The king of War นิยาย บท 354

ต่อให้เป็นพระพุทธรูป คงมีเคืองขึ้นมาได้ระดับหนึ่งเช่นกัน

การยั่วยุครั้งแล้วครั้งเล่าของเฝิงอี้ฉิน ยั่วโมโหหยางเฉินเข้าแล้ว

แต่ที่มุมปากหยางเฉินกลับวาดเส้นรัศมีวงกลมขึ้นนิดๆ หรี่ตามองเขาพลางพูดว่า “ในเมื่อนายชอบกินขวดเหล้าขนาดนี้ งั้นฉันจะทำให้นายสมหวัง!”

ไม่รู้ว่าทำไมตอนมองเห็นลักษณะท่าทางแบบนี้ของหยางเฉิน ทันใดนั้นเฝิงอี้ฉินมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีขึ้นมา

แต่พอนึกถึงข้างหลังตนเองมีหนิงเฉินหยู่เป็นที่พึ่งหลักอยู่ ความกังวลแบบนั้นก็หายลับไปหมด

แขกที่อยู่รอบด้านทำหน้าตกใจเช่นกัน ดูท่าทางจะเอาจริงแล้ว

เวลานี้ ในสายตาของทุกคน ล้วนเต็มไปด้วยการรอคอย

“ไอ้หนุ่ม อย่าพึ่งมาโอ้อวด รอให้นายเอาของขวัญที่ราคาสิบล้านขึ้นไปออกมาได้ก่อนแล้วค่อยพูด!”

เฝิงอี้ฉินพูดจาด้วยท่าทางหยอกเย้า

“ขอให้นายสมปรารถนา!”

หยางเฉินยิ้มบอก จากนั้นหยิบกล่องของขวัญขนาดเล็กที่ห่อได้งดงามกล่องหนึ่งออกมา ด้านบนยังมี“เมืองเทียนฝู่”สามคำนี้ประทับอยู่ด้วย

ตอนที่หยางเฉินหยิบกล่องของขวัญออกมา ชั่วพริบตาเดียวสีหน้าเฝิงอี้ฉินซีดเซียวไปเยอะเลย

เมืองเทียนฝู่อยู่ที่เมืองเอก คือธุรกิจอัญมณีชั้นนำ ว่ากันว่าด้านในล้วนเป็นของเก็บสะสมที่ราคาแพงส่วนหนึ่ง และของเล่นโบราณมากมายล้วนประเมินราคาไม่ได้

ของชิ้นเล็กๆ ไม่ว่าชิ้นใดที่อยู่ข้างในนั้น ล้วนมูลค่าหลักล้านขึ้นไป

ของเล่นโบราณที่ราคาหลายสิบล้าน ก็มีมากมาย

“เฟยเฟย สุขสันต์วันเกิดนะ นี่คือของขวัญที่ฉันให้เธอ! ดูสิว่าชอบหรือเปล่า?”

หยางเฉินพูดแบบหน้าตาอ่อนโยน

ในสายตาของเขา หานเฟยเฟยเหมือนเป็นน้องสาว ในใจเขาไม่มีความคิดชั่วร้ายใดๆ ก่อนหน้านี้ซื้อของขวัญวันเกิดให้เธอ ก็เป็นเพราะเห็นเธอเป็นน้องสาว

“ว้าว! กำไลหยกสวยมากเลยนะ!”

“คาดไม่ถึงว่ามาจากเมืองเทียนฝู่ ดูสีและความมันวาวของกำไลนี้ น่าจะเป็นรองก็แค่เขียวเจิ้งหยังของหยกสีเขียวจักรพรรดิ์ ราคาอย่างน้อยต้องห้าล้านขึ้นไป!”

“ถ้าเธอซื้อกำไลหยกเขียวเจิ้งหยังคุณภาพดีขนาดนี้ได้ในราคาห้าล้านได้ ขายเท่าไรฉันก็ซื้อเท่านั้น! กำไลวงนี้ ราคาอย่างน้อยสิบล้านขึ้นไป!”

“ก่อนหน้านี้ฉันเคยเจอกำไลวงนี้ที่เมืองเทียนฝู่ ราคาขายสิบสองล้านแปดแสนแปดหมื่น เพราะแพงเกินไป ฉันถึงไม่ได้ซื้อ!”

“อะไรนะ? สิบสองล้านแปดแสนแปดหมื่น? เธอแน่ใจว่าคือชิ้นนี้เหรอ?”

ตอนที่หยางเฉินหยิบกำไลออกมา ทุกคนส่งเสียงร้องตกใจออกมาพักหนึ่ง พวกผู้หญิงเหล่านั้น ยิ่งตื่นเต้นกันยกใหญ่

ไม่นานราคาของกำไลชิ้นนี้ก็ถูกคนที่รู้เรื่องราวเปิดเผยออกมาแล้ว

เฝิงอี้ฉินที่เดิมทียังแอบมีความหวังระดับหนึ่ง ตอนที่ได้ยินราคาของกำไลชิ้นนี้เกินกว่าสิบล้าน สีหน้าซีดขาวไปแล้ว

สีหน้าของหนิงเฉินหยู่ก็ดูแย่เช่นกัน กำไลที่ราคาสิบกว่าล้าน เขาไม่ใช่ว่าซื้อไม่ได้

แต่เมื่อถูกหยางเฉินส่งออกมา ก็พอจะอธิบายได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับหานเฟยเฟยไม่ธรรมดา

“พี่หยาง ขอบคุณนะคะ ฉันชอบมากเลย!”

ฟานเฟยเฟยหน้าตาตื่นเต้นเต็มเปี่ยม ทันใดนั้นหน้าแดงระเรื่อ ท่าทางเขินอาย “พี่หยาง พี่......พี่ใส่ให้ฉันหน่อยได้มั้ย?”

หยางเฉินหัวเราะแล้ว รู้อยู่แล้วว่าหานเฟยเฟยกำลังเล่นละคร จึงไม่ได้สนใจ จับมือน้อยของหานเฟยเฟยขึ้นมาต่อหน้าผู้คน ช่วยใส่กำไลให้เธอแล้ว

“งามเหลือเกิน!”

“กำไลอันนี้ คือของที่ทำขึ้นมาเพื่อคุณหานเสียจริง!”

“มองจากไกลๆ ยังเหมือนภาพวาดทิวทัศน์ภาพหนึ่ง ช่างมีเสน่ห์เหลือเกิน!”

พวกผู้หญิงเหล่านั้นต่างมองข้อมือของหานเฟยเฟยด้วยท่าทางอิจฉาเต็มที่

“ถ้าฉันจำไม่ผิด เมื่อกี้มีคนบอกว่าถ้าคุณหยางสามารถเอาของขวัญวันเกิดที่ดียิ่งกว่าออกมาได้ จะกินขวดเหล้าเลยมั้ง?”

ในเวลานี้เอง กวนเสว่ซงพูดอย่างหน้าตาเสียดสีขึ้นกะทันหัน ในสายตาที่มองทางเฝิงอี้ฉินหยอกเย้าสุดๆ

เขาพูดประโยคนี้ออกมา ทุกคนถึงนึกขึ้นได้ว่ายังมีเรื่องสนุกที่ตื่นตาตื่นใจยิ่งกว่า

“โตมาขนาดนี้แล้ว ฉันยังไม่เคยดูการแสดงกินขวดเหล้ามาก่อน ในที่สุดวันนี้ก็มีโอกาสแล้ว”