The king of War นิยาย บท 2158

เมื่อได้ยินคำพูดของหยางเฉิน เทพมารก็ยิ้มเย้ยหยัน “คุณคิดว่าม่านพลังที่ปรมาจารย์ค่ายกลในแดนนภาขั้นหกชั้นยอดสร้างไว้ จะถูกทำลายอย่างง่ายดายเหรอ?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หยางเฉินตกตะลึงไปครู่หนึ่ง เทพมารเคยยืนอยู่ในจุดที่สูงสุดของโลกบู๊โบราณบน และการดำรงอยู่ในระดับแดนนภาขั้นเก้าชั้นยอดไม่ใช่เหรอ?

ทำไมฟังจากที่เขาพูด ถึงกับกลัวผู้แข็งแกร่งที่มีระดับแดนนภาขั้นหกชั้นยอดล่ะ?”

“คุณกำลังคิดบ้าบออะไร?”

เสียงของเทพมารรู้สึกรำคาญเล็กน้อย และพูดอย่างโกรธเคือง “ฉันเป็นถึงผู้แข็งแกร่งในระดับแดนนภาขั้นเก้าชั้นยอดในโลกบู๊โบราณบน จะไปกลัวผู้ที่อยู่ในแดนนภาขั้นหกชั้นยอดที่เหมือนมดตัวหนึ่งได้ไง?”

“ถ้าตอนนั้นฉันไม่ตาย แล้วจะตกอยู่ในสถานการณ์นี้ได้อย่างไร? ตอนนี้ฉัน ตกอยู่ในสภาพจิตวิญญาณเท่านั้น ยังไม่ถึงหนึ่งในสิบล้านของสภาวะสูงสุดของฉันด้วยซ้ำ”

“นายถึงกับคิดว่าฉันจะกลัวมดตัวหนึ่งที่อยู่ในระดับแดนนภาขั้นหกชั้นยอดเหรอ?”

หยางเฉินรีบพูดขอโทษ “ผู้อาวุโสเทพมาร ท่านอย่าโกรธเลย ผมแค่คิดไปเรื่อยเปื่อย ด้วยบารมีของท่านในตอนนั้น คิดว่าแค่นิ้วเดียวก็สามารถทำลายล้างทั่วโลกบู๊โบราณกลางจนสิ้นซาก ดังนั้นจะมากลัวผู้แข็งแกร่งชั้นยอดที่อยู่ในโลกบู๊ราณกลางได้อย่างไร?”

ทันใดนั้นความโกรธของเทพมารก็ลดลง และตะคอกอย่างเย็นชา “ถือว่านายรู้จักพูด!”

“ม่านพลังของโลกบู๊โบราณล่าง สร้างขึ้นโดยกลุ่มปรมาจารย์ค่ายกลชั้นเลิศในโลกบู๊โบราณกลาง สูญเสียหินอาถรรพ์ระดับกลางในการสร้าง แม้ว่าจะเป็นผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นหกชั้นยอด ต้องการทลายม่านพลัง ก็ต้องจ่ายราคามหาศาล ยิ่งกว่านั้น ระดับแดนนภาขั้นหกชั้นยอดเหล่านี้ไม่สามารถเปิดม่านพลังนี้ได้ ต้องรู้ว่า ชี่ทิพย์ในโลกบู๊โบราณกลางนั้นเข้มข้นกว่าของโลกบู๊โบราณล่าง”

“แม้ว่าผู้แข็งแกร่งในโลกบู๊โบราณกลางต้องการเปิดม่านพลัง นั่นก็คือการเปิดม่านพลังระหว่างโลกบู๊โบราณกลางกับโลกบู๊โบราณบน มีเพียงแต่ทำให้ความเข้มข้นของชี่ทิพย์ในโลกบู๊โบราณกลางสูงมากขึ้น พวกเขาก็จะเปิดทะลวงเข้าสู่แดนนภาขั้นเจ็ดอย่างง่ายดาย”

เมื่อได้ยินคำอธิบายของเทพมาร หยางเฉินก็เข้าใจ ทันใดนั้นเขาก็จำได้ว่า ในตอนนั้นจิตวิญญาณของเทพมารได้ใช้เนื้อหนังของเขา ระเบิดแดนที่เทียบเท่ากับแดนนภาขั้นสามชั้นยอด หรือพลังที่แข็งแกร่งกว่า ถึงทะลวงม่านพลังระหว่างโลกบู๊โบราณล่างกับโลกมนุษย์ได้

ถ้าพูดกันตรงๆ ถ้าอยากจะทะลวงม่านพลังของโลกบู๊โบราณล่างกับโลกบู๊โบราณกลาง อย่างน้อยก็จะต้องเป็นผู้แข็งแกร่งที่อยู่ในระดับแดนนภาขั้นหกชั้นยอด และจะต้องจ่ายราคามหาศาล ถึงจะทำเช่นนั้นได้

หยางเฉินถามอย่างสงสัย “แล้วบนท้องฟ้าในจงโจวที่มีกระแสพลังงาน เกิดจากอะไรล่ะ?”

สิ่งที่เขารู้ก็คือ เทพมารได้ใช้เนื้อหนังของเขา ใช้มือถือกระบี่โอรสสวรรค์ และฟันลงไปเพียงครั้งเดียว ไม่เพียงแต่จะทำลายการทะลวงภัยพิบัติสวรรค์ของเขาเท่านั้น แต่ยังโจมตีลงบนสิ่งกีดขวางที่มองไม่เห็น สิ่งกีดขวางนี้ น่าจะเป็นม่านพลัง

เทพมารพูดว่า “นายดูอีกครั้ง กระแสพลังงานนั่นยังอยู่ไหม?”

หยางเฉินรีบเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว พึ่งสังเกตเห็น กระแสพลังงานที่อยู่บนท้องฟ้าเหนือจงโจว ได้หายไปแล้ว

โดยไม่รอให้หยางเฉินถาม เทพมารพูดต่อ “กระบี่โอรสสวรรค์ไม่ใช่อาวุธธรรมดา แม้ว่าจะเป็นอาวุธจิตวิญญาณระดับสูงในโลกบู๊โบราณบน คาดว่าก็น่าจะด้อยกว่ากระบี่โอรสสวรรค์”

“อะไรนะ?”

หยางเฉินตกตะลึง ระดับของกระบี่โอรสสวรรค์นั้น สูงกว่าระดับของอาวุธจิตวิญญาณระดับสูงในโลกบู๊โบราณบนจริงหรือ?

เป็นไปได้อย่างไร?

เทพมารพูดด้วยเคร่งขรึม “พูดให้ถูกต้องคือ กระบี่นี้ ไม่ใช่ผลผลิตของโลกนี้เลย”

พูดถึงตรงนี้ เขาก็หยุดชะงักทันที

ความวิตกในใจของหยางเฉินนั้นยิ่งมากขึ้น

นอกจากนี้เขายังตระหนักถึงความพิเศษของกระบี่โอรสสวรรค์ และเชื่อว่ากระบี่นี้ไม่ได้เป็นของโลกนี้ แต่โลกที่เขาคิดไว้ก็คือโลกมนุษย์

อย่างไรก็ตามโลกที่เทพมารพูดถึง รวมถึงโลกบู๊โบราณบน กลาง และล่างสามโลก

“เพียงแต่ว่า โลกใบใหม่นั้นกว้างใหญ่มาก ชี่ทิพย์เล็กน้อยนี้ไม่สามารถเพิ่มความเข้มข้นของชี่ทิพย์ในโลกใหม่ได้ มันแค่เพิ่มความเข้มข้นของชี่ทิพย์ในจงโจวเพียงเล็กน้อยเท่านั้น”

“เกรงว่าภายในไม่กี่วัน ชี่ทิพย์เหล่านี้จะกระจายไปทั่วทุกส่วนของโลกใหม่อย่างเท่าเทียมกัน"

หยางเฉินพยักหน้าเล็กน้อย เมื่อได้ยินสิ่งที่เทพมารพูดเมื่อกี้นี้ จู่ๆก็รู้สึกได้เปิดใจกว้างมากขึ้น ราวกับว่าได้ตรัสรู้ในทันที

ทันใดนั้น อำนาจฟ้าอันน่าสะพรึงกลัว ก็รวมตัวกันเหนือศีรษะของเขา

และหยางเฉินตกอยู่ในสภาวะแห่งการตรัสรู้ นั่งขัดตะหมาด ไม่ขยับ ชี่ทิพย์ที่อยู่รอบตัวเขาพวยพุ่งเข้าสู่ร่างกายของเขาอย่างเมามัน

“โอ้?”

เทพมารเปล่งเสียงอุทาน จากนั้นจิตวิญญาณก็ออกจากร่างของหยางเฉิน จ้องมองหยางเฉินได้สักพัก จากนั้นพยักหน้าเล็กน้อย และพูดในใจ “เป็นผู้ที่เก่งกาจจริงๆ ถึงกับเข้าสิงร่างที่ทรงเกียรติแม้แต่ผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นเก้าชั้นยอดยังอิจฉา”

“เหตุที่เรียกว่าร่างที่ทรงเกียรตินั้น ก็เพราะว่าเนื้อหนังในสภาวะนี้ อยู่ในสภาวะที่รวมเป็นหนึ่งเดียวกับสวรรค์และโลก และสามารถสัมผัสกับโลกได้ดีขึ้น”

“ถ้าในสภาวะเช่นนี้สามารถทะลุแดนได้ มันจะเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับเขา”

เทพมารพึมพำกับตัวเอง และหลังจากพูดจบ ชั่วขณะเขาก็หยุดและเดินไปรอบๆตัวหยางเฉิน และในที่สุดก็เหยียบลงบนพื้นอย่างกะทันหัน และทันใดนั้น ก็มีแสงสีขาวหลายดวงพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า

ในวินาทีถัดมา แสงสีขาวก็สลายไป

“ฉันได้ตั้งค่ายกลสวรรค์ล่องหนไว้ที่นี่แล้ว แม้ว่าแดนนภาขั้นสามชั้นยอดจะมาถึง ก็จะไม่มีใครค้นพบว่าตรงนี้มีคนกำลังฝ่าฟันภัยพิบัติสวรรค์”

เทพมารเงยหน้าขึ้นมองอำนาจฟ้าที่น่าสะพรึงกลัวที่รวมตัวกันบนท้องฟ้า จากนั้นสายตาของเขาก็มองมาที่ร่างหยางเฉินอีกครั้ง และพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “พลังของภัยพิบัติสวรรค์ครั้งนี้น่ากลัวอย่างยิ่ง จะสามารถผ่านพ้นไปได้หรือไม่นั้น ต่อจากนี้ก็ขึ้นอยู่กับตัวนายเอง”