The king of War นิยาย บท 638

หยางเฉินมองผู้แข็งแกร่งตระกูลเฉาที่อยู่รอบด้านอย่างสบายๆ และมองไปทางเฉาฮุย ถามอย่างหยอกล้อ “นายมั่นใจขนาดนี้เลยว่าคนพวกนี้จะสามารถขวางทางฉันเอาไว้ได้?”

เห็นหยางเฉินมองทางตนเอง เฉาฮุยอดตัวสั่นเทาไม่ได้

เมื่อคืนนี้ข้างกายเขามีผู้แข็งแกร่งชั้นสูงของตระกูลสองคน ผลปรากฏว่าหยางเฉินอยู่ภายใต้สายตาประชาชน ยกเขาขึ้นด้วยมือข้างเดียวต่อหน้าทุกคน

วันนี้เขาจึงจงใจพาผู้แข็งแกร่งของตระกูลมาเพิ่มอีก เพื่อให้สามารถรับมือหยางเฉินได้

แต่ว่ามองท่าทางที่ไม่กังวลและหวาดกลัวของหยางเฉินแล้ว ทันใดนั้นเขาหวาดหวั่นอยู่บ้าง

“ฉันขอเตือนนายไว้ เอาชิปของฉันไปแลกมาซะ บวกกับค่าทำขวัญหนึ่งร้อยล้านของเมื่อคืนเอามาให้ฉันดีๆ ฉันจะออกไปตอนนี้”

หยางเฉินถูกผู้แข็งแกร่งตระกูลเฉาสี่คนล้อมรอบ ยังคงไม่มีความหวาดกลัวสักนิด กอดหน้าอกไว้ ยิ้มกริ่มพูดว่า “ไม่อย่างนั้น ค่าทำขวัญ จะเพิ่มขึ้นอีกหลายสิบเท่า”

ทันใดนั้น เฉาฮุยมีความรู้สึกแบบขึ้นหลังเสือแล้วลงยาก

ในคลับหวงจิน ยังมีพนักงานอีกมากมาย ล้วนมองกันอยู่ ถ้าเขาปล่อยหยางเฉินไปอย่างง่ายดายขนาดนี้จริง ต่อไปเขายังมีหน้าอยู่ที่นี่ต่อไปได้อย่างไร?

“ลงมือ!”

ในที่สุดเฉาฮุยออกคำสั่งให้ลงมือแล้ว

แต่ชั่วขณะที่เขาสั่งการไป หยางเฉินพุ่งเข้ามาเรียบร้อย

“ตึง!”

เสียงดังสนั่นทีหนึ่ง ผู้แข็งแกร่งของตระกูลที่อยู่ด้านหน้าเขาคนนั้น เหมือนกับลูกฟุตบอล โดนชนจนลอยออกไปโดยตรงแล้ว

เขายังไม่ทันได้สติกลับมา หยางเฉินก็ตีฝ่าวงล้อม ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าของเขาแล้ว

“คุณชายฮุย คนของนาย เหมือนจะฝีมืออ่อนไปหน่อยนะ”

หยางเฉินยิ้มกริ่มพูดไป

วินาทีนี้ ทุกคนต่างเบิกดวงตาโต ถึงแม้จะเป็นผู้แข็งแกร่งอยู่สนามมวยใต้ดินเมื่อคืนที่เคยรับรู้ว่าหยางเฉินเก่งกาจพวกนั้น เวลานี้มีความรู้สึกเหมือนฝันไปเช่นกัน

พวกเขาในฐานะผู้แข็งแกร่งชั้นสูงของตระกูลเฉา ทั้งสี่คนยังแตะไม่โดนแม้แต่เสื้อผ้าของหยางเฉิน ก็ถูกหยางเฉินตีฝ่าวงล้อมได้แล้ว

“นาย......นาย นี่......นี่เป็นไปได้ยังไง?”

เฉาฮุยตกใจจนพูดไม่ปะติดปะต่อกัน สั่นเทาทั้งตัว

“คุณชายฮุย นายไม่ต้องกลัว ฉันไม่ต่อยนายหรอก”

เห็นเฉาฮุยที่ตัวสั่นงันงก หยางเฉินจึงยิ้มด้วยหน้าตาอ่อนโยน “ค่าทำขวัญเมื่อคืนคือหนึ่งร้อยล้าน วันนี้ฉันเคยเตือนนายไปแล้ว แต่นายยังไม่ยอมฟังเอง”

“เอาแบบนี้แล้วกัน ชิปจำนวนหนึ่งหมื่นสองพันเก้าร้อยล้าน บวกกับค่าทำขวัญหนึ่งร้อยล้านของเมื่อวาน รวมกับวันนี้พอดีด้วย เป็นหนึ่งหมื่นห้าพันล้าน”

ขณะกำลังพูด หยางเฉินทิ้งบัตรธนาคารใบหนึ่งออกไป พูดจาแบบยิ้มกริ่ม “ภายในห้านาที เอาเงินโอนมาไว้ที่บัตรใบนี้ ไม่อย่างนั้น ดอกเบี้ยของฉันสูงมากนะ”

เฉาฮุยใกล้จะร้องไห้แล้ว นี่ชัดเจนว่าหยางเฉินกำลังไถเงิน คือค่าทำขวัญที่ไหนกัน?

เคยเจอค่าทำขวัญสองพันล้านงั้นเหรอ?

เขาโตมาขนาดนี้ แต่ไหนแต่ไรล้วนเป็นคนอื่นมาประจบสอพลอ ถ้าเขาอยากซื้อที่ดินผืนนั้น ถ้าเกิดคนอื่นรู้สถานะของเขา แม้กระทั่งไม่ต้องจ่ายเงิน คนอื่นก็ส่งให้เขาโดยตรงเลย

หยางเฉินยังเป็นคนแรก ที่เขาจ่ายราคาสูงซื้อที่ดิน แถมยังไม่ขายให้เขา

ปัจจุบันนี้ ยังอยากรีดไถเงินก้อนใหญ่ขนาดนี้อีก

คลับหวงจินเป็นที่ทำเงินได้มาก แต่ว่าส่วนใหญ่ถูกตระกูลกลุ่มต่างๆ นำไปแล้ว ส่วนเขาก็เป็นเพียงตัวแทนจัดการ ขอบเขตเงินที่สามารถใช้งานได้ ก็แค่หนึ่งหมื่นล้าน

ปัจจุบันนี้ หยางเฉินอยากให้เขาเอาออกมาหนึ่งหมื่นห้าพันล้านอย่างคาดไม่ถึง

“ยังอึ้งอยู่ทำอะไร? รีบเอาเงินให้คุณหยางสิ!”

ทันใดนั้นเฉาฮุยโมโหคำรามขึ้นมาใส่พนักงานการเงินที่อยู่ด้านหลัง

ต่อให้ไม่ยินยอมอย่างไร เขาก็ไม่กล้าปฏิเสธหยางเฉินหรอก!

ถ้าเกินกว่าห้านาทีไปจริง ใครจะรู้ว่าหยางเฉินยังจะเพิ่มดอกเบี้ยมากเท่าไร

หยางเฉินไม่รีบร้อน นั่งอยู่บนเก้าอี้มีระดับด้านข้าง ยิ้มกริ่มมองเฉาฮุย