The king of War นิยาย บท 815

เมื่อเห็นเขายกมือขึ้น ผู้บริหารระดับสูงรอบๆโต๊ะประชุม ก็มองกันไปมา ไม่นานก็มีคนยกมือขวาขึ้น

แม้ว่าเย่หัวและเย่ชังจะเป็นญาติของตระกูลเย่ แต่เย่หัวเป็นคนของเย่ม่าน ตอนนี้เย่ม่านยังอยู่ที่โรงพยาบาล ใครก็รับประกันไม่ได้ว่าเย่ชังจะไม่แย่งตำแหน่งในเวลานี้

ดังนั้นพูดได้ว่าตอนนี้ถือเป็นโอกาสที่พวกเขาจะเลือกข้าง

ถ้าเลือกถูกข้าง นั่นก็คือความรุ่งโรจน์และมั่งคั่ง แต่ถ้าเลือกผิดข้างก็คือขุมนรก

ผู้บริหารระดับสูงเหล่านั้นของบริษัท จริงๆแล้วในใจก็ยังรู้สึกประหม่ามาก

ไม่นาน ผู้บริหารระดับสูงภายในห้องประชุมกว่าครึ่งยกมือขึ้น

เย่ชังยิ้มเยาะมองไปที่เย่หัวแล้วพูดว่า “ เย่หัว คุณเห็นแล้วใช่ไหม? ผู้บริหารระดับสูงที่เห็นด้วยให้ไล่ฉินซีออกมีมากกว่าครึ่ง ตอนนี้คุณมีอะไรจะพูดอีกไหม?”

“ขอโทษค่ะ ฉันมาสาย! ”

ในเวลานี้เอง จู่ๆ ร่างที่สวยงามก็เดินเข้ามาในห้องประชุม

คนที่มาไม่ใช่คนอื่น คือฉินซีที่เพิ่งมาถึง

เธอยังไม่รู้ว่าเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น เมื่อเข้าห้องประชุมมาก็เห็นคนมากมายกำลังยกมือขึ้น

“นี่พวกคุณกำลังทำอะไรกัน?”

ฉินซีถามขึ้นด้วยความสงสัย

“ตอนนี้คุณถูกไล่ออกแล้ว ตอนนี้ก็ออกไปได้แล้ว! ”

เย่ชังยืนขึ้น มองไปที่ฉินซีแล้วพูดอย่างเยือกเย็น

ฉินซีมึนงงไปชั่วขณะ ตัวเองเพิ่งมาแมมบ้าแดงวันนี้เป็นวันแรกก็ถูกไล่ออกแล้วเหรอ?

เย่ม่านให้เธอมาช่วยดำรงตำแหน่งรักษาการแทนผู้จัดการใหญ่ เย่ม่านต่างหากถึงจะเป็นประธานกรรมการของแมมบ้าแดงกรุ๊ปตัวเองจะถูกไล่ออกได้ยังไง?

ในตอนที่ฉินซียังคงสงสัย เย่หัวก็พูดอย่างโกรธเคืองว่า “เย่ชัง แมมบ้าแดงกรุ๊ปเป็นทรัพย์สินส่วนตัวของผู้นำตระกูลและประธานฉินก็เป็นคนที่ผู้นำให้มาดำรงตำแหน่งรักษาการแทนผู้จัดการใหญ่ นอกจากผู้นำแล้วก็ไม่มีใครมีสิทธิ์ไล่เธอออกได้! ”

เย่ชังยิ้มเยาะ “อะไรเรียกว่าทรัพย์สินส่วนตัวของตระกูลเหรอ? ถ้าหากไม่มีตระกูล แมมบ้าแดงก็คงไม่พัฒนามาได้ใหญ่โตเหมือนตอนนี้หรอก ?”

“ฉันเสนอให้แบ่งสัดส่วนหุ้นของแมมบ้าแดงกรุ๊ปใหม่ แบบนี้ถึงจะเป็นประโยชน์กับตระกูล”

“ไม่อย่างนั้น เธอในฐานะผู้นำตระกูลเย่ที่สามารถนำผลกำไรที่มากขึ้นมาให้แมมบ้าแดงกรุ๊ปได้ ตราบใดที่เธอยังเป็นผู้นำตระกูล ถ้าอย่างนั้นทุกคนในตระกูลเย่ต่างก็เป็นเจ้าของแมมบ้าแดง”

เมื่อได้ยินคำพูดของ เย่ชัง เย่หัวที่เดิมทียืนอยู่ข้างทายาทของตระกูลเย่ ในตอนนี้นัยน์ตาของเขาเต็มไปด้วยความโลภ

มูลค่าการตลาดในปัจจุบันของแมมบ้าแดงอยู่ที่หลายแสนล้าน หากญาติทุกคนในตระกูลเย่สามารถเป็นเจ้าของบริษัทที่มูลค่าหลายแสนล้านนี้ร่วมกันได้ แต่ละคนก็จะได้รับเงินจำนวนหลายร้อยล้าน

นี่สำหรับเขาแล้วถือว่าเป็นเงินจำนวนมหาศาล

“ปัง!”

ทันใดนั้น เย่หัวก็โกรธจัด ตบโต๊ะประชุมอย่างแรงและยืนขึ้น ชี้ไปที่เย่ชังและพูดอย่างโกรธเคืองว่า “ไอ้สารเลวน่ารังเกียจ

ถือโอกาสที่ผู้นำตระกูลยังไม่ออกจากโรงพยาบาล ก็คิดจะทำอะไรตามอำเภอใจกับตระกูลเย่เหรอ?

เย่ชังกลับนิ่งมาก นั่งอยู่ในที่ของตัวเองแล้วจ้องไปที่เย่หัวและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “อย่าใช้ผู้นำตระกูลมากดดันฉัน ตระกูลเย่เป็นของทุกคนในตระกูล ไม่ใช่ของผู้นำตระกูล”

“ฉันทำแบบนี้ก็เพื่อทุกคนในตระกูลเย่ ขอแค่ทุกคนได้รับส่วนแบ่งหุ้นของแมมบ้าแดง ทุกคนถึงจะเห็นว่าแมมบ้าแดงเป็นทรัพย์สินของตัวเองและทำงานอย่างจริงจัง”

“ไม่ว่ายังไงก็ตาม ที่แมมบ้าแดงขยายใหญ่โตได้อย่างทุกวันนี้ก็เป็นเพราะภูมิหลังของตระกูลเย่ ตอนนี้เป็นเวลาที่สมควรที่จะแบ่งผลประโยชน์ให้กับคนในตระกูลเย่แล้ว”

เย่ชังพูดคำนี้ออกจากปาก ทำให้สายตาของคนมากมายเป็นประกายขึ้นมาทันที

จนถึงขณะนี้ ฉินซีถึงได้เข้าใจว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น