The king of War นิยาย บท 799

คนอื่นๆ ในห้องส่วนล้วนตกตะลึง คิดไม่ถึงว่า อู๋เทียนโย่วพี่ชายของทีมงานละครจะยอมก้มหัวให้หยางเฉิน

“เซี่ยเหอ ผมคิดว่าเขาพูดถูก ถึงยังไงต่อไปคุณต้องคบหากับคนเหล่านี้ ให้อภัยพวกเขาสักครั้งดีไหม?”

หยางเฉินมองไปที่เซี่ยเหอที่สงบสติอารมณ์ลงแล้วและถามขึ้น

เซี่ยเหอพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง “ได้ ฉันจะเชื่อคุณ!”

เห็นว่าเซี่ยเหอเชื่อฟังหยางเฉิน อู๋เทียนโย่วก็เผยความโกรธเกรี้ยวออกมาในส่วนลึกของแววตา

เมื่อเขาได้พบเซี่ยเหอครั้งแรก เธอก็เป็นที่รักและหวงแหนของตน เขาตามจีบมานานแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่าเซี่ยเหอจะกลายเป็นผู้หญิงของคนอื่น

หยางเฉินและเซี่ยเหอนั่งอยู่หน้าโต๊ะอาหาร ครั้งนี้ไม่มีใครกล้าพูดอะไรอีก

ยังไม่ต้องพูดถึงว่าอู๋เทียนโย่วได้ก้มหัวให้ แม้กระทั่งสิ่งที่เซี่ยเหอได้พูดไปก่อนหน้านี้ ก็สร้างความตกใจให้พวกเขาเป็นอย่างมากแล้ว

ทีมงานละครได้ทำภาพฟิตติ้งของเซี่ยเหอหลุดออกไป ละครออนไลน์เรื่องนี้ถึงได้ดังขึ้นมาทั้งๆ ที่ยังฉายไม่จบ พวกเขารู้ดีว่า มันคือคุณงามความดีของเซี่ยเหอ

หลังจากเซี่ยเหอถ่ายละครเรื่องนี้จบ ความโด่งดังของเธอจะพุ่งทะยานขึ้นอย่างมั่นคง ทิ้งระยะห่างจากพวกเขามากขึ้น

ตอนนี้มีเพียงอู๋เทียนโย่วเท่านั้น ที่สามารถพึ่งพาภูมิหลังของพี่สาวลูกพี่ลูกน้องซึ่งเป็นทายาทสายตรงของตระกูลซุน จึงจะสามารถกดเซี่ยเหอเอาไว้ได้

“มาสิ พี่หยาง ผมจะดื่มให้คุณ ขออวยพรให้คุณกับเซี่ยเหออยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าอย่างมีความสุข!”

อู๋เทียนโย่วรินไวน์แดงสองแก้ว ยื่นแก้วหนึ่งให้หยางเฉิน แล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม

หยางเฉินเป็นคนไม่ดื่มเหล้า แต่เมื่อเห็นอู๋เทียนโย่วขยิบตาให้คนอื่นๆ เขาก็เข้าใจเจตนาของคนพวกนี้ทันที

มุมปากของเขาวาดรอยยิ้มอันแสนขี้เล่นขึ้น เขารับแก้วไวน์มาแล้วดื่มจนหมด

“พี่หยางคอแข็งมาก น้องรู้สึกชื่นชมมาก ขอดื่มให้คุณอีกแก้ว!”

อู๋เทียนโย่วเพิ่งจะวางแก้วลง ผู้หญิงคิ้วโก่งที่เคยดูถูกหยางเฉินอย่างร้ายกาจที่สุดได้ยกแก้วขึ้นเช่นกัน

หยางเฉินยิ้มบางๆ และดื่มมันจนหมดอีกครั้ง

“พี่หยาง ฉันได้พบคุณครั้งแรกก็เหมือนรู้จักกันมานาน ฉันก็อยากดื่มให้คุณเช่นกัน ไม่งั้นถือว่าคุณไม่ให้เกียรติฉัน”

“พี่หยาง ฉันด้วย ขอดื่มให้คุณแก้วหนึ่ง!”

…

ภายในชั่วพริบตาเดียว คนอื่นๆ นอกจากเซี่ยเหอต่างพากันลุกขึ้น เข้ามาดื่มให้กับหยางเฉิน

ส่วนหยางเฉินก็ไม่ได้ปฏิเสธ ดื่มแก้วแล้วแก้วเล่าเหมือนดื่มน้ำเปล่า

หากเซี่ยเหอไม่เข้าไปห้ามไว้ สงสัยคนพวกนี้จะหาข้ออ้างมาดื่มให้หยางเฉินอีก

หลังจากที่หยางเฉินดื่มแก้วสุดท้ายจนหมด เขาก็ยิ้มมุมปากเล็กน้อยอย่างหยอกเย้า

เขาเทไวน์ให้ตัวเองหนึ่ง “ในเมื่อทุกคนมีไมตรีจิตแบบนี้ ผมก็จะไม่ทำให้ทุกคนหมดสนุก”

“มา พี่เทียนโย่ว ผมจะดื่มให้คุณแก้วหนึ่ง”

หยางเฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม เสนอเหล้าให้อู๋เทียนโย่วเอง

อู๋เทียนโย่วมีความประหลาดใจปรากฏขึ้นในส่วนลึกของแววตา ตั้งแต่เริ่มจนถึงตอนนี้ก็ดื่มไปสิบกว่าแก้วแล้ว แต่ยังไม่ส่งผลใดๆ

ไม่เพียงเท่านี้ เขายังเสนอเหล้าให้ตัวเองด้วย

“ฮ่าๆ ได้ ขอบคุณพี่หยาง!”

อู๋เทียนโย่วหัวเราะลั่น ชนแก้วแล้วดื่มจนหมด

“มา สาวสวยคิ้วโก่ง ผมขอดื่มให้คุณหนึ่งแก้ว! ขอให้คุณมีอนาคตที่สดใสในเส้นทางในวงการบันเทิง”

หยางเฉินเทให้ตัวเองอีกแก้ว เดินไปถึงตรงหน้าหลิ่วเหมยและกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ในเวลานี้ หลิ่วเหมยได้ดื่มไปหลายแก้วแล้ว หน้าแดงก่ำ ภายใต้แสงสลัว ช่างมีเสน่ห์ดึงดูดใจ

“ขอบคุณพี่หยาง ขอให้พี่หยางกับเซี่ยเหอรักกันเหนียวแน่น”

หลิ่วเหมยส่งสายตายั่วยวนหยางเฉิน แล้วเอนตัวพิงเขา

หลังจากดื่มให้หลิ่วเหมยแล้ว หยางเฉินก็เสนอเหล้าให้คนอื่นๆ ต่อไป

นอกจากเซี่ยเหอ หยางเฉินก็ดื่มให้ดาราปลายแถวห้าคนที่อยู่ที่นี่หมดแล้ว