The king of War นิยาย บท 2178

เมื่อรู้ว่าเหอสงได้ปล่อยเซี่ยเหอไป ชั่วขณะเหอจื้อก็โกรธจัด และตะโกนใส่โทรศัพท์ “จับตัวเหอสงไปขังไว้!”

หลังจากวางสาย เหอจื้อออกคำสั่ง และคฤหาสน์ตระกูลเหอทั้งหมดก็ถูกปิดล้อม

“อยากหนีออกจากเอื้อมมือของฉัน ฝันไปเถอะ!”

เหอจื้อมีสีหน้าเคร่งขรึม ก้าวเท้าออกไปอย่างรวดเร็ว

ในขณะเดียวกัน รถโรลส์-รอยซ์ของเหอสงก็เกือบจะถึงทางออกแล้ว

ในรถ สีหน้าของเซี่ยเหอเต็มไปด้วยความกังวล

แม้ว่าเธอจะเชื่อฟังคำพูดของเหอสงจากไปที่นี่ แต่ในช่วงเวลาที่เธออยู่ในตระกูลเหอ เธอรู้จักรูปแบบพฤติกรรมของตระกูลเหอเป็นอย่างดี

ตระกูลเหอต้องการส่งเธอไปปรนนิบัติสมาชิกของตระกูลบู๊โบราณ แต่เหอสงกลับปล่อยเธอไปจากที่นี่ หลังจากเรื่องนี้ถูกเปิดเผย เหอสงคงแย่แน่ๆ

เดิมทีเหอหยวนหงก็ไม่ค่อยชอบเหอสงมากนัก และได้ปลูกฝังเหอจื้อเป็นทายาทสืบทอดของเขา หลังจากเหตุการณ์นี้ ตลอดทั้งชีวิตเหอสงอาจไม่สามารถเข้าสู่ศูนย์รวมอำนาจผลประโยชน์ของตระกูลเหอได้อีกต่อไป

นี่คือตระกูลมหาเศรษฐี มีเพียงผลประโยชน์ และไม่มีความรักในครอบครัวเลย

“เอี๊ยด~”

ขณะนี้รถได้เบรกกะทันหันและหยุดอยู่กลางถนน

เซี่ยเหอที่อยู่ในรถซึ่งกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ร่างกายได้พุ่งไปข้างหน้าอย่างแรง ถ้าหากเธอไม่คาดเข็มขัดนิรภัย เธออาจได้รับบาดเจ็บ

“คุณหนูเซี่ย ผมขอโทษ ผมเกรงว่าจะส่งคุณไปไม่ได้แล้ว”

คนขับที่นั่งอยู่ในที่นั่งคนขับสีหน้าดูแย่มาก เมื่อมองไปที่คนของตระกูลเหอที่ล้อมรอบรถไว้ด้านนอกอย่างแน่นหนา

หลังจากพูดจบ เขาก็ตะโกนใส่คนข้างนอกอย่างโกรธเคือง “พวกนายจะกบฏหรือ? นี่คือรถของนายท่านรอง พวกนายยังกล้ามาขัดขวางเหรอ?”

“ฮึ่ม!”

หัวหน้าหน่วยพิทักษ์เยาะเย้ยและพูดอย่างเย่อหยิ่ง “ตระกูลเหอในปัจจุบัน ต้องฟังคำสั่งของนายท่าน! นายท่านรองของพวกคุณ ถูกกักบริเวณในบ้านแล้ว!”

“ถ้าเข้าใจสถานการณ์ บอกให้คุณหนูเซี่ยออกมาแต่โดยดี มิฉะนั้นก็อย่าหาว่าพวกเราหยาบคาย!”

หน่วยพิทักษ์ตระกูลเหอหลายสิบคนได้ล้อมรถไว้หมดแล้ว

ไม่ไกล ยังมีหน่วยพิทักษ์จากตระกูลเหอรีบวิ่งมาทางด้านนี้

คนขับมองไปที่ประตูซึ่งระยะห่างไม่ถึงร้อยเมตร และก็มีแสงแวววาบในดวงตา

เหอสงเคยบอกเขาว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ต้องหาทางส่งเซี่ยเหอออกไปจากตระกูลเหอให้ได้

“ฉันลงไปดีกว่า!”

เซี่ยเหอมองไปข้างนอกและพูดกับคนขับ

พูดจบเธอก็กำลังจะเปิดประตูรถ

“คุณเซี่ย นั่งดีๆ!”

จู่ๆคนขับก็กระซิบ

“บูม!”

เมื่อเขาพูดจบ เสียงเครื่องยนต์ของรถก็ดังเหมือนสัตว์ร้าย

ก่อนที่เซี่ยเหอจะตั้งสติได้ รถก็พุ่งไปในทิศทางประตูอย่างรวดเร็ว

จากนั้นเธอก็ตระหนักได้ว่า คนขับบอกให้เธอนั่งดีๆหมายความว่าอย่างไร

“ลุงหลิว ท่านหยุดรถเดี๋ยวนี้!”

