The king of War นิยาย บท 283

“เขา......พวกเขานั้นเป็นใครกันแน่? ต้องการทำอะไร?”

คนอย่างโจวยู่ชุ่ยจะเคยเจอประสบการณ์แบบนี้เมื่อไหร่กัน? ตอนนี้ในสายตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ร่างกายสั่นสะท้าน

คนคุ้มกันทั้งสองคนของตระกูลกวนไม่ตอบเธอเป็นธรรมดา ศัตรูเต็มไปหมด ใบหน้าจริงจัง

“ทำไมมาขวางทางของพวกเรา?”

หันซวนจับจ้องอย่างเยือกเย็นไปยังกลุ่มคนชุดดำพวกนั้นและถาม

“ทิ้งโจวยู่ชุ่ยไว้ซะ ไม่อย่างนั้น พวกคุณอย่าหวังว่าจะไปจากที่นี่แม้แต่คนเดียว!”

ในกลุ่มคนพวกนั้น ชายรูปร่างสูงใหญ่สวมชุดดำคนหนึ่ง บนใบหน้านั้น ดั้งจมูกที่ตัดขวาง ยังมีรอยมีดฟันที่สะดุดตาเป็นอย่างมากอยู่หนึ่งรอย

ในมือของเขากำลังถือมีดใหญ่ด้ามหนึ่ง บนมือใหญ่และแข็งแรงทั้งสองข้าง ยังมีรอยมัจจุราชสีดำหมึกอีกหนึ่งรอย

หันซวนได้ยินคำพูดพวกนั้น ในใจเก็บซ่อนความตื่นตระหนก เดิมทีเธอคิดไม่ถึงเลยว่า แท้ที่จริงแล้วนี่เป็นการพุ่งเป้ามาหาโจวยู่ชุ่ย

เธอนั้นคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าโจวยู่ชุ่ยผู้หญิงที่เลวทรามคนหนึ่งคนนี้ และไม่ได้เบื้องหลังอะไรยิ่งใหญ่ ทำไมถึงถูกคนพวกนี้หมายหัว?

ด้านหน้าถูกขวางทางไป ด้านหลังถูกปิดทางกลับ ยอดฝีมือเจ็ดแปดคนลงมือ เพื่อโจวยู่ชุ่ยเนี่ยนะ?

ถ้าพูดออกไป เกรงว่าคงไม่มีใครเต็มใจที่จะเชื่อ

โจวยู่ชุ่ยที่ถูกกันไว้ในรถ ตอนที่ได้ยินอีกฝ่ายพูดชื่อของตัวเองนั้น เกือบจะร้องไห้ออกมา: “นี่คนพวกนี้เป็นใครกันแน่? ทำไมถึงอยากให้ทิ้งฉันไว้ที่นี่?”

“อยากให้ทิ้งเธอไว้ที่นี่ ไม่มีทาง!” หันซวนตอบด้วยสีหน้าเยือกเย็น

เธอนั้นถึงแม่ว่าจะเกลียดชังโจวยู่ชุ่ยเป็นอย่างมาก แต่การดูแลปกป้องไปส่งเธอนั้นที่เมืองโจวเฉิงนั้น เป็นหน้าที่ที่หยางเฉินมอบหมายให้กับเธอ นั้นก็คือถึงจะต้องตาย เธอเองก็ต้องทำให้สำเร็จ

“ในเมื่อไม่ยินยอม งั้นพวกเราก็คงต้องฆ่าพวกแกก่อน!”

ไอ้แผลเป็นกัดฟันพูดออกมา สิ้นเสียง เขาก็ถือมีดเล่มใหญ่ พุ่งตรงเข้ามาที่หันซวน

ครู่เดียว คนทั้งหมดก็พุ่งตรงมาที่หันซวนอย่างพร้อมเพรียง

แต่หันซวนในตอนนี้ ในแววตานั้นไม่มีความเกรงกลัวสิ่งใดเลยแม้แต่น้อย ในมือยังคงถือมีดทรราช เท้าด้านล่างเคลื่อนตัวออกมาอย่างฉับพลัน พุ่งตรงเข้าไปหาไอ้แผลเป็นทันที

ยอดฝีมือจากตระกูลกวนสองคนนั้น ขณะนั้นเองก็ไม่มีความลังเลอีกต่อไป พุ่งตรงเข้าไปต่อสู้

ขณะเดียวกัน หยางเฉินที่กำลังปลอบโยนความรู้สึกของฉินซีอยู่นั้น ก็ได้ยินข่าวเกี่ยวกับการลอบโจมตีหันซวน

“เสี่ยวซี ฉันควรจะต้องไปแล้ว ทางด้านพ่อนั้น ฝากให้คุณดูแลนะ!”หยางเฉินเอ่ยปากออกมาอย่างกะทันหัน

ฉินซีที่กำลังเพลิดเพลินกับช่วงเวลาที่แสนอบอุ่น ได้ยินคำพูดของหยางเฉิน แววตาแสดงออกถึงความหดหู่ขึ้นมาหลายส่วน

“เอาเถอะ! งั้นคุณก็เดินทางปลอดภัยนะ! กลับมาแล้วก็รีบนอน!” ฉินซีพูด

“ได้!”

