาเสือมังกร

ในฐานะผู้ฝึกตนอย่างเขา มีชีวิตอยู่มาสี่สิบปี อย่าว่าแต่ยาชั้นสามเลย แม้แต่ยาระดับกลางชั้นสองเขาก็ไม่เคยได้เห็นมาก่อน

ยาระดับต้นชั้นสอง เมื่อก่อนตอนอยู่ในงานประมูลแห่งหนึ่ง ได้เห็นแค่แวบเดียวจากระยะไกล

อยู่ที่โลกบู๊โบราณล่าง ผู้ฝึกตนเช่นเขาที่ไม่มีที่พึ่งพา แม้แต่ยาระดับหนึ่ง ก็ไม่สามารถทานเป็นประจำ

ตอนนี้ สามารถทานยาเสือมังกรระดับต้นชั้นสาม

ผู้ฝึกตนมองดูหยางเฉินอย่างลึกซึ้ง จากนั้นก็ทำความเคารพหยางเฉิน แล้วถึงพูดอย่างจริงจัง “ผู้อาวุโสสี่ ผมชื่อจู้ยิงซาน จากนี้ไปถ้าผู้อาวุโสสี่ต้องการเรียกใช้ผม ก็สั่งได้ทุกเมื่อ!”

หลังจากพูดจบ เขาไม่ลังเลอีกต่อไป เทยาเสือมังกรออกมา ภายใต้สายตาที่อิจฉาริษยาของนักบูโดทุกคน และกลืนยาลงไปทันที