The king of War นิยาย บท 752

สรุปบท บทที่ 752 ตระกูลเซว ตระกูลแห่งเดอะคิง: The king of War

อ่านสรุป บทที่ 752 ตระกูลเซว ตระกูลแห่งเดอะคิง จาก The king of War โดย เสี้ยวอ้าวอวี๋เซิง

บทที่ บทที่ 752 ตระกูลเซว ตระกูลแห่งเดอะคิง คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต The king of War ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย เสี้ยวอ้าวอวี๋เซิง อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

“คุณหยาง!”

เมื่อเห็นหยางเฉิน ทุกคนก็รีบลุกขึ้นยืน

ก่อนที่หยางเฉินจะมา บางคนยังไม่พอใจกับการที่หยางเฉินให้พวกเขารอ แต่หลังจากที่หยางเฉินมาแล้ว ไม่มีใครกล้าแสดงสีหน้าไม่พอใจเลยแม้แต่น้อย

“หยางเฉิน ข้าขอเตือนแกก่อนนะว่าให้รีบปล่อยข้าไป ไม่อย่างนั้นข้าจะไม่ปล่อยแกไว้แน่!”

เซวหยวนป้าที่ถูกหยางเฉินเอาตัวมา เมื่ออยู่ต่อหน้าผู้คนมากมาย ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความละอาย

เขาผู้เป็นถึงเจ้าชายคนที่สามของตระกูลเซว ซึ่งมีตำแหน่งและอำนาจสูงส่งมาก แต่เขากลับถูกหยางเฉินบีบบังคับให้ซ่อนตัวเป็นเวลาหลายวัน และไม่สามารถออกไปจากเยี่ยนตูอีกด้วย

สิ่งสำคัญที่ทำให้เขาโกรธมากที่สุดก็คือ หยางเฉินพาเขามาแสดงตัวต่อหน้าผู้คนมากมายนี้ ซึ่งเป็นการหักหน้าเขาอย่างที่สุด

เมื่อได้ยินเสียงของเซวหยวนป้า สายตาของทุกคนก็จับจ้องไปที่ตัวของเซวหยวนป้า

แต่ว่า นอกจากหยางเฉินแล้ว เหล่าเศรษฐีในนี้ไม่มีใครเคยเห็นเซวหยวนป้ามาก่อน ดังนั้นจึงไม่มีใครรู้จักสถานะตัวตนของเขาเลย

“คุณหยางครับ ไอ้หมอนี่คือใครครับ? ถูกทำร้ายขนาดนี้แล้ว ยังกล้าข่มขู่คุณอีกเหรอครับ?”

“ช่างเป็นคนโง่เขลาจริงๆ ที่กล้าดูถูกคุณหยาง ถ้าคุณหยางไม่ถือสา ผมสามารถช่วยคุณหยางฆ่าไอ้หมอนี่ได้นะครับ”

ผู้คนเริ่มพูดจาประจบสอพลอหยางเฉิน

“ผั๊วะ ผั๊วะ ผั๊วะ!”

หวงเจิ้งเดินตรงเข้าไปแล้วตบหน้าเซวหยวนป้าไปหลายทีและพูดด้วยความโกรธว่า “ช่างกล้าข่มขู่คุณหยาง มึงอยากตายมากนักใช่ไหม?”

“กูจะบอกมึงนะ เหล่าทายาทตระกูลเศรษฐีของเยี่ยนตู ต่างก็เป็นผู้ติดตามของคุณหยางทั้งนั้น”

“มึงยังกล้าข่มขู่คุณหยางอีก รนหาที่ตายชัดๆ!”

“มองอะไร? มึงจะมองหน้ากูทำไม?”

เมื่อเห็นเซวหยวนป้ามองหน้า หวงเจิ้งก็ตบหน้าทั้งซ้ายและขวาของเซวหยวนป้าไปอีกหลายที กระทั่งเขารู้สึกเจ็บมือถึงจะหยุดลง

ส่วนแก้มของเซวหยวนป้าก็แดงและบวมช้ำขึ้นมาทันที

“คุณหยางครับ ไอ้หมอนี่มันกล้าข่มขู่คุณ สงสัยมันอยากตายมาก ถ้าคุณหยางไม่ถือสา ผมขอเอาตัวมันไปฝังทั้งเป็นะครับ?”

เย่หัวก็เดินเข้ามาและพูดด้วยสีหน้าประจบสอพลอ

หลังจากนั้น เขายังถ่มน้ำลายใส่หน้าเซวหยวนป้าและพูดอย่างชั่วร้ายว่า “มึงมองอะไร เดี๋ยวก็ควักลูกตาทิ้งซะหรอก!”

เซวหยวนป้าโกรธจนแทบจะระเบิดอารมณ์ออกมา แต่ทำได้เพียงอดทนไว้

เขารู้ดี การที่หยางเฉินพาเขามาที่นี่ จุดประสงค์ก็คือการทำให้เขาอับอายขายหน้า แต่โชคดีที่คนในนี้ไม่รู้จักตัวตนของเขา

เพราะถ้าผู้คนรู้ว่าเขาคือเจ้าชายสามของตระกูลเซว เขาจะต้องขายหน้าไปยังรากเหง้าตระกูลอย่างแน่นอน

“เจ้าชายตระกูลเซว คุณกลายเป็นคนถ่อมตัวตั้งแต่เมื่อไหร่? โดนด่าโดนทำร้ายแต่ไม่บ่นสักคำเลย?”