ทันใดนั้นเซี่ยเหอก็กังวล และตะโกนอย่างรวดเร็ว

เธอรู้ดีว่า หากหลบหนีไม่สำเร็จ ไม่เพียงแต่จะทำให้เหอสงเดือดร้อนเท่านั้น แต่ยังรวมถึงคนขับลุงหลิวด้วย

สำหรับเหอสงนั้นคงไม่เป็นไร อย่างน้อยยังเป็นนายท่านรองของตระกูลเหอ แม้ว่าเขาจะทำผิดพลาด อย่างมากก็จะถูกไล่ออกจากศูนย์รวมอำนาจผลประโยชน์เท่านั้น แต่ลุงหลิวนั้นต่างออกไป เขาเป็นเพียงคนขับรถของเหอสง

หากเขาถูกคนของตระกูลเหอจับได้ ลุงหลิวจะต้องตายอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนลุงหลิวจะไม่ได้ยินคำพูดขอเซี่ยเหอง เขาเหยียบคันเร่งลงสุดๆ และรถก็ขับไปที่ประตูอย่างบ้าคลั่ง

“แม่ง ไอ้เวรนี่มันอยากหนี ขวางรถเอาไว้!”

หัวหน้าหน่วยพิทักษ์ตะคอกทันที

รถออฟโรดหลายรุ่นของตระกูลเหอก็ขับตามรถโรลส์-รอยซ์ของเหอสงเช่นกัน

แปดสิบเมตร!

ห้าสิบเมตร!

......

ในชั่วพริบตา รถโรลส์-รอยซ์อยู่ห่างจากประตูเพียง20เมตร

และความเร็วของรถก็เร็วถึงขีดสุดแล้ว วินาทีถัดไป รถจะออกจากคฤหาสน์ตระกูลเหอ

“บูม!”

ในขณะนี้ มีดบินเหมือนสายฟ้าได้เจาะยางหลังด้านซ้ายของรถโรลส์-รอยซ์

“เอี๊ยด~”

“อย่า!”

เซี่ยเหอตกใจ และตะโกนด้วยความโกรธ

“ฟู่!”

อย่างไรก็ตาม หัวหน้าหน่วยพิทักษ์ฟังเพียงคำสั่งของเหอจื้อเท่านั้น แล้วเขาจะฟังเธอได้อย่างไร?

มีดโค้งแทงเข้าไปในหัวใจของหลิวฉีอย่างดุเดือด

แม้ว่าต้องตาย บนใบหน้าที่เปื้อนเลือดของเขาหลิวฉี ก็ยังไม่แสดงความกลัวใดๆ แต่ดวงตาสีแดงเลือดคู่นั้น จ้องเขม็งไปที่เหอจื้อ ราวกับว่าเขาต้องการจดจำไอ้เดรัจฉานตัวนี้ให้แม่น แม้ว่าจะเป็นผีก็จะไม่ยอมปล่อยมันไป

เซี่ยเหอนิ่งอึ้ง มองลงไปที่ศีรษะของหลิวฉี

เธอรู้สึกเหมือนกำลังฝัน เมื่อกี้คนที่ยังมีชีวิตอยู่ ทำไมถึงถูกฆ่าตายได้อย่างไร?

เพื่อส่งเธอออกจากตระกูลเหอ ก็ถูกฆ่าตาย

ทันใดนั้น ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงก็ถาโถมเข้ามาที่ศีรษะของเธอ

เหอจื้อโบกมือ แล้วสั่ง “มานี่ พาเธอไปที่ห้องของคุณเจียงเจี้ยน”

หน่วยพิทักษ์ทั้งสองคน รีบไปข้างหน้า และกำลังจะพาเซี่ยเหอไปจากที่นี่

“อ๊ะ!”

ทันใดนั้นเซี่ยเหอก็เงยหน้าขึ้นไปบนฟ้าและตะโกนเสียงดัง ออร่าที่ดูเหมือนจะมาจากสมัยโบราณปะทุออกมาจากร่างกายของเธอ

“บูม!”

“บูม!”

หน่วยพิทักษ์ทั้งสองคนนั้น ราวกับว่าถูกโจมตีอย่างหนัก ถูกแรงระเบิดที่ปะทุออกจากร่างกายของเซี่ยเหอจนกระเด็นปลิวออกไป

เหอจื้อตะลึงงัน สีหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

เธอเป็นคนธรรมดาไม่ใช่เหรอ?

มีการบำเพ็ญเพียรบูโดตั้งแต่เมื่อไหร่?

เมื่อเห็นออร่าของเธอที่ปะทุขึ้นชั่วขณะ น่าจะมีความแข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดมั้ง?

ครั้งที่แล้ว ตอนที่แม่ของเธอฆ่าตัวตายด้วยการเอาหัวไปโขกกับก้อนหิน ร่างกายของเซี่ยเหอก็เกิดสิ่งที่คล้ายกันนี้

เพียงแต่ว่าต่อมา เซี่ยเหอก็กลายเป็นคนธรรมดาอีกครั้ง

แต่วันนี้ เซี่ยเหอมีความแข็งแกร่งอย่างคาดไม่ถึงอีกครั้ง และแข็งแกร่งกว่าครั้งที่แล้ว