The king of War นิยาย บท 954

“ปล่อยฉัน!”

ผู้ติดตามสองคนที่ติดตามเขามา กำลังจะพยุงเขา โดนเขาตวาดใส่

แต่เมื่อผู้ติดตามปล่อยมือ เท้าเขาก็เซ จนเกือบล้มลงบนพื้น

“หลีกไป!”

ผู้ติดตามกำลังจะเข้าไป ก็โดนผู้อาวุโสตวาดไล่

เขาค้ำไม้เท้า เดินโงนเงน แต่ก็ยังยืนหยัดเดินด้วยตัวเอง

“พ่อ!”

“ปู่!”

หลังจากเจียงหลงเฟยกับเจียงลี่เห็นผู้อาวุโส สองพ่อลูกอุทานออกมาพร้อมกัน

“เจียงสยง ผู้นำตระกูลเจียง!”

มีคนพูดออกมาด้วยความตกใจ เห็นได้ชัดว่ารู้ฐานะของผู้อาวุโสคนนี้

หัวเรือใหญ่ของตระกูลเจียง เจียงสยง

ในตระกูลคิงกวน พละกำลังเป็นรองตระกูลคิงกวน

แต่ลำดับอาวุโสสูงมาก ถึงเป็นกษัตริย์กวน ก็ต้องไว้หน้าเขาบ้าง

เพราะกษัตริย์กวนมาด้วยตัวเอง หัวเรือใหญ่ผู้มีอำนาจสูงสุด ในเมืองกษัตริย์กวนจำนวนมาก ต่างพากันมา

ตอนนี้เห็นเจียงสยงปรากฏตัว บริเวณรอบๆ มีเสียงตกใจดังขึ้น

เหตุผลไม่ใช่อะไรอื่น ข่าวลือบอกว่าหลายปีก่อน เจียงสยงป่วยหนักติดเตียง ตอนนี้มาปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน ถึงแม้จะเดินโซเซ แต่ก็ยังเดินได้

“ตุ้บ!”

เมื่อเดินมาถึงหน้าประตูลานบ้าน เจียงสยงคุกเข่าทั้งสองข้างลง และหันหน้าไปในลานบ้าน พูดเสียงดังว่า “เจียงสยง คนผิดชายแดนเหนือ ไม่สามารถอบรมคนรุ่นหลังได้ ตั้งใจมาที่นี่ เพื่อมารับความตาย!”

“อะไรนะ”

“เจียงสยงมาขอความตายงั้นเหรอ”

“เป็นไปได้ยังไง เขาเป็นผู้นำตระกูลเจียงเชียวนะ ลือว่ายังมีเบื้องหลังเป็นอาณาจักรรบด้วย ในตอนนั้นได้ผลงานสำคัญในสนามรบด้วย ถึงเป็นกษัตริย์กวน ก็ไม่สามารถฆ่าเจียงสยงได้หรอก”

“เจียงสยงมาขอความตาย เขาขอความตายจากใครกันแน่ อย่าบอกนะว่ากษัตริย์กวน”

......

คนแต่ละตระกูล ต่างมีสีหน้าตกใจ

ขนาดกษัตริย์กวน ยังหรี่ตามองชายหนุ่มข้างๆ อย่างไม่รู้ตัว

เขาสงสัยและคาดเดาในตัวตนของหยางเฉินมานานแล้ว แค่ยังไม่แน่ใจมาตลอดเท่านั้น

เพราะผู้รักษาดินแดนเหนือในตำนาน ตัวตนลึกลับมาก จนถึงตอนนี้ ก็ยังไม่มีข่าวที่ละเอียด เกี่ยวกับผู้รักษาดินแดนเหนือออกมาเลย

เขาทำได้เพียงคาดเดาพละกำลังอันน่ากลัวของหยางเฉิน เดาว่าหยางเฉินเป็นผู้รักษาดินแดนเหนือ

ตอนนี้เจียงสยง ที่มาจากชายแดนเหนือเหมือนกัน มาที่นี่ด้วยตัวเอง แถมยังคุกเข่าขอความตาย

ถึงเจียงสยงไม่ได้พูดว่าขอความตายจากใคร แต่กษัตริย์กวนกลับรู้ว่า เจียงสยงกำลังขอความตายจากหยางเฉิน

ถ้าพูดว่าเมืองกษัตริย์กวนอันยิ่งใหญ่ ใครข่มเหงเขาได้มากที่สุด คงไม่มีใคร นอกจากเจียงสยง

เพราะเจียงสยงเป็นผู้แข็งแกร่ง ที่มาจากชายแดนเหนือ อีกทั้งชายแดนเหนือ ยังเป็นสถานที่ที่มีข้อบกพร่องที่ต้องคุ้มกันสูงมาก ในตำนาน ชายแดนเหนือเป็นชายแดน ที่พละกำลังแข็งแกร่งที่สุดในสี่ชายแดน

