The king of War นิยาย บท 447

“ถ้าคุณยังกล้ามาพัวพันกับเสี่ยวซี ก็อย่ามาโทษกันถ้าผมจะนำคำพูดที่คุณพูดในวันนี้ นำไปบอกพ่อของคุณ!”

“ผมเชื่อว่า ถ้าพ่อของคุณรู้ คุณต้องการแก้แค้น เขาจะต้องทำให้คุณอยู่ไม่เป็นสุขแน่นอน!”

เสียงของหยางเฉินเย็นชา และเต็มไปด้วยการคุกคาม

เมื่อสักครู่เย่ม่านที่กำลังโมโหร้าย เมื่อได้ยินเสียงของหยางเฉิน ทันใดนั้นก็สั่นไปทั้งตัว และอารมณ์ก็ค่อยๆสงบลง

“หยางเฉิน ไม่ว่ายังไง ฉันก็เป็นแม่แท้ๆของเสี่ยวซี หรือเธอเห็นคนที่กำลังจะตายก็ไม่ยอมช่วยเหรอ?”

“ถ้าครั้งนี้ ฉันไม่สามารถทำงานที่ครอบครัวมอบหมายมา คิดว่าฉันคงจะไม่สามารถเข้าใกล้ศูนย์รวมอำนาจผลประโยชน์ของตระกูลเย่ได้ และต่อไปถ้าจะต้องการแก้แค้น มันจะยากขึ้นกว่าเดิม

“ฉันไม่เพียงแค่ต้องการแก้แค้นให้ตัวเอง แต่ยังแก้แค้นแทนพ่อแท้ๆ ของเสี่ยวซี ในฐานะที่เธอเป็นสามีของเสี่ยวซี เรื่องมันง่ายขนาดนี้ ก็ไม่ยอมช่วยเหลือเหรอ?”

เย่ม่านถามด้วยดวงตาแดงก่ำ

หยางเฉินพูดอย่างใจเย็น “นี่คือความแค้นรุ่นก่อนของพวกคุณ ฉันไม่ต้องการให้เฉินซีต้องมาแบกรับเรื่องทั้งหมดนี้ คุณไปเถอะ!”

“หยางเฉิน เธออย่ามาบังคับฉัน!”

“เธอรู้อยู่แล้ว เพื่อแก้แค้น ฉันทำได้ทุกอย่าง!”

“เสี่ยวซีเป็นผู้หญิงที่มีจิตใจเมตตา เธอก็รู้ดี เธอคิดว่า ถ้าฉันบอกเธอ เรื่องที่พ่อของเธอถูกฆ่า เธอจะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหรอ”

เย่ม่านตะวาด

สายตาของหยางเฉินมีแววขมขื่น จ้องมองเย่ม่านอย่างไม่กะพริบตา และพูดอย่างเย็นชาสุดๆ “คุณกำลังเล่นกับไฟ!”

ถ้าเสี่ยวซีรู้ความจริง หยางเฉินไม่รู้ว่าเสี่ยวซีจะต้องการแก้แค้นหรือไม่ แต่สิ่งที่แน่นอนคือ ฉินซีจะต้องเสียใจมาก

ชะตากรรมของฉินซีนั้น ช่างน่าสมเพชมากๆ เขาไม่ต้องการให้ผู้หญิงที่เขารักมากที่สุด จะได้รับความเจ็บปวดใดๆอีก

แม้ว่าเขาจะรู้ ฉินซีก็อยากจะรู้ความจริงเหล่านี้อย่างแน่นอน

เมื่อเผชิญหน้ากับหยางเฉิน เย่ม่านไม่มีความกลัวแม้แต่น้อย มีท่าทีที่หนักแน่น “ฉันแค่ต้องการให้คุณสัญญากับฉัน และร่วมมือกับตระกูลเย่ เรื่องอื่น ฉันจะจัดการเอง!”

“มิฉะนั้น เรื่องราวทั้งหมดนี้ ฉันจะบอกฉินซี!”

“ฉันเชื่อว่า หลังจากที่ฉินซีรู้ความจริงแล้ว ก็เลือกที่จะแก้แค้นเหมือนฉัน!”

“ควรจะทำยังไง คุณเลือกเอา!”

คุกคาม!

นี่การคุกคามชัดๆ!

แม้ว่าลึกๆในใจหยางเฉินจะโกรธ แต่เห็นสีหน้าที่จริงจังของเย่ม่าน และนึกถึงเรื่องที่ฉินซีต้องดูแลเสี้ยวเสี้ยวคนเดียวเป็นเวลาสี่ปี ชั่วขณะก็รู้สึกสงสารและเห็นใจเย่ม่าน

ไม่ว่ายังไง ผู้หญิงคนนี้ก็คือแม่แท้ๆของฉินซี

ก็อย่างที่เธอพูด คนที่จิตใจดีอย่างฉินซี ถ้าเธอรู้ความจริง จะต้องช่วยเธอแก้แค้อย่างแน่นอน

ไม่รอหยางเฉินตอบ เย่ม่านก็หันกลับมา และเดินไปที่รถตู้ญี่ห้อเบนซ์

ความเศร้าที่อยู่บนใบหน้าเมื่อสักครู่ ขณะที่หันหลังกลับ ก็หายไปทันที เหลือเพียงใบหน้าที่โหดเหี้ยม “ฉันหวังว่า ก่อนฟ้ามืด เธอสามารถให้คำตอบกับฉันได้! ไม่เช่นนั้น ฉันจะบอกทุกอย่างให้กับฉินซี!”

การคุกคามของเย่ม่าน ทำให้หยางเฉินไม่สบายใจมาก

ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้โง่ เห็นได้ชัดว่าเธอรู้จุดอ่อนที่ว่าตัวเองรักฉินซีมาก

เมื่อเธอบอกความจริงกับฉินซี ไม่เพียงแต่ทำให้ฉินซีมีใจอยากจะแก้แค้น แต่ยังทำให้ฉินซีเข้ามาร่วมเกมนี้ด้วย

เมื่อฉินซีเข้าร่วมเกมนี้ ก็เท่ากับว่าหยางเฉินเข้าก็ร่วมเกมนี้ด้วย?

เมื่อรู้ว่าเป็นเช่นนี้ ฉะนั้นผู้หญิงคนนี้จึงกล้าที่จะคุกคามตัวเอง

จนกว่ารถตู้จากไป หยางเฉินยังคงยืนอยู่ที่เดิม รู้สึกสับสนวุ่นวายใจ

“ฉันควรทำยังไงดี”

เวลาผ่านไปนานพอสมควร หยางเฉินก็ถอนหายใจ ใบหน้าของเขาขมขื่น

จากสายตาของเย่ม่าน เขาเห็นแต่ความเกลียดชัง

มองไม่เห็นร่องรอยของความรักที่มีต่อฉินซี แค่ต้องการหลอกใช้ฉินซี เพื่อช่วยให้ตัวเองบรรลุเป้าหมายของการแก้แค้น

ถ้าเป็นคนอื่น ตามความคิดของเย่ม่านเช่นนี้ หยางเฉินคงให้เธอหายไปจากโลกนี้ตั้งนานแล้ว