The king of War นิยาย บท 964

คนนี้สวมเสื้อกาวน์หมอ เป็นหมอที่ตามเจ้าบ้านหลินมาด้วย

การเป็นหมอส่วนตัวของเจ้าบ้านหลินได้ ฝีมือทางการแพทย์ ต้องแข็งแกร่งมาก ขนาดเขายังมองเฝิงเสียวหว่าน ด้วยสีหน้าเลื่อมใส เพียงพอที่จะอธิบายได้ว่า ทักษะเข็มที่เฝิงเสียวหว่านใช้ตอนนี้ เก่งกาจเป็นอย่างมาก

“เส้นแดง!”

“ตำแหน่งหัวใจของเจ้าบ้านหลิน มีเส้นสีแดงปรากฏขึ้นเจ็ดเส้น!”

มีคนพูดออกมาด้วยความตกใจสุดขีด

เห็นได้ว่า จากเข็มเงินทั้งเจ็ดเล่ม ลากเป็นเส้นตรง ผ่านจุดกึ่งกลาง ปรากฏเป็นเส้นสีแดงบางๆ พุ่งไปรวมตรงกลางเข็มเงินทั้งเจ็ดเล่ม

หลังผ่านไปเพียงไม่กี่วินาที เส้นแดงทั้งเจ็ดเส้น มารวมกันในตำแหน่งเดียว

“พรวด!”

เฝิงเสียวหว่านมือไว เอาเข็มเงินที่เตรียมไว้ในมือ ปักลงไปตรงกลางเส้นสีแดงที่มารวมกัน

เธอเตรียมการไว้นานแล้ว ในมือเธอมีขวดแก้วใส อยู่ตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ อีกมือหนึ่งดึงเข็มเงินเล่มสุดท้ายออกมา

ในขณะที่ดึงเข็มออกมา ก็เอาขวดแก้วใสติดลงบนตำแหน่งที่เส้นสีแดงมารวมกัน

ติดขวดแก้วใสอยู่ประมาณหนึ่งวินาที เฝิงเสียวหว่านรีบเก็บขวดแก้วกลับมา จากนั้นจึงใช้จุกไม้ยัดลงไปในขวด

ทั้งหมