“เสี่ยวเหวิน!”
ไช่โหย่วเหวยคำรามด้วยดวงตาแดงก่ำ
เขามีลูกชายเพียงสองคนเท่านั้นคือไช่เหวินและไช่กวาง ไช่กวางตายแล้ว ถ้าไช่เหวินตายไปอีกคน คงจะถึงคราวของเขาแล้วจริงๆ
ไม่เพียงเท่านี้ ตอนนี้ไช่เหวินยังเป็นทายาทสายตรงรุ่นที่สามเพียงคนเดียวของตระกูลไช่ ถ้าเขาตายไป รุ่นที่สามของตระกูลไช่ก็จะสูญสิ้นแล้ว
“พ่อครับ เรามาสู้กับพวกเขาให้สุดชีวิตเลย!” ไช่โหย่วเหวยคำรามด้วยความโกรธ
“หุบปาก!”
ไช่หวงตวาดใส่ด้วยความโกรธ ไช่โหย่วเหวยมีสีหน้าไม่ยินยอม แต่ก็ต้องหุบปาก
หยางเฉินนั่งอยู่บนที่นั่งประธาน ไม่แสดงออกทางสีหน้าใดๆ ทอดสายตามองไช่หวงอย่างสงบนิ่ง
“หนึ่งหมื่นล้าน!”
ไช่หวงกัดฟันพูดว่า “ผมจะให้คุณหนึ่งหมื่นล้าน เรามาจับมือสงบศึกกัน!”
หยางเฉินหัวเราะ “คุณคิดว่า ผมจะปฏิเสธเงินหนึ่งหมื่นล้านนั่นไหม?”
“ไม่ว่าจะยังไง ทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลไช่ก็อยู่ในระดับแสนล้าน คุณคิดว่าจะใช้เงินหนึ่งหมื่นล้านมาซื้อตระกูลไช่ มันเป็นไปไม่ได้!” ไช่หวงกล่าวทันที
“ทรัพย์สินของตระกูลไช่มีหนึ่งแสนล้าน แต่นี่คือภายใต้สถานการณ์ที่ตระกูลไช่ยังดำรงอยู่ แต่หากตระกูลไช่ถูกทำลาย อย่าว่าแต่หนึ่งหมื่นล้านเลย ผมสามารถทำให้คุณเป็นฝ่ายรับผิดชอบเงินหนึ่งหมื่นล้านนี้เอง คุณเชื่อไหม?” หยางเฉินยิ้มเยาะถาม
ไช่หวงมีสีหน้าแย่มาก เขารู้ว่าสิ่งที่หยางเฉินพูดคือความจริง
ชายหนุ่มคนหนึ่งที่สามารถระดมผู้แข็งแกร่งมาหนึ่งพันคนได้ภายในสิบนาที ต้องเป็นคนที่มีภูมิหลังที่แข็งแกร่ง เขาถึงขนาดสงสัยว่าหยางเฉินจะเป็นสมาชิกของราชวงศ์และตระกูลเดอะคิง
หากเป็นเช่นนี้จริงๆ หยางเฉินก็สามารถทำให้ตระกูลไช่รับผิดชอบเงินหนึ่งหมื่นล้านได้
“ดูท่าทางคุณหยางจะตัดสินใจแล้วว่าซื้อตระกูลไช่ทั้งหมดด้วยเงินหนึ่งหมื่นล้าน?” ไช่หวงกล่าว
หม่าชาวอดพูดแทรกไม่ได้ “เพื่อนฝูง หนึ่งหมื่นล้าน ก็เพียงพอสำหรับตระกูลไช่ที่จะใช้ชีวิตดีๆ ต่อไปได้อีกหลายชั่วอายุคนแล้ว ผมแนะนำให้คุณรู้จักพอ ไม่งั้นจะไม่ได้แม้แต่หนึ่งหมื่นล้าน คุณจะมาเสียใจทีหลังก็ไม่ทันแล้ว”
ส่วนเฉินเห้าและเฉินอิงเหานั้นไม่กล้าพูดแทรกเลย เนื้อหาการเจรจาระหว่างหยางเฉินกับไช่หวงน่าตกใจเกินไป พวกเขาไม่มีสิทธิ์เข้าไปมีส่วนร่วมเลย
ไช่หวงหัวเราะขึ้นมาทันที “คุณแน่ใจขนาดนี้เชียวหรือ ว่าสามารถโค่นล้มตระกูลไช่ได้อย่างง่ายดาย?”