ไม่เพียงแค่ชายแดนเหนือมีพลังมหาศาล ในบรรดาผู้คุ้มกัน ก็มีผู้แข็งแกร่งแดนราชา หลายสิบคน

พละกำลังเช่นนี้ ถึงชายแดนทั้งสามรวมกัน ก็ไม่น่าจะเทียบกับชายแดนเหนือได้

และเจียงสยง เป็นนักรบผู้อาวุโสของชายแดนเหนือ ถ้าเขาเป็นอะไร กลัวว่าทั้งชายแดนเหนือ คงไม่ปล่อยคนที่ทำอะไรเจียงสยง

นี่ก็หลายปีมาแล้ว นี่เป็นเหตุผลที่กษัตริย์กวนไม่แตะต้องตระกูลเจียง และมองตระกูลเจียงแข็งแกร่งอย่างต่อเนื่อง เป็นตระกูลอันดับหนึ่ง ที่อยู่ต่ำจากตระกูลคิงกวนมาอย่างมั่นคง

หยางเฉินที่หันหลังให้ประตูตลอด ได้ยินคำว่าชายแดนเหนือจากปากเจียงสยง ตัวเขาชะงักไปเล็กน้อย ในแววตาดูตกใจเล็กน้อย

ถ้าเขารู้ก่อนหน้าว่าผู้นำตระกูลเจียง เป็นนักรบชายแดนเหนือ เขาจะไม่แตะต้องสองพ่อลูก เจียงลี่กับเจียงหลงเฟยเด็ดขาด

ไม่ว่านักรบผู้อาวุโสของชายแดนเหนือคนใด ก็ไม่มีข้อยกเว้น เคยผ่านสงครามมาทั้งนั้น ล้วนเป็นวีรบุรุษของจิ่วโจว

เรียกได้ว่าไม่มีนักรบอาวุโส ก็ไม่มีจิ่วโจวในวันนี้

ไม่ว่าเจียงลี่กับเจียงหลงเฟยจะเป็นใคร แต่สิ่งที่แน่ใจก็คือ เจียงสยงคือวีรบุรุษ ที่เสียเลือดเสียเนื้อเพื่อประเทศ

“ปล่อยเขา!”

หยางเฉินออกคำสั่ง นักรบที่คุ้มตัวเจียงหลงเฟยกับเจียงลี่เอาไว้ รีบปล่อยพวกเขาทันที

“ตุ้บ!”

หลังเจียงหลงเฟยกับเจียงลี่โดนปล่อย ทั้งสองมาตรงหน้าหยางเฉิน แล้วคุกเข่าลง

“คุณหยาง เราสำนึกผิดแล้ว เชิญคุณลงโทษเลย!”

เจียงหลงเฟยพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

ส่วนเจียงลี่ อยู่ในอาการช็อก ขนาดคุกเข่า ยังโดนเจียงหลงเฟย พ่อตัวเอง ดึงให้คุกเข่าลง

ตอนนี้ เจียงหลงเฟยพอเดาตัวตนของหยางเฉินได้มากแล้ว ตอนมองหยางเฉิน แววตาเต็มไปด้วยความนอบน้อม

เขาหวังจริงๆ ว่าหยางเฉินจะลงโทษเขา ไม่งั้นใจเขาไม่สงบแน่

“ลุกขึ้นเถอะ!”

หยางเฉินมองเจียงหลงเฟยแล้วพูดว่า “ผู้อาวุโสเจียงเป็นวีรบุรุษ พวกนายเป็นลูกหลานของเขา อย่าทำลายชื่อเสียงวีรบุรุษอันเก่าแก่ของเขา”

“ต่อไป อย่าทำอะไรอวดดีเหมือนวันนี้อีก ฉันให้อภัยพวกนายแล้ว ลุกขึ้นมาเถอะ!”

เจียงหลงเฟยกับเจียงลี่เป็นทายาทรุ่นหลังของตัวเอง ถึงเจียงสยงโมโหที่พวกเขามาหาเรื่องหยางเฉิน แต่รักษาชีวิตพวกเขาได้ เจียงสยงก็ดีใจ

“ในเมื่อคุณหยางให้พวกแกลุกขึ้น พวกแกจะคุกเข่าทำไมอีก”

เจียงสยงหันไปตวาดใส่ลูกหลานอย่างโมโห

เป็นนักรบชายแดนเหนือ ถึงจะออกมาเร็ว ก็ยังคงเป็นนักรบชายแดนเหนืออยู่ดี

คำสั่งของหยางเฉิน เขาทำได้เพียงปฏิบัติตามอย่างรวดเร็ว

“ขอบคุณครับคุณหยาง!”

เจียงหลงเฟยกับเจียงลี่รีบพูดขอบคุณไม่หยุด