The king of War นิยาย บท 2161

ในเวลานี้ ยอดเขาที่สูงที่สุดของเขาหวังซานได้พังทลายลง ฝุ่นฟุ้งไปทั่ว

จิตวิญญาณของเทพมารล่องลอยอยู่บนอากาศ จ้องมองซากปรักหักพังตรงหน้าเขา เขาไม่รู้ว่าทำไมเขารู้สึกประหม่าในใจเล็กน้อย

เขาเองไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับหยางเฉินอะไรทั้งนั้น แต่ในขณะนี้ เขาไม่ได้รู้สึกถึงลมหายใจของชีวิตภายใต้ซากปรักหักพัง เขารู้สึกกลัวแล้วจริงๆ

กลัวว่าหยางเฉินได้เสียชีวิตไปแล้วในฝ่าฟันภัยพิบัติเมื่อกี้นี้ ฝ่าฟันภัยพิบัติครั้งที่สิบ ฝ่าฟันภัยพิบัติที่แม้แต่เขาก็ไม่เคยได้ยินมาก่อน

เทพมารอดไม่ได้ที่จะพูด"ไอ้หนู นายเกิดมาพิเศษ แค่ฝ่าฟันภัยพิบัติ ไม่สามารถที่จะทำลายวิญญาณของนายได้หรอก!"

อย่างไรก็ตาม ไม่มีการตอบสนองใดๆ และไม่มีลมหายใจของสิ่งมีชีวิตใต้ซากปรักหักพัง ราวกับว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตอยู่ในโลกนี้

ดวงตาของเทพมารเป็นสีแดง เขาจ้องมองที่ซากปรักหักพัง เขาไม่เชื่อว่า หยางเฉินจะล้มลงอย่างสมบูรณ์

พรสวรรค์ด้านพลังบู๊เช่นนี้ แม้จะอยู่ในโลกบู๊โบราณเบนล้วนเป็นอัจฉริยะด้านพลังบู๊ชั้นนำ ในโลกใหม่ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดมีเพียงความแข็งแกร่งแดนนภาขั้นสามชั้นยอด ฝ่าฟันภัยพิบัติจะสามารถเอาชีวิตของหยางเฉินได้อย่างไรล่ะ?

ในเวลาเดียวกัน ซากปรักหักพังของเขาหวังซานที่พังทลาย กลุ่มหมอกเลือดค่อยๆ ก่อตัวขึ้น จากนั้นรวมตัวกันเป็นแอ่งเลือดด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

และในเลือดสดๆ พลังสายเลือดที่น่ากลัวอย่างยิ่งก็ปะทุขึ้น ทำให้ผู้คนใจสั่น

"นี่คือ……"

เทพมารที่ตามหาหยางเฉินรู้สึกถึงพลังสายเลือดที่ทรงพลังนี้ รูม่านตาของเขาหดลงอย่างกะทันหัน และใบหน้าของเขาก็มีความสุขทันที

เทพมารพูดอย่างตื่นเต้น "นี่คือพลังสายเลือดของหยางเฉิน เขายังมีชีวิตอยู่!"

เกี่ยวกับสถานการณ์ของหยางเฉิน เขาคือคนที่รู้ดีที่สุด

ด้วยเลือดที่ทรงพลังในร่างกายของหยางเฉิน แม้ว่าเขาจะตายในฐานะขยะเขาก็ยังมีโอกาสที่จะฟื้นตัว ยิ่งกว่านั้นหยางเฉินหายตัวไปภายใต้ฝ่าฟันภัยพิบัติครั้งที่สิบในเมื่อกี้นี้

เดิมทีลิขิตสวรรค์จะปรับร่างกายของนักรบ เพื่อทำให้ร่างกายแข็งแกร่งขึ้น เช่นเดียวกัน มันยังปรับจิตวิญญาณเพื่อทำให้จิตวิญญาณของนักรบแข็งแกร่งขึ้น

หลังจากที่หยางเฉินอดทนต่อฝ่าฟันภัยพิบัติครั้งที่สิบในตอนนี้ ไม่ต้องพูดถึงร่างกายของเขา แม้แต่กระดูกของเขาก็กลายเป็นฝุ่นทันที

ดูเหมือนว่า หยางเฉินตายไปแล้ว แต่จริงๆ แล้วเขาไม่เป็นเช่นนั้น ในทางกลับกัน หลังจากที่ร่างกายของเขาถูกทำลายโดยลิขิตสวรรค์ จากนั้นก็ถูกจัดระเบียบร่างกายโดยพลังสายเลือดที่แข็งแกร่ง

สิ่งที่คนอื่นๆ ฝ่าฟันภัยพิบัติได้คือจิตวิญญาณและร่างกาย แต่หยางเฉินนั้นฝ่าฟันภัยพิบัติคือพลังสายเลือด เขาได้ฟื้นฟูร่างกายและกระดูกโดยพลังสายเลือด

เทพมารรู้สึกตื่นเต้นมากจนไม่สามารถตื่นเต้นได้อีกแล้ว เขากลัวว่าจะมีคนที่แข็งแกร่งมารบกวน หยางเฉิน ด้วยร่างของเขาแวบเดียว เขาเดินวนรอบซากปรักหักพัง หยุดและเดิน และชั่วขณะหนึ่ง วิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วน หินที่เจาะลงไปในดินก่อตัวเป็นยักษ์ที่ซ่อนเร้นมาก อาร์เรย์

ด้วยวิธีนี้ แม้ว่าผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสามชั้นยอดจะมาถึงก็ตาม เขาก็จะไม่พบการมีอยู่ของหยางเฉิน

"ไอ้หนุ่ม นี่เป็นโอกาสของนาย หลังจากการจัดโครงสร้างร่างกายของนายใหม่ นายจะมีร่างกายที่เหมาะสำหรับการฝึกฝนมาก จากนี้เป็นต้นมา การฝึกฝนของนายจะพัฒนาอย่างรวดเร็ว เมื่อมองดูโลกบู๊โบราณทั้งหมด ไม่มีใครสู้พรสวรรค์ด้านพลังบู๊ของนายได้"

เทพมารกล่าวด้วยความอิจฉา

เมื่อคำพูดของเขาจบลง ร่างกายจิตวิญญาณของเขาก็อ่อนแอลงเรื่อย ๆ เขารู้ว่าเขาใช้ร่างกายของหยางเฉิน เพื่อผ่าท้องฟ้าด้วยกระบี่โอรสสวรรค์ซึ่งใช้พลังงานจำนวนมาก หากเขาไม่สามารถเติมเต็มได้ เขาอาจจะสลายไปอย่างสมบูรณ์ในเวลานี้

“ไอ้หนู ต่อไปนี้ก็ต้องพึ่งตัวเองละนะ”

เทพมารมองไปทางซากปรักหักพังและกล่าว จากนั้นก็หายไปจากเขาหวังซานในชั่วพริบตา

สิบวันผ่านไปตั้งแต่ยอดเขาที่สูงที่สุดของเขาหวังซานพังทลายลง ในช่วงสิบวันที่ผ่านมาผู้แข็งแกร่งด้านอาณาจักรแห่งสวรรค์จำนวนนับไม่ถ้วนได้เยี่ยมชมซากปรักหักพังของเขาหวังซานแต่พวกเขาไม่พบอะไรเลยมีเพียงกองซากปรักหักพัง