“ไม่งั้น ผมจะไปที่ตระกูลของพวกคุณด้วยตัวเอง!”
“ยกเลิกงานวันเกิดวันนี้ ทุกคนไม่ต้องอยู่ต่อ เชิญกลับไปเถอะ!”
จู่ๆ เย่จี้จงกวาดตามองทุกคน และพูดอย่างน่าเกรงขาม คำพูดของเขาเต็มไปด้วยความน่าเกรงขาม
เรื่องมาถึงขนาดนี้ ถ้าขืนให้คนนอกอยู่ต่อ พวกเขาก็จะมองตระกูลเย่เป็นตัวตลก
ทุกคนมองหน้ากันไปมา พวกเขารีบตั้งสติ ทำความเคารพและกล่าวอวยพร จากนั้นจึงพากันแยกย้ายกลับ
คำขู่ของเย่จี้จงเมื่อครู่ ใครๆ ก็รู้ว่าห้ามพูดเรื่องที่เกิดขึ้นในงานเด็ดขาด
ไม่นาน ในห้องโถงตระกูลเย่ เหลือเพียงแค่หยางเฉินกับหม่าชาว
บรรยากาศค่อนข้างอึดอัด เย่จี้จงค้ำไม้เท้า และมองหยางเฉินอย่างโกรธแค้น
แต่หยางเฉินกลับมีสีหน้าราบเรียบ ยังนั่งอยู่อย่างมั่นคง มีกาน้ำชาลายคราม และถ้วยชาแสนประณีตวางอยู่ตรงหน้า ท่าทางของเขาผ่อนคลาย และนั่งจิบชาอย่างนิ่งเฉย
ส่วนหม่าชาวที่ฆ่าผู้แข็งแกร่งชุดดำเมื่อครู่ ยืนอยู่ข้างหลังหยางเฉินด้วยท่าทีแน่วแน่ สีหน้าของเขาเฉยชา
ทุกคนมองเงียบๆ ไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมา
“หยางเฉิน คนของนาย กล้าฆ่าคนในตระกูลเย่ ยังไม่รีบให้เขาคุกเข่าขอโทษอีก!”
หลังจากที่เย่ม่านอึ้งอยู่ครู่หนึ่ง เธอตวาดใส่หยางเฉิน ด้วยสีหน้าตื่นตระหนก
ถึงตอนนี้ หยางเฉินเพิ่งจะเงยหน้าช้าๆ เขามองหน้าซีดเผือดของเย่ม่าน และพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “คนนั้นเขาทำร้ายเพื่อนผมก่อน ข่มขู่ว่าจะฆ่าเพื่อนผม เขาเลยต้องป้องกันตัวไม่ใช่หรือไง”
“ทำไมเมื่อมาถึงถิ่นของพวกคุณ ต้องโยนความผิดทั้งหมด ให้เพื่อนผมอย่างนั้นเหรอ”
“หรือจะบอกว่า คนตระกูลเย่ฆ่าเพื่อนผมได้ แต่เพื่อนผมตอบโต้กลับไม่ได้เหรอ”
“แถมยังจะให้เพื่อนผมคุกเข่าขอโทษ ตระกูลธรรมดาๆ อย่างตระกูลเย่ มีสิทธิ์อะไรไม่ทราบ”
สีหน้าของหยางเฉินราบเรียบ น้ำเสียงของเขาก็เช่นกัน แต่คำพูดที่ออกมา กลับกระแทกหน้าคนตระกูลเย่เต็มๆ
ตอนนี้อำนาจบนตัวหยางเฉินพลุ่งพล่าน เหมือนเขาคือราชาเพียงหนึ่งเดียวบนโลกใบนี้
เมื่อหยางเฉินกวาดตามอง ทุกคนที่โดนมอง ถึงกับก้มหน้าลงอัตโนมัติ เพราะไม่กล้าสบตาหยางเฉิน
เย่ม่านกัดฟันแน่น เธอรู้ดีว่าหยางเฉินแข็งแกร่งเพียงใด ขนาดนักสู้อันดับเก้าของสมาคมบูโด อย่างหนิวเกนหุย ยังถูกเขาฆ่าอย่างง่ายดาย
ถ้าไม่ใช่เพราะฉินซี หยางเฉินคงไม่ตอบตกลงเธอ และร่วมมือกับตระกูลเย่
และคงไม่มาตระกูลเย่ในวันนี้
“ฉันเป็นแม่ของเสี่ยวซี! เขาเป็นตาของเสี่ยวซี! เขาแค่อยากเจอหน้าหลานสาวสักครั้ง คนของนายถึงกับต้องฆ่าคน ต่อหน้าทุกคนเลยเหรอ”
“การที่นายทำแบบนี้ รู้ไหมว่าจะทำให้ตระกูลเย่ลำบากใจขนาดไหน”
“ถึงนายจะไม่พอใจตระกูลเย่แค่ไหน ก็ไม่ควรทำตัวไร้มารยาทกับผู้อาวุโสแบบนี้ เข้าใจไหม”
เย่ม่านสะกดกลั้นความกลัวในใจ และกัดฟันพูดออกมา
เธอกลัวหยางเฉินมาก กลัวว่าถ้าหยางเฉินไม่พอใจขึ้นมา แล้วจะฆ่าเธอไปด้วย
ไม่ว่ายังไง หยางเฉินก็เป็นลูกเขยของเธอ ถ้าไม่ไกล่เกลี่ย เรื่องทั้งหมดในวันนี้ ยากมากที่เธอคงจะควบคุมอำนาจในตระกูลเย่ต่อไป
เธอกล้าพนันได้เลยว่า หยางเฉินไม่ฆ่าเธอ เพราะฉินซี
ไม่ใช่แค่เธอ เย่จี้จงก็ด้วย หยางเฉินไม่มีทางทำแน่นอน
ไม่ว่ายังไง พวกเขาเป็นคนในครอบครัวของฉินซี ถ้าเขาฆ่า ฉินซีจะรับเรื่องพวกนี้ได้อย่างไร
ถ้าไม่ใช่เพราะวันนี้ตระกูลเย่เป็นฝ่ายยั่วโมโห เขาคงไม่ปล่อยให้หม่าชาวลงมือหรอก
เรื่องทั้งหมดนี้ เป็นเพราะตระกูลเย่หาเรื่องใส่ตัวทั้งนั้น!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...
ขออนุญาตถามค่ะ คนเขียนเปลี่ยนคนหรือไม่มีใครเขียนต่อแล้วคะ...
คืออ่านตอนที่ 1 เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ จนถึงตอนนี้อ่านถึงตอนที่ 2278 เเต่คนเขียนก็ยังไม่มีความเคลื่อนไหวอันใดเลยย อยากจะขออนุญาติถามว่าคนเขียนยังอยู่ดีหรือไม่...
รอข้ามปี...