The king of War นิยาย บท 491

ลั่วปิงบอกว่าจะรออีกสิบนาที ผู้บริหารระดับสูงที่ไม่ยอมมาจะเลิกจ้างให้หมด จึงรู้เลยว่าเขาในตอนนี้โมโหขนาดไหน

เหล่าหัวหน้าย่อยในที่ประชุมเมื่อได้ฟังก็ตะลึงกันหมด แต่ไม่นานนักพวกเขาก็มีสีหน้าตื่นเต้น

อย่างไรซะถ้าพวกผู้บริหารระดับสูงส่วนใหญ่ไม่มาอยู่ที่นี่ หากถูกเลิกจ้างจริงๆทุกคนที่อยู่ที่นี่ก็จะได้เลื่อนตำแหน่ง

ชั่วขณะนั้น มีคนมากมายภาวนาในใจขอให้สิบนาทีผ่านไปเร็วๆ ขอให้อย่ามาเลยสักคน

หยางเฉินทำตัวเหมือนมนุษย์ล่องหน นั่งอยู่ข้างๆโดยไม่พูดอะไร มอบหมายให้ลั่วปิงรับผิดชอบจัดการทั้งหมด

ในตอนที่ลั่วปิงเดินเข้ามาในห้องประชุมก็มีคนมากมายสังเกตเห็นหยางเฉิน เพียงแต่ไม่มีใครรู้ว่าหยางเฉินเป็นใคร

ตอนนี้สิ่งที่ทุกคนให้ความสนใจคือบรรดาผู้บริหารระดับสูงที่ขอลาจะมาได้สักกี่คน

พริบตาเดียวก็ผ่านไปห้านาที ไม่มีใครมาสักคน!

เจ็ดนาทีผ่านไป ก็ยังไม่มีใครมา!

ไม่นานนักก็ผ่านไปสิบนาที ยังคงไม่มีใครมา!

สีหน้าของลั่วปิงย่ำแย่ไปอีก สายตาของทุกคนต่างจดจ้องมาที่เขา อยากจะดูว่าผู้จัดการใหญ่ที่เพิ่งเคยแข็งกร้าวขนาดนี้เป็นครั้งแรกจะไล่ทุกคนออกจริงหรือเปล่า

“ฝ่ายบุคคล ไปเลิกจ้างพวกผู้บริหารระดับสูงไม่มาร่วมประชุมครั้งนี้ในนามบริษัทให้หมด เดี๋ยวนี้เลย”

เพิ่งจะสิบนาที ลั่วปิงก็ประกาศทันที

ข่าวนี้เล่นเอาหัวหน้าย่อยที่อยู่ในที่นี้ตะลึงกันหมด

ถึงแม้พวกเขาจะคาดหวังในผลลัพธ์นี้มาตลอด แต่ตอนที่ลั่วปิวประกาศจริงๆว่าจะเลิกจ้างผู้บริหารระดับสูงที่ไม่มา ก็ยังสร้างความอึ้งอย่างมหาศาลให้พวกเขาอยู่ดี

ถึงยังไงเหล่าผู้บริหารระดับสูงที่ไม่ยอมมาก็ข้องเกี่ยวกับตระกูลอวี๋เหวินทั้งหมด ลั่วปิงไม่กลัวว่าจะเป็นการทำให้ตระกูลอวี๋เหวินไม่พอใจหรอ?

“ประธานลั่วครับ ถ้าเราเลิกจ้างคนมากมายขนาดนั้นในทีเดียว จะเป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาของกรุ๊ปอย่างมาก ถึงยังไงหลายๆโครงการในกรุ๊ป เหล่าผู้บริหารระดับสูงที่ไม่มาก็รับผิดชอบโดยตรงครับ”

“หากไร้ซึ่งพวกเขา เกรงว่าการร่วมงานบางอย่างก็จะจบลงไปด้วย”

“อีกอย่าง ผู้บริหารระดับสูงถูกเลิกจ้างเยอะขนาดนั้น เยี่ยนเฉินกรุ๊ปคงจะชะงักงันดำเนินการต่อไม่ได้”

ผู้จัดการฝ่ายบุคคลพูดด้วยสีหน้ากังวล

เขาไม่ได้มาเพื่อแก้ต่างให้ผู้บริหารระดับสูงที่ไม่ยอมมา แต่เป็นกังวลกับอนาคตของกรุ๊ปจริงๆ

ลั่วปิงเลิกคิ้วขึ้น “เรื่องนี้ได้รับการอนุมัติจากท่านประธานแล้ว นายทำตามคำสั่งของฉันก็พอ”

เมื่อได้ยินลั่วปิงพูดถึงท่านประธาน ผู้จัดการฝ่ายแผนกก็แอบตกใจ ดูท่าข่าวลือจะจริง ประธานลั่วเป็นคนของท่านประธาน

“ครับ ประธานลั่ว”

ผู้จัดการฝ่ายบุคคลรีบรับคำ

ลั่วปิงกวาดตามองทุกคน และประกาศอีกครั้ง “ส่วนด้านการปรับตำแหน่งครั้งใหม่ วันนี้จะแจกจ่ายลงไปเป็นเอกสารด่วนของกรุ๊ปก่อนเลิกงาน ทุกคนให้ความสนใจด้วย เลิกประชุม!”

เมื่อได้ยินว่าจะมีการปรับตำแหน่งครั้งใหม่ และจะประกาศวันนี้ก่อนเลิกงานเลย แต่ละคนในที่นี้ก็มีสีหน้าตื่นเต้นและคาดหวัง

ผู้บริหารระดับสูงถูกเลิกจ้างเยอะขนาดนั้น ถ้าอย่างนั้นการปรับตำแหน่งครั้งใหม่ก็มีแต่จะเกิดขึ้นกับพวกเขา

“ประธานลั่วเกรียงไกรเหลือเกิน ใครให้ความกล้านายกันหรอ ถึงกล้าแม้กระทั่งเลิกจ้างคนของตระกูลอวี๋เหวิน!”

และในตอนนั้นเอง เสียงเย้ยหยันเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นหน้าประตู

ยังไม่เห็นเขามา ก็ได้ยินเสียงเขาซะก่อน

จากนั้น คนหนุ่มคนหนึ่งก็ค่อยๆก้าวเข้ามาในห้องประชุมใหญ่