The king of War นิยาย บท 715

“ใช่ตระกูลเซวจริง ๆ！”

หยางเฉินขมวดคิ้วย่น แววตาเต็มไปกับความรู้สึกหนาว

ตั้งแต่เริ่มเขาก็พอเดาได้แล้ว เพียงแต่ยังไม่มีหลักฐาน ถึงยังไงตระกูลที่สามารถจะเลี้ยงหน่วยกล้าตายได้ ต้องไม่ใช่ระดับแปดตระกูลแห่งเยี่ยนตูจะทำได้

เวลานี้ ตระกูลที่มีความขัดแย้งกับเขามีเพียงตระกูลเฉากับตระกูลเซว

สำหรับตระกูลเฉานั้น เรื่องที่เคยเป็นที่บาดหมางใจกันนั้น ก็มีแค่เฉาฮุยคนเดียว ซึ่งฐานะในตระกูล ดูเหมือนไม่ได้มีความสำคัญอะไร

แต่กับตระกูลเซวนั้นไม่เหมือนกัน คนที่มามีเรื่องขัดแย้งกับเขานั้น เป็นลูกคนที่สามที่อ๋องเซวรักมากที่สุด เป็นไปได้อย่างมากที่จะเป็นอ๋องตระกูลเซวในอนาคต

“พี่เฉินครับ เป็นเรื่องที่เซวข่ายทำเอง ผมสงสัยว่า งานนี้ตระกูลเซวไม่รู้เรื่อง”

หม่าชาวยังได้พูดถึงการคาดเดาของเขาเอง

หยางเฉินผงกหัว： “ข้ารู้แล้ว”

“พี่เฉิน ตอนนี้ตระกูลเซวได้รวบหนันหยังกับตงหลันไปแล้ว เวลานี้เซวข่ายยังอยู่ที่ตงหลัน ให้ผมไปตงหลันเองสักครั้งดีไหม？”

หม่าชาวได้มีใจมุ่งฆ่าเซวข่ายแล้วอย่างเต็มที่ ขนาดมากระทบถึงหยางเฉิน นั่นมันรนหาที่ตายชัด ๆ

นัยน์ตาหยางเฉินหยีลงเล็กน้อย “คงจำเป็นที่ต้องให้ตระกูลเซวเห็นฝีมือบ้างแล้ว แกไปเถอะ ระวังตัวให้มากด้วย！”

“ครับผม！”

หม่าชาวรีบตอบรับ

ผู้แข็งแกร่งที่คอยดูแลความปลอดภัยเซวข่ายนั้น พลังฝีมือเก่งกาจมาก ข้างตัวหยางเฉิน ก็เห็นแต่หม่าชาว ที่จะรับมือด้วยได้

นี่ก็เป็นการให้หม่าชาวได้ไปฝึกมือหาประสบการณ์ พลังฝีมือของเขาถึงจะมีเพิ่มพูนขึ้นมาก แต่ให้เทียบกับระดับยอดฝีมือตระกูลเดอะคิงและตระกูลราชวงศ์แล้ว ยังคงมีทิ้งห่างกันอยู่ไม่น้อย

ยี่สิบนาทีให้หลัง หยางเฉินมาถึงคฤหาสน์ตระกูลเฉิน

ที่นี่ เดิมเป็นคฤหาสน์ตระกูลไช่ เมื่อตระกูลเฉินเข้ามาแทนที่ ตระกูลเฉินจึงได้เข้ามาครอบครอง

“สวัสดีครับคุณหยาง！”

เห็นหยางเฉินมาถึง เฉินซิงไห่ออกมายืนต้อนรับถึงหน้าประตู

นอกจากเฉินซิงไห่แล้ว ยังมีหานเซี่ยวเทียนกับกวนเจิ้งซาน

“ทีเตรียมไว้เป็นยังไงมั่ง？”

หยางเฉินเดินพลางถามไปพลาง

เฉินเซี่ยวเทียนรีบตอบไปว่า “คุณหยาง ท่านวางใจได้ ผมจัดเตรียมไว้พร้อมหมดแล้ว เที่ยงเวลา 12 นาฬิกา ที่คฤหาสน์ตระกูลเฉิน ได้เชิญกลุ่มต่าง ๆ ที่นำโดยตระกูลหลีทุกกลุ่มให้มากัน”

“ตระกูลหานกับตระกูลกวนหละ？”

ขณะคุยกันไป ทั้งหมดก็เดินเข้าไปในห้อง

“ตระกูลหานพร้อม รอฟังคำสั่งจากคุณหยางทุกเวลาครับ”

“ตระกูลกวนก็เตรียมตัวพร้อมครับ รอฟังคำสั่งจากคุณหยางตลอดเวลา”

หานเซี่ยวเทียนกับกวนเจิ้งซานตอบตามกัน

หยางเฉินมองเวลา พูดว่า “ยังมีเวลาอีกครึ่งชั่วโมง”

ขณะกำลังพูด เฉินเห้าเข้ามาถึงในห้อง ถามทักสวัสดีกับหยางเฉิน แล้วจึงหันไปพูดกับเฉินซิงไห่ว่า “คุณพ่อครับ คนบ้านตระกูลหงมาถึงแล้วครับ หงซิงบอกว่าจะขอพบท่านครับ”

“อื๋อ ตระกูลหง ？”

