The king of War นิยาย บท 789

เมื่อได้รับบทเรียนเมื่อครู่ไปแล้ว เขาก็ไม่กล้าเย่อหยิ่งอีก วางท่าทีสงบเสงี่ยมลง

หยางเฉินพูดด้วยรอยยิ้ม “สำหรับขยะอย่างคุณ จะคลิปวิดีโอหรือคลิปเสียง ผมจะถือว่ามันเป็นของสะสมเอาไว้เป็นที่ระลึกเท่านั้น”

“คุณไม่ต้องกังวล ตราบใดที่คุณไม่มารบกวนแฟนของผม ของพวกนี้จะเป็นของสะสมของผมตลอดไป”

แม้ว่าอู๋เทียนโย่วจะยังไม่วางใจ แต่เมื่อเผชิญหน้ากับหยางเฉิน เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องประนีประนอมไปก่อน

“ได้ หวังว่าคุณหยางจะรักษาสัญญา!”

เขากัดฟันพูด

“รีบไสหัวไป! อย่ารบกวนการพักผ่อนของแฟนผม” หยางเฉินโบกมือกล่าวขึ้น

อู๋เทียนโย่วรีบพาบอดี้การ์ดของตัวเองออกไป

เซี่ยเหอกล่าวด้วยสีหน้ารู้สึกผิด “หยางเฉิน ฉันขอโทษที่ทำให้คุณเดือดร้อนอีกแล้ว แล้วก็ขอบคุณคุณด้วยที่ช่วยฉันอีกครั้ง!”

หยางเฉินรีบโบกมือ “อย่าพูดแบบนั้น ผมต้องขอบคุณคุณมากกว่า คุณนี่เป็นเทพธิดาแห่งโชคลาภของผมจริงๆ”

“วันนี้เพิ่งได้เจอคุณแค่สองชั่วโมงเท่านั้น ก็ช่วยให้ผมได้เงินมาแล้วหนึ่งหมื่นแปดล้าน”

“เพื่อเป็นการให้เกียรติคุณ คุณเอาบัญชีของคุณมาให้ผม ผมจะให้คุณห้าพันสี่ล้าน”

เมื่อได้ยินสิ่งที่หยางเฉินพูด เซี่ยเหอก็สะดุ้งตกใจ

อย่าว่าแต่ห้าพันล้านเลย ต่อให้เป็นหนึ่งร้อยล้าน สำหรับเธอมันเป็นจำนวนมหาศาล

“หยางเฉิน เงินพวกนี้คุณเสี่ยงชีวิตเพื่อให้ได้มา สตางค์เดียวฉันก็ไม่เอา”

เซี่ยเหอรีบส่ายหน้ากล่าวขึ้น

“คุณเป็นคนช่วยผมหามา ถ้าไม่เอาคุณจะไม่เสียเปรียบเหรอ?” หยางเฉินกล่าว

ไม่ว่าหยางเฉินจะพูดยังไง เซี่ยเหอก็ไม่ต้องการ

แม้ว่าหยางเฉินจะต้องการช่วยเหลือเซี่ยเหอ แต่เธอดื้อรั้นขนาดนี้ ก็ทำได้เพียงยอมแพ้

“เอาล่ะ เงินจำนวนนี้ให้ถือว่าคุณฝากผมไว้ที่นี่ เมื่อใดที่คุณต้องการก็สามารถมาเอาที่ผมได้ตลอดเวลา”

หยางเฉินพูดได้เพียงเท่านี้ เขายกมือขึ้นดูนาฬิกาข้อมือและกล่าวว่า “ดึกมากแล้ว ผมต้องรีบกลับบ้านแล้ว คุณก็รีบไปพักผ่อนเถอะ!”

เซี่ยเหอพยักหน้าและกล่าวขอบคุณเขาอีกครั้ง จากนั้นจึงเดินกลับเข้าไปในโรงแรมตามลำพังอย่างอาลัยอาวรณ์

หยางเฉินส่งเซี่ยเหอเข้าไปในโรงแรมด้วยสายตาแล้วจึงขึ้นรถ ฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีก่อนจะขับรถกลับบ้าน

ในอีกด้านหนึ่ง อู๋เทียนโย่วได้ออกไปแล้ว

ภายในรถอเนกประสงค์โตโยต้า อัลฟ่า สีหน้าของอู๋เทียนโย่วนั้นมืดมนจนถึงขีดสุด เขากัดฟันพลางพูดว่า “กล้าต่อสู้กับฉัน ฉันจะไม่ปล่อยแกไปแน่!”

“เจ้านาย เจ้าหมอนั่นไม่ธรรมดา มีวรยุทธ์แข็งแกร่งมาก พวกเราไม่ทันได้สังเกตด้วยซ้ำว่าเขาลงมือยังไง ก็ถูกตีกระเด็นออกมาแล้ว”

บอดี้การ์ดกล่าวอย่างระมัดระวัง

บอดี้การ์ดอีกคนก็รีบพูดว่า “อีกอย่างเขาไม่ได้ขับรถ Passat แต่เป็นโฟล์คเภาตันรุ่นสั่งทำเฉพาะ แม้แต่กระจกก็กันกระสุน ว่ากันว่ามีค่าผลิตอย่างน้อยสิบล้านขึ้นไป”

อู๋เทียนโย่วมีสีหน้าประหลาดใจ เขาไม่รู้เรื่องรถยนต์มากนัก นึกว่ารถของหยางเฉินเป็นรถ Passat ที่มีราคาสองแสนกว่า นึกไม่ถึงว่าจะมีราคานับสิบล้าน

“นายแน่ใจเหรอ?”

อู๋เทียนโย่วขมวดคิ้วและถามขึ้น

บอดี้การ์ดเตรียมพร้อมไว้อยู่แล้ว เขารีบควักโทรศัพท์มือถือออกมาเปิดเว็บไซต์แนะนำโฟล์คเภาตันรุ่นสั่งทำเฉพาะแล้วกล่าวว่า “เจ้านาย คุณดูสิ รถของไอ้หนุ่มเมื่อกี้คือรถคันนี้”

“มีราคาเริ่มต้นที่สิบสองล้านเก้าแสนเก้าหมื่น และนี่คือรุ่นต่ำสุดแล้ว”