ทันใดนั้น หยางเฉินก็มองไปที่เซวหยวนป้าแล้วถามอย่างติดตลก

ดวงตาของเซวหยวนป้าเบิกกว้างทันที เขาไม่นึกเลยว่าหยางเฉินจะเปิดเผยสถานะตัวตนของเขาต่อหน้าสาธารณะแบบนี้ และเขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไป ดังนั้นจึงตะโกนออกมาว่า “หยางเฉิน แกกล้าดูถูกข้างั้นเหรอ ข้าผู้เป็นเจ้าชายจะสู้กับแกให้ถึงที่สุด!”

“ผั๊วะ!”

เขายังไม่ทันได้ทำอะไร แต่หยางเฉินก็ลงมือก่อนแล้ว เขาตบไปที่ใบหน้าของเซวหยวนป้าด้วยความแรง และฟันของเซวหยวนป้าก็หักออกไปสองซี่

“เจ้าชายงั้นเหรอ? ต่อหน้าผม ใครกล้าบอกว่าตัวเองเป็นเจ้าชาย?”

ด้วยการตบของหยางเฉินก่อนหน้านี้ ทำให้เซวหยวนป้าถึงกับล้มลงกับพื้น และในขณะนี้ เท้าของหยางเฉินก็เหยียบไปที่กลางอกของเซวหยวนป้า

จากนั้นพูดต่ออย่างดุเดือด “คุณส่งคนไปลอบสังหารเหล่าหัวหน้าตระกูลในเยี่ยนตู ตอนนี้ก็ตกเป็นนักโทษของผมแล้ว คุณยังกล้าอวดดีอีกเหรอ?”

ปากของเซวหยวนป้าเต็มไปด้วยคลาบเลือด และดวงตาสีแดงของเขาก็จ้องไปที่หยางเฉินด้วยท่าทางที่แน่วแน่ “หยางเฉิน ทางที่ดีแกฆ่าข้าให้ตายนะ ไม่อย่างนั้นแกจะถูกข้าฆ่าแน่นอน!”

“แต่ข้าจะไม่ฆ่าแค่คนเดียวเท่านั้น ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับแก ข้าจะฆ่าให้หมด!”

“ข้าจะให้แกรู้เองว่า การท้าทายเซวหยวนป้าอย่างข้า มันเป็นเรื่องร้ายแรงแค่ไหน!”

เซวหยวนป้าพูดด้วยสีหน้าอ้อนวอน

ในฐานะคนที่เป็นศิลปะการต่อสู้ เขาสามารถสัมผัสถึงกลิ่นอายของก็สังหารได้อย่างชัดเจน เขารู้ว่าหยางเฉินในตอนนี้อยากฆ่าเขาจริงๆ แล้ว

ไม่ใช่แค่อยากฆ่าเท่านั้น แต่หยางเฉินยังกล้าฆ่าเขาด้วย ไม่อย่างนั้นจะจับตัวเขากลับมาจากสถานีรถไฟได้อย่างไร

“คุณมันสมควรตาย!”

หยางเฉินพูดสั้นๆ ประโยคเดียว จากนั้นกระทืบเท้าไปที่กลางอกของเซวหยวนป้าอย่างรุนแรง

เมื่อเท้าของหยางเฉินเหยียบลงมา เซวหยวนป้ารู้สึกว่าหน้าอกของเขาถูกกดทับด้วยภูเขาลูกใหญ่ และซี่โครงหลายซี่ก็หักในทันที

“หยาง หยางเฉิน คุณจะฆ่าผมไม่ได้ คุณจะฆ่าผมไม่ได้นะ!”

ในที่สุดเซวหยวนป้าก็รู้ว่าหยางเฉินกำลังจะฆ่าเขาแล้ว เขากลัวจนร้องขออย่างเสียงดัง “หยางเฉิน ผมผิดไปแล้ว ผมผิดไปแล้วจริงๆ ครับ โปรดไว้ชีวิตผมเถอะครับ ต่อไปผมไม่กล้ายุ่งกับคุณอีกแล้วครับ”

“คุณหยาง ใจเย็นๆ ก่อนครับ!”

ในเวลานี้ จู่ ๆ หานเซี่ยวเทียนก็ลุกขึ้นมาห้าม

เขารู้ถึงสถานะตัวตนของหยางเฉินดี ถ้าหยางเฉินเหยียบเซวหยวนป้าตายจริงๆ เจ้าตระกูลเซวต้องโกรธแน่นอน

แม้หยางเฉินจะไม่กลัวตระกูลเซว แต่ถ้าเป็นศัตรูของเจ้าตระกูลเซว สำหรับหยางเฉินแล้ว มันก็คือหายนะ

ราชวงศ์ทั้งสี่จากเยี่ยนตู ตระกูลเดอะคิงทั้งห้า รวมถึงทั้งสี่ดินแดน ทั้งหมดก็ปกครองจิ่วโจวด้วยกัน

ส่วนหยางเฉิน แม้จะเป็นผู้รักษาดินแดนเหนือ ดูแลทั่วทั้งอาณาเขต แต่นั่นเป็นเรื่องในอดีตไปแล้ว

หยางเฉินในปัจจุบันเป็นเพียงลูกชายที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลอวี๋เหวินเท่านั้น แม้จะมีภูมิหลังที่ดี แต่เมื่อเทียบภูมิหลังกับตระกูลเซวแล้ว มันก็ยังเทียบกันไม่ได้จริงๆ

“ใจเย็นก่อนครับคุณหยาง!”

เฉินซิงไห่กับกวนเจิ้งซานที่เงียบมาตลอดก็พูดขึ้น

แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของหยางเฉิน แต่สำหรับตระกูลเซวจากตระกูลเดอะคิงนี้ มันก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขารู้สึกกลัวแล้ว

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War