บทที่ 2179 เป็นลูกสาวของฉัน – ตอนที่ต้องอ่านของ The king of War
ตอนนี้ของ The king of War โดย เสี้ยวอ้าวอวี๋เซิง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 2179 เป็นลูกสาวของฉัน จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
เซี่ยเหอในเวลานี้ ดวงตาน่ากลัวอย่างยิ่ง ทั้งร่างกายเผยให้เห็นเจตนาฆ่าที่น่าสะพรึงกลัว
“พวกแกสมควรตาย!”
เสียงที่เย็นยะเยือก พูดออกมาจากปากของเซี่ยเหอ
ภายใต้การจ้องมองที่ตกตะลึงของทุกคน เซี่ยเหอขยับเท้า และพุ่งไปหาหัวหน้าหน่วยพิทักษ์ที่ฆ่าหลิวฉีด้วยมีดโค้ง
“ไปตายซะ!”
เซี่ยเหอตะโกนด้วยความโกรธ ยกฝ่ามือขึ้น กระแทกไปที่หัวใจของหัวหน้าหน่วยพิทักษ์อย่างแรง
“เธอกล้าเหรอ!”
จู่ๆสีหน้าของเหอจื้อก็เปลี่ยนไป และเขาตะคอกด้วยความโกรธ
“บูม!”
ฝ่ามือของเซี่ยเหอกระแทกไปที่หัวใจของหัวหน้าหน่วยพิทักษ์อย่างแรง และด้วยเสียงกระแทกที่ดังสนั่น หัวหน้าหน่วยพิทักษ์ก็กระอักเลือดออกมาเต็มคำ และร่างกายของเขาก็ปลิวออกไป
หลังจากที่หัวหน้าหน่วยพิทักษ์กระแทกล้มลงกับพื้น เขาก็กระอักเลือดออกมาอีกหนึ่งครั้ง และเสียชีวิตทันที
“เป็นไปได้อย่างไร?”
ทุกคนในตระกูลเหอต่างตกตะลึง
สามารถเป็นหน้าหน่วยพิทักษ์ของตระกูลเหอได้นั้น ความแข็งแกร่งย่อมไม่อ่อน แดนบูโดถึงระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลาย
แต่ตอนนี้ กลับถูกเซี่ยเหอกระแทกแค่ฝ่ามือเดียวก็ตายคาที่
นั่นหมายความว่า เซี่ยเหอมีความแข็งแกร่งเทียบได้กับแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดแล้วเหรอ?
ในขณะนี้ แววตาของเซี่ยเหอจ้องมองไปที่เหอจื้อ และดวงตาสีแดงเลือดเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าที่รุนแรง
“เธอ เธอจะทำอะไร?”
เหอจื้อสั่นสะท้านไปทั้งตัว ไม่สามารถพูดได้อย่างคล่องแคล่ว และถอยกลับไปสองสามก้าวโดยไม่รู้ตัว
หน่วยพิทักษ์สองคนของตระกูลเหอรีบไปข้างหน้า และปกป้องเหอจื้อที่อยู่ข้างหลังเขา
“ทำไมต้องบีบบังคับฉัน? ทำไม?”
แววตาของเซี่ยเหอเย็นราวกับน้ำแข็ง จ้องเขม็งไปที่เหอจื้อ ในขณะที่พูด เธอเดินเข้าไปหาเหอจื้อทีละก้าว
เมื่อเห็นเซี่ยเหอที่มีเจตนาฆ่าที่รุนแรง เหอจื้อก็ตื่นตระหนก และตะโกนในขณะที่กำลังถอย “เซี่ยเหอฉันเป็นลุงของเธอนะ เธอต้องการทำอะไร?”
เซี่ยเหอเย้ยหยัน “ลุง? มีลุงคนไหนที่บีบบังคับหลานสาวของเขาแบบนี้เหรอ? ฉันแค่อยากจะไปจากตระกูลเหอ เป็นคนธรรมดา ทำไมคุณยังต้องบังคับฉัน? ทำไม?”