“แล้วมันจะมีปัญหาอะไร?” หยางเฉินถาม
ไช่หวงส่ายหน้า “ในเมื่อคุณมั่นใจขนาดนี้ ผมก็อยากดูว่า คุณจะสามารถโค่นล้มตระกูลไช่ของผมได้ยังไง!”
“โค่นล้มไปแล้วมันไม่น่าเสียดายหรอกเหรอ? ผมต้องการตระกูลไช่ทั้งหมด!”
พอหยางเฉินพูดจบ “ปัง” ประตูของห้องส่วนตัวก็ถูกกระแทกเปิดออก เงาร่างชายวัยกลางคน มือไพล่หลัง ก้าวเข้ามาช้าๆ
พอเห็นคนที่มา ทั้งเฉินเห้าและเฉินอิงเหาก็ตกตะลึงไป เข้าไปหลบอยู่ด้านหลังหยางเฉินโดยไม่รู้ตัว
แม้แต่หม่าชาวเอง ตอนเห็นคนที่มาก็มีสีหน้าเคร่งขรึมเช่นกัน พลันลุกขึ้นและเข้าไปยืนเคียงข้างหยางเฉิน พร้อมที่จะลงมือได้ทุกเมื่อ
“ท่านสี่! ในที่สุดท่านก็มาถึงแล้ว!” พอไช่หวงเห็นคนที่มา รอยยิ้มผ่อนคลายก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้า
ในห้องส่วนตัวมีเพียงหยางเฉินที่มีสีหน้าสงบนิ่ง ไม่แปลกใจเลยกับการมาถึงของอีกฝ่ายหนึ่ง
เพราะเมื่อครู่เขารู้สึกถึงการมาถึงของอีกฝ่ายแล้ว แค่เพิ่งปรากฏตัวในตอนนี้เท่านั้น
“พ่อหนุ่ม คุณกล้ามากนะ แม้แต่ตระกูลที่สมาคมบูโดให้การฝึกอบรม ยังกล้าที่จะยึดครองอีกเหรอ?”
ชายวัยกลางคนตะโกนใส่อย่างเย็นชา
ไช่หวงเรียกอีกฝ่ายหนึ่งว่าท่านสี่ และอีกฝ่ายหนึ่งก็บอกว่าตระกูลไช่เป็นตระกูลที่ได้รับการฝึกอบรมโดยสมาคมบูโด ข้อมูลส่วนตัวของอีกฝ่ายหนึ่งกำลังจะถูกเปิดเผย
การอยู่ในอันดับสี่ในสมาคมบูโดและหัวหน้าสาขาเขตจิ่วโจว ศักยภาพของเขาอยู่ในระดับเดียวกับหัวหน้าจินกางเท่านั้น
เฉินเห้าและเฉินอิงเหาย่อมรู้ถึงการมีอยู่ของสมาคมบูโด ในเวลานี้พวกเขายังคาดเดาได้ถึงตัวตนของอีกฝ่ายแล้ว พลันหน้าถอดสีทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...
ขออนุญาตถามค่ะ คนเขียนเปลี่ยนคนหรือไม่มีใครเขียนต่อแล้วคะ...
คืออ่านตอนที่ 1 เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ จนถึงตอนนี้อ่านถึงตอนที่ 2278 เเต่คนเขียนก็ยังไม่มีความเคลื่อนไหวอันใดเลยย อยากจะขออนุญาติถามว่าคนเขียนยังอยู่ดีหรือไม่...