The king of War นิยาย บท 855

กุ่นเจี้ยนโฉวปลิ้นปล้อนมาก เล่ห์เหลี่ยมที่เขาครอบครองทั้งหมด ยังพิเศษมากๆ เช่นกัน พูดขึ้นมาแล้ว ระหว่างหยางเฉินก็ไม่ได้มีความแค้นมากมายเท่าไร

ถึงแม้เขาจะพาตัวฉินซีไป และทำร้ายเฉียนเปียวด้วย แต่อย่างน้อยก็ไม่ได้สร้างผลลัพธ์ที่ไม่มีทางกอบกู้คืน

โดยเฉพาะทุกอย่างนี้ ล้วนเป็นเซวหยวนจี๋บังคับบัญชา หยางเฉินยินยอมไว้ชีวิตกุ่นเจี้ยนโฉวสักครั้งจริงๆ

“พี่เฉิน!”

เวลานี้ เฉียนเปียวอยู่ภายใต้การพยุงของผู้แข็งแกร่งทีมพิทักษ์เงาลับสองคนเดินเข้ามาแล้ว ใบหน้าเต็มไปด้วยเลือด ทั้งตัวดูอ่อนแรงมาก

“พี่เฉิน ขอ......”

เฉียนเปียวทำหน้ารู้สึกผิด กำลังอยากกล่าวขอโทษ ก็ถูกหยางเฉินพูดขัด “นายไม่ได้ทำผิดอะไร เพียงแค่ศัตรูแกร่งเกินไป นายกลับไปพักรักษาตัวก่อน”

เฉียนเปียวรู้ว่าหยางเฉินรีบร้อนตามหาฉินซี จึงไม่พูดไร้สาระ พยักหน้า ถูกผู้แข็งแกร่งทีมผู้พิทักษ์เงาลับสองคนพาตัวไป

กุ่นเจี้ยนโฉวมองภาพด้านหลังของเฉียนเปียวที่จากไปแวบหนึ่ง สายตาเปล่งประกาย ไม่รู้กำลังคิดอะไรอยู่

หยางเฉินก็จ้องกุ่นเจี้ยนโฉวมาตลอด รอคำตอบของกุ่นเจี้ยนโฉว

“ฉันเปลี่ยนความคิดกะทันหันแล้ว”

กุ่นเจี้ยนโฉวพูดขึ้นทันใด

หยางเฉินขมวดคิ้วแล้ว “แกไม่เอาเงินหนึ่งพันล้านกับเฮลิคอปเตอร์แล้ว?”

กุ่นเจี้ยนโฉวพยักหน้า “ฉันอยากทำงานให้นาย”

เวลานี้ บนหน้าอัปลักษณ์ใบนั้น มีเพียงความจริงจัง

“ทำงานให้พี่เฉิน?”

หม่าชาวหัวเราะเยาะ “คนที่อยากทำงานให้พี่เฉินมีเยอะแยะไป แกมีสิทธิ์อะไร?”

“อย่างน้อย ฉันก็แกร่งว่าเจ้าหนุ่มคนนั้นที่คุ้มครองภรรยาของเขา”

กุ่นเจี้ยนโฉวรีบพูดโต้กลับทันที

ชั่วขณะนั้นหม่าชาวพูดไม่ออก ไม่รู้จะพูดอะไรขึ้นฉับพลัน

หยางเฉินหรี่ดวงตาขึ้นมาเล็กน้อย “ทำงานให้ฉัน แกแน่ใจ?”

หยางเฉินจะเชื่อได้อย่างไรว่ากุ่นเจี้ยนโฉวอยากทำงานให้เขาจริง?

เขาในตอนนี้ อยากฆ่าคนของตระกูลเซวจนเกลี้ยงใจแทบขาด

กุ่นเจี้ยนโฉวในเวลานี้ กลับไม่มีความหวาดกลัวแม้แต่น้อย ทำหน้าไม่กลัวมองทางหยางเฉินแล้วบอกว่า “ฉันมีสิทธิ์แน่นอน!”

“ก็สิทธิ์ที่ฉันกุ่นเจี้ยนโฉวสามารถช่วยภรรยาของนายออกมาได้น่ะสิ และยังช่วยนายจัดการตระกูลเซวได้ด้วย”

“ถ้านายไม่เชื่อฉัน ฉันสามารถสาบานต่อนายก่อนก็ได้”

หยางเฉินตอบว่า “ได้สิ! งั้นสาบานให้ฉันดูก่อน”

“ได้!”

กุ่นเจี้ยนโฉวไม่ได้ลังเลใดๆ ตอบรับไป จากนั้นพูดอีกว่า “แต่ฉันคิดว่า ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือช่วยผู้หญิงของนายออกมาก่อน”

“สำหรับเรื่องสาบาน รอช่วยผู้หญิงของนายออกมาแล้ว ค่อยว่ากันได้”

ครั้งนี้ แม้แต่หยางเฉินยังตะลึงอยู่บ้างเช่นกัน

เขาเพียงแค่พูดไปเรื่อย นึกไม่ถึงว่ากุ่นเจี้ยนโฉวจะรับปากแบบสบายใจขนาดนี้ เหมือนกับว่าทำการสาบาน เล็กน้อยจนไม่คุ้มค่าให้พูดถึง

“ในเมื่อแกบอกว่าสามารถช่วยฉันพาตัวภรรยาฉันออกมาได้ งั้นก็ช่วยชีวิตคนก่อน เรื่องที่เหลือ ต่อไปค่อยว่ากัน”

หยางเฉินเอ่ยปากบอก และไม่ได้สัญญาว่า จะรับปากให้กุ่นเจี้ยนโฉวทำงานเพื่อตนเอง

ไม่ใช่หยางเฉินไม่อยากได้ยอดฝีมือแบบนี้ แต่ว่ากุ่นเจี้ยนโฉวอันตรายเกินไป เขาไม่มีทางยืนยันได้ชั่วคราวว่า กุ่นเจี้ยนโฉวเป็นสายลับที่ตระกูลเซวส่งมาหรือไม่

ถึงแม้ดูขึ้นมาจะไม่เหมือน แต่ยังคงคุ้มค่าให้สงสัยไว้

“พี่เฉิน พี่เชื่อคำพูดของเขาได้อย่างไรกัน?”

ชั่วพริบตาเดียวหม่าชาวร้อนใจแล้ว รีบบอกไป

หยางเฉินขมวดคิ้วแล้ว “ฉันรู้ว่าควรทำยังไง”

ได้ยินดังนั้น หม่าชาวจึงไม่พูดโน้มน้าวอีก

“คุณหยาง ไม่มีเวลามัวชักช้าแล้ว พวกเราไปช่วยภรรยาคุณกันตอนนี้เถอะ?”

กุ่นเจี้ยนโฉวเอ่ยปากบอก

“ไป!”