เฉินซิงไห่ให้รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย แล้วก็รีบชี้แจงกับหยางเฉินว่า “ตระกูลหงแต่ไหนแต่ไรไม่ถูกกับตระกูลหลี เห็นว่าทั้งสองตระกูลเคยพยายามเข้าหาตระกูลไช่ และเคยมีการกระทบกระทั่งกันอย่างแรงด้วย แต่ตระกูลหงก็ไม่ได้อยู่ในกลุ่มฝ่ายที่จ้องเล่นงานตระกูลเฉิน ผมก็เลยไม่ได้เชิญ”

“ดูท่า ตระกูลหงคงตระหนักเห็นถึงอะไรแล้ว ครั้งนี้คงมาเพื่อเป็นการแสดงถึงไมตรีจิต”

หันเซี่ยวเทียนหัวเราะแล้วพูดไป

เฉินซิงไห่กลับส่ายหน้า “เท่าที่ผมรู้จักตระกูลหง ไม่น่าใช่จะมาแสดงไมตรีจิต แต่เป็นการมาขอร่วมมือด้วย”

กวนเจิ้งซานแค่นเสียงหัวเราะ “ขอร่วมมือ？เขาจะเอาอะไรมาขอร่วมมือด้วยกับตระกูลเฉิน？เรามีคุณหยางอยู่ ยังจะต้องใช้ตระกูลหงอีกหรือ？”

“ในเมื่อเขาว่าจะขอพบข้า ก็ให้เขาเข้ามา”

เฉินซิงไห่เอ่ยปากพูด เฉินเห้าจึงรีบออกไป

“หงซิงเป็นผู้นำตระกูลหง เป็นคนรุ่นเดียวกับเฉินเห้า เด็กหนุ่มที่ดูมีไฟแรงคนหนึ่ง ลักษณะการวางท่าอวดโอ่เต็มที่ คนประเภทนี้มีความหยิ่งทระนง ไม่ใช่ประเภทยอมก้มหัวสยบให้ตระกูลเฉินแน่นอน”

“พูดจบหรือยัง？”

เฉินซิงไห่จู่ ๆ ก็ถามไป

หงซิงสะอึกไปนิดหนึ่ง ผงกหัวว่า “จบละครับ ไม่ทราบท่านผู้นำเฒ่าตระกูลเฉินจะยอมไหม？”

เฉินซิงไห่กำลังจะพูด ถูกหยางเฉินชิงตัดบทพูดไปว่า “คุณกลับไปบอกคุณซุนซวี่ เพียงว่า ถ้าหากเขาคิดจะให้ตระกูลเฉินสวามิภักดิ์ ก็ให้เขามาด้วยตัวเอง”

“คุณคือ？”

หงซิงขมวดคิ้วแล้วถาม

“ผมเป็นใคร สำคัญด้วยหรือ？”หยางเฉินพูดด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก

หงซิงทำสีหน้าดูไม่จืด เฉินซิงไห่ไม่มีการให้เกียรติเลยแม้แต่น้อย ยิ่งหยางเฉิน สีหน้าหยิ่งยะโส ทำเอาเขาไม่สบายตัวเอาเลย

“ท่านผู้นำเฒ่าตระกูลเฉิน นี่เป็นการปฏิเสธใช่ไหม？”หงซิ่งถามไปเสียงหยิ่ง ๆ

“ไสหัวไปได้แล้ว！”

เฉินซิงไห่ตะเพิดออกไปตรง ๆ

หงซิงมีสีหน้าที่ดูไม่ได้สุด ๆ ตอนก่อนมาถึงบ้านตระกูลเฉิน คิดสะระตะมาหลายด้านที่เป็นไปได้ เพียงแต่เรื่องที่เป็นไปได้แบบนี้ กลับไม่ได้ไปคิดถึงเอาเลย

“ผู้นำเฒ่าตระกูลเฉิน ท่านอย่าได้ไม่รู้จักดีชั่ว ตระกูลเฉินเข้ามาแทนที่ตระกูลไช่ แต่ไม่ได้หมายถึงว่า ตระกูลเฉินจะสามารถขึ้นไปสูงอยู่ในระดับเดียวกับตระกูลไช่ในอดีตได้”

หงซิงพูดต่อด้วยเสียงเหยียดหยาม “เวลานี้ตระกูลหลีรวมห้าตระกูลใหญ่ จ้องเข้ามาเล่นงานพวกคุณ ถ้าไม่มีตระกูลซุนเข้ามาช่วยเหลือ ตระกูลเฉินมีแต่จะล่วงดับเป็นดาวตก ผมขอแนะเตือนให้คุณตรึกตรองใหม่ให้ดี แล้วให้คำตอบมาใหม่！”

“เด็ก ๆ จัดการกับไอ้นี่ที จับมันโยนออกไปเลย！”

เฉินซิงไห่มีหรือจะปล่อยให้หงซิงอวดเบ่งเอาหน้า สั่งออกไปทีเดียว ชายฉกรรจ์หุ่นล่ำบึกเข้ามาทันทีสองคน ประกบซ้ายขวาหิ้วแขนของหงซิงขึ้นมา ลากตัวออกไป

“ไอ้บัดซบ！ปล่อยข้า！พวกแกปล่อย！”

“เฉินซิงไห่ แล้วแกจะต้องเสียใจ！”

“แกคอยรอต้อนรับไฟบัลลัยโกรธของผู้นำซุนเถอะ！”

หงซิงถูกลากออกไปไกลแล้ว แต่ความโกรธเกรี้ยวของเขายังแว่วเสียงเข้ามา