เป็นธรรมดาที่หยางเฉินจะรู้สึกได้ของจิตใจที่หดหู่ของฉินซี

แต่ว่าเวลานี้ หันซวนพวกเขาอยู่ในสถานการณ์เฉียดตาย เขานั้นยิ่งกังวล และก็ไม่สามารถบอกกับฉินซีได้ ทำได้เพียงแค่เดินจากไป

หยางเฉินเพิ่งที่จะออกจากห้องผู้ป่วย ก็กดโทรศัพท์: “บนถนนจากเจียงโจวไปเมืองโจวเฉิง เตรียมการสนับสนุนที่มีอำนาจใกล้ที่สุด!”

“รับทราบ!”

กวนเจิ้งซานที่กำลังหลับอยู่ รับโทรศัพท์ของหยางเฉิน คำพูดไร้สาระนั้นไม่กล้าพูดออกมาแม้แต่คำเดียว รีบตอบรับอย่างรวดเร็ว

โฟล์คเภาตันสีดำ เหมือนกับฟ้าผ่าในตอนกลางคืน พุ่งตรงไปอย่างบ้าคลั่งตรงที่หันซวนโดนโจมตี

หยางเฉินในตอนนี้ ทั้งตัวเต็มไปด้วยความเย็นชาเยือกเย็น เมื่อครู่เขาเพียงแค่ได้รับข้อความจากหันซวน ชัดเจนว่าเป็นเวลาที่ตึงเครียด หันซวนส่งกลับมาเพียงสองตัว: “โจมตี!”

หยางเฉินยังคงคิดว่าคนของสมาคมบูโด จับตาดูหันซวน

เขานั้นไม่คิดมาก่อนเลยว่า ทางด้านหันซวนที่ถูกลอบโจมตีอยู่นั้น เป็นการพุ่งตรงไปที่โจวยู่ชุ่ย

ถนนในยามกลางคืน ค่อนข้างที่จะไม่มีรถ หยางเฉินกับประสิทธิภาพของโฟล์คเภาตัน งัดความสามารถออกมาใช้จนถึงขีดสุด เสียงเครื่องยนต์คำรามออกมาอย่างบ้าคลั่ง รถยนต์เหมือนกับฟ้าผ่าสีดำ

ขณะที่หยางเฉินเร่งรีบตรงไปที่สถานที่โดนลอบโจมตี หันซวนนั้นก็กำลังต่อสู้อย่างบ้าคลั่ง

ทำให้ไอ้แผลเป็นตกใจก็คือ หันซวนที่เป็นผู้หญิงวัยเยาว์ แท้ที่จริงแล้วมีความแข็งแกร่งมหาศาล แม้กระทั่งเขาเอง ก็ยังไม่ใช่คู่แข่ง

ในเวลานี้ คนของไอ้แผลเป็น ก็ล้มลงไปเยอะเรียบร้อยแล้ว ส่วนคนที่เหลือ ทำได้เพียงล้อมรอบหันซวนไว้ตรงกลาง ไม่กล้าลงมือ

“ฉันไอ้แผลเป็นวนเวียนอยู่ในยุทธภพ และเป็นคนที่มีหน้ามีตาน่ายกย่อง แต่ก็ไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับคุณมาก่อน ยอดฝีมือหญิงแบบนี้ คุณแท้จริงแล้วเป็นใครกันแน่? ”ไอ้แผลเป็นพูดด้วยสีหน้าจริงจังหนักแน่น

เขานั้นรับรู้ได้ถึงจิตสังหารที่มหาศาล มาจากร่างกายของหันซวน

เป็นการพิสูจน์ที่แน่ชัด ความแข็งแกร่งของหันซวนนั้นแข็งแกร่งกว่าเขาไปไกลมาก

ถึงอย่างไรก็ตามเขาพายอดฝีมือมาเจ็ดคน แต่หันซวนนั้นพามาเพียงสองคน สถานการณ์ที่ความแข็งแกร่งแตกต่างกันมากเช่นนี้ หันซวนยังคงสามารถต่อสู้ได้

หันซวนพูดด้วยสีหน้าเยือกเย็น: “ฉันจะเป็นใคร ก็ไม่เกี่ยวกับคุณ แต่ว่าฉันจะบอกอะไรคุณไว้ ถ้าคุณยังต้องการที่จะสู้ ฉันก็จะทำให้ถึงที่สุด!”

“ฮึ!”

ไอ้แผลเป็นเค้นเสียงออกมาอย่างเย็นชา: “ไอ้ผู้หญิงจองหอง!”

สิ้นเสียง มือใหญ่ของเขากวัดแกว่ง: “ผู้หญิงคนยกเป็นหน้าที่ของฉัน พวกแกไปเอาตัวโจวยู่ชุ่ยแล้วไปซะ!”

“รับทราบ!”

ชายร่างใหญ่สองคนที่เหลือ พุ่งตรงไปที่โจวยู่ชุ่ยอย่างรวดเร็ว

ในใจของหันซวนนั้นวิตกกังวล ผู้คุ้มกันจากตระกูลกวนสองคน ขณะที่กำลังต่อสู้เมื่อครู่ ได้รับบาดเจ็บสาหัสไปเรียบร้อยแล้ว ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะต่อสู้ได้อีก

ตอนนี้มีเพียงแค่เธอคนเดียว อีกฝ่ายนอกจากไอ้แผลเป็นแล้ว ยังมีอีกสองคน