The king of War นิยาย บท 2266

ทันทีหลังจากที่เซี่ยโหวซางพูดจบ ออร่าที่ระราน ก็ปะทุออกมาจากร่างกายของเขา

ทันใดนั้น ข้างในคฤหัสถ์เจ้าเมือง ออร่าที่ระรานของสองคนปะทะกัน

คนข้างในคฤหัสถ์เจ้าเมือง แต่ละคนต่างรู้สึกว่าทั้งร่างกายเหมือนกับมีภูเขาลูกใหญ่กดทับไว้

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น ?”

“เป็นความกดดันที่แข็งแกร่งมาก ผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นหกชั้นยอด เท่านั้นถึงจะระเบิดออร่าได้นี่ ?”

“น่าจะมาจากคฤหัสถ์เจ้าเมือง !”

......

ชั่วขณะนั้น นักบูโดของทั้งเมืองไป๋หู่ ต่างก็ตกตะลึง

ผู้แข็งแกร่งระดับนี้เกิดการปะทะกัน พอโมโห ก็ทำให้ทั้งเมืองหลั่งเลือดได้จริง ๆ

ข้างในคฤหัสถ์เจ้าเมืองเมืองไป๋หู่ สีหน้าของอู๋สงป้าเคร่งขรึมถึงขีดสุด เขาไม่คิดเลยว่า เซี่ยโหวซางจะกล้าเผชิญหน้ากับเขาในคฤหัสถ์เจ้าเมือง

ถึงแม้ว่าทั้งสองจะไม่ได้ลงมือ แต่พวกเขาก็ปล่อยออร่ามหาศาล ซึ่งเป็นเหมือนการเปิดฉากต่อสู้

อู๋สงป้าอดกลั้นความโกรธ กล่าวถามอย่างเย็นชา : “สำนักเทียนไห่ต้องการจะเปิดศึกกับคฤหัสถ์เจ้าเมืองงั้นเหรือ ?”

เซี่ยโหวซางพูดด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก : “ไม่ใช่สำนักเทียนไห่ที่ต้องการเปิดศึก แต่เพราะคนนอกเพียงคนเดียวคฤหัสถ์เจ้าเมืองถึงได้บีบบังคับสำนักเทียนไห่ให้เปิดศึกกับคฤหัสถ์เจ้าเมือง”

“เหอะ ๆ !”

อู๋สงป้ายิ้มเยาะ : “บังคับให้พวกนายเปิดศึก เซี่ยโหวซางแกกำลังคุกคามฉันเหรอ ?”

“นายไม่ได้รู้จักฉันมาสองสามวันแล้วเหรอ ฉันเป็นคนยังไง นายก็รู้ดี”

“ในเมื่อมาถึงขั้นนี้ งั้นวันนี้ฉันจะพูดไว้เลย ถ้าสำนักเทียนไห่อยากจะเปิดศึก คฤหัสถ์เจ้าเมืองของพวกฉัน จะเล่นด้วยจนถึงที่สุด !”

ปัง !

เมื่อเขาพูดเสร็จ ออร่าที่น่าหวาดกลัวยิ่งกว่าก็ปะทุออกมาจากร่างของเขา

ในตอนนี้เอง ใบหน้าของเซี่ยโหวซางที่ไม่เรียบเฉย ในที่สุดก็เผยให้เห็นความเคร่งขรึม

เขาสามารถสัมผัสได้ ออร่าของอู๋สงป้า บรรลุถึงขั้นของท่านเจ้าสำนักสำนักเทียนไห่แล้ว

ในโลกบู๊โบราณกลาง ถึงแม้จะมีผู้แข็งแกร่งชั้นยอดที่ก้าวข้ามแดนนภาขั้นหกชั้นยอดมากมาย แต่เมื่อเทียบกันในเหล่าผู้แข็งแกร่ง ก็ยังมีผู้แข็งแกร่งและอ่อนแอ

แต่แดนของอู๋สงป้า เห็นได้ชัดว่าถึงขั้นของอู่ชางแล้ว

ถึงแม้ว่าเซี่ยโหวซางจะอยู่ในระดับกึ่งแดนนภาขั้นเจ็ด แต่เมื่อเทียบกันระหว่างผู้แข็งแกร่งอู่ชางและอู๋สงป้าที่กึ่งแดนนภาขั้นเจ็ดระดับนี้ ก็ยังด้อยกว่าอยู่ไม่น้อย

พูดได้ว่า เขาเป็นเพียงผู้แข็งแกร่งที่เพิ่งบรรลุถึงกึ่งแดนนภาขั้นเจ็ด แต่อู่ชางและอู๋สงป้า นี่เป็นผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนนภาขั้นเจ็ดที่ห่างชั้นกันเพียงขั้นเดียว

ขอแค่จังหวะเหมาะสม พวกเขาก็อาจจะบุกทะลวงกึ่งแดนนภาขั้นเจ็ดชั้นต้นได้ทุกเมื่อ

“ดูเหมือนว่า เจ้าเมืองอู๋จะเด็ดเดี่ยวไม่หวั่นต่อสิ่งใด ต้องการที่จะเป็นศัตรูกันกับพวกเราสำนักเทียนไห่ แต่หวังว่านายจะยอมรับผลของมันได้”

เซี่ยโหวซางพูดอย่างเย็นชา ออร่าของเขา สลายไปในพริบตานั้น

ถ้าจะต้องลงมือกับอู๋สงป้าจริง ๆ เขาจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย

อย่าว่าแต่ที่นี่เป็นคฤหัสถ์เจ้าเมืองเลย ถึงแม้จะอยู่ข้างนอก แดนของอู๋สงป้าก็ยังมหาศาลกว่าแดนของเขาเยอะ

ตอนนี้ ทั้งสำนักเทียนไห่ ก็มีเพียงอู่ชางที่สามารถสู้กับอู๋สงป้าได้

จิตสังหารในตาของอู๋สงป้าเป็นประกาย จ้องมองไปที่เซี่ยโหวซางและพูด : “แกกำลังข่มขู่ฉัน ?”

เซี่ยโหวซางไม่หวาดกลัวแม้แต่น้อย ยิ้มเยาะ : “แล้วถ้าข่มขู่ มันจะทำไม ?”

อู๋สงป้าไม่ได้พูด ราวกับกำลังครุ่นคิดอะไรอยู่

เซี่ยโหวซางลุกขึ้น พูดอย่างเย็นชา : “ในเมื่อเป็นแบบนี้ ก็ขอลา !”

พูดจบ เขาก้าวเท้าต้องการจากไป

แต่ในตอนนั้นเอง ออร่าที่น่าหวาดกลัว ก็ปิดกั้นเขาไว้

เซี่ยโหวซางรู้สึกถึงอำนาจคุกคามที่คืบคลานมาจากข้างหลัง ขมวดคิ้วแน่น มองไปยังอู๋สงป้าอย่างเย็นชาและพูด : “อะไรกัน ? เจ้าเมืองคิดจะลงมือกับฉัน ?”

อู๋สงป้าพูดด้วยเสียงเย็นเยียบ : “คฤหัสถ์เจ้าเมืองเมืองไป๋หู่ เป็นที่ที่แกบอกจะมาก็มา จะไปก็ไปเหรอ ?”

“จะออกไป ได้ ! คุกเข่า ขอโทษซะ !”

จิตสังหารที่รุนแรง ปกคลุมเซี่ยโหวซาง