ด้วยเสียงตะคอกของเธอ ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวปะทุออกมาจากร่างกายของเธออย่างต่อเนื่อง
นักบูโดทุกคนในตระกูลเหอ รู้สึกถูกพลังความกดดันอันยิ่งใหญ่
เหอจื้อตกใจจนเกือบฉี่ราด เขาคิดไม่ถึงว่า เซี่ยเหอสามารถปลุกพรสวรรค์ด้านบูโดที่น่ากลัวได้ขนาดนี้
สิ่งที่ทำให้เขาสงสัยอย่างมากก็คือ ผู้ที่สามารถปลุกพรสวรรค์ด้านบูโดนั้น โดยไม่มีข้อยกเว้น พวกเขาล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งบูโดบรรพบุรุษ แต่บรรพบุรุษของตระกูลเหอ ไม่มีผู้นักบูโดที่เก่งกาจนี่นา!
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ทำไมเซี่ยเหอถึงสามารถปลุกพรสวรรค์ด้านบูโดที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ได้? เมื่อปลุกขึ้น ก็มีแข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอด?
ถ้าให้เวลาเธอมากกว่านี้ เธอจะไม่บุกทะลวงเข้าสู่แดนนภาเหรอ?”
“แม่ของฉันเพราะไม่อยากเป็นภาระของฉัน อยู่ในตระกูลเหอได้เอาหัวโขกกับหินเพื่อฆ่าตัวตาย นับตั้งแต่ตอนนั้นระหว่างฉันกับตระกูลเหอ ก็ไม่มีความสัมพันธ์ใดๆต่อกันอีก”
เซี่ยเหอจ้องเขม็งเหอจื้อ และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “วันนี้ ฉันจะใช้เลือดสดๆของแก เพื่อประกาศอย่างเป็นทางการว่าฉันได้หลุดพ้นจากตระกูลเหอแล้ว”
ทันใดนั้น ออร่าอันน่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าก็ปะทุออกมาจากร่างของเซี่ยเหอ
“เปรี้ยงๆ!”
ในเวลานี้ ท้องฟ้าเหนือตระกูลเหอ ถูกปกคลุมด้วยเมฆดำ และสายฟ้าหลายสายฟาดผ่านท้องฟ้า ราวกับว่ากำลังจะฉีกท้องฟ้าออกจากกัน
“นี่คือ ภัยพิบัติสวรรค์?”
นักบูโดของตระกูลเหอ เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าทีละคน ต่างมีสีหน้าตกตะลึง
จากสายฟ้าบนท้องฟ้า พวกเขารู้สึกถึงพลังกดดันที่น่าสะพรึงกลัว ซึ่งก็คืออำนาจฟ้า
มีเพียงภัยพิบัติสวรรค์เท่านั้น ที่สามารถทำให้นักบูโดรู้สึกถึงอำนาจฟ้า
อย่างไรก็ตาม ตระกูลเหอไม่มีนักบูโดที่สามารถบุกทะลวงแดนนภาได้
ทันใดนั้น พวกเขาทั้งหมดต่างมองไปที่เซี่ยเหอซึ่งออร่าพุ่งพล่านทั่วร่างกาย ชั่วขณะต่างตกตะลึง
นักบูโดคนหนึ่งพูดด้วยเสียงสั่นเครือ “เป็นไปได้ไหมว่า เธอกำลังจะฝ่าฟันภัยพิบัติสวรรค์?”
เหอจื้อได้ถอยไปที่มุมตั้งนานแล้ว และไม่มีหนทางถอยได้อีกแล้ว
เจียงเจี้ยนพูด ดวงตาของเขาสงบนิ่งไม่มีวอกแวก
หลังจากได้ยินคำพูดของเจียงเจี้ยนผู้แข็งแกร่งของตระกูลเจียงที่ติดตามมา ต่างก็แสดงความอิจฉา
เห็นได้ชัดว่า พวกเขารู้ความหมายของคำว่าโอกาสครั้งใหญ่
“ฉันบอกให้นายปล่อย!”
ดวงตาของเซี่ยเหอดูน่ากลัวมากขึ้น และออร่าของเขาก็น่ากลัวมากขึ้น
และภัยพิบัติสวรรค์ที่อยู่เหนือตระกูลเหอ ก็แรงขึ้นเรื่อยๆ และอาจฟาดลงมาได้ทุกเมื่อ
เจียงเจี้ยนพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “เธอได้ฝืนกฏสวรรค์อย่างร้ายแรงเพื่อปลุกพรสวรรค์ด้านบูโด และแม้กระทั่งได้ดึงดูดภัยพิบัติสวรรค์มา หากฝ่าฟันภัยพิบัติสวรรค์ด้วยสถานการณ์เช่นนี้ ด้วยความแข็งแกร่งของเนื้อหนังเธอ ฉันเกรงว่าแค่ภัยพิบัติสวรรค์ครั้งแรกเธอก็จะทนไม่ไหว”
“ถ้าเธอหยุดตั้งแต่ตอนนี้ ฉันจะให้สิ่งของที่สามารถช่วยให้เธอดูดซับภัยพิบัติสวรรค์ เป็นสมบัติที่มีประสิทิภาพในการช่วยฝึกฝนให้เนื้อหนังของเธอแข็งแรง เพื่อช่วยให้เธอบุกทะลวงภัยพิบัติสวรรค์ได้”
“ไม่เพียงแค่นั้น แต่ฉันยังต้องการที่จะรับเธอเป็นลูกสาวบุญธรรม ถ้าวันหนึ่งฉันได้เป็นผู้นำตระกูลเจียง เธอก็จะเป็นองค์หญิงคนเดียวของตระกูลเจียง!”
ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา ผู้ชมก็ช็อก!
สีหน้าของเหอจื้อซีดมาก หากเซี่ยเหอกลายเป็นลูกบุญธรรมของเจียงเจี้ยนจริงๆ แม้ว่าในวันนี้เขาจะไม่ตาย แต่ในอนาคตเซี่ยเหอจะไม่ยอมปล่อยเขาไปง่ายๆแน่นอน
นักบูโดทั้งสิบเอ็ดคนที่เจียงเจี้ยนพามา ต่างก็มองไปที่เซี่ยเหอด้วยความอิจฉา แต่พวกเขาก็โล่งใจเมื่อนึกถึงพรสวรรค์ด้านบูโดที่เซี่ยเหอฝืนกฏสวรรค์ปลุกขึ้นมา จากนั้นก็โล่งใจ
แม้แต่ในโลกบู๊โบราณล่าง ก็ยังไม่เคยมีอัจฉริยะคนไหนที่สามารถปลุกพรสวรรค์ด้านบูโดที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ได้ หากเซี่ยเหอกลายเป็นลูกบุญธรรมของเจียงเจี้ยน สำหรับตระกูลเจียง มันจะเป็นประโยชน์อย่างมาก
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่พวกเขาไม่คาดคิดเลยก็คือ เซี่ยเหอกลับไม่ไว้หน้าเจียงเจี้ยนเลย และตะโกนด้วยความโกรธ “ไปให้พ้น!”
หลังจากพูดจบ เธอก็ออกแรงทั้งหมดของเธอ และดิ้นหลุดออกจากการจับของ เจียงเจี้ยน
“ตาย!”
เธอกระแทกฝ่ามือไปที่ศีรษะเหอจื้ออย่างแรง
“ฮึ่ม!”
เจียงเจี้ยนหัวเราะเยาะ “ลงมือฆ่าคนต่อหน้าฉัน ไม่รู้จักประมาณตัวเองแล้ว!”
“เพี๊ยะ!”
เขายกมือขึ้น และตบหน้าเซี่ยเหอ ด้วยการตบที่เสียงดังฟังชัด ร่างของเซี่ยเหอก็ปลิวออกไปทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
เขียนยืดเยื้อฉิบหาย.. อ่านแล้วหงุดหงิด...
ยืดเยื้อมากอ่นแล้วโครตเสียอารมณ์แค่บอกว่าเป็นใครแค่เนี้ย แม่งยืดซะจนไร้รสชาติเลย เสียเวลา ่านฉิบหาย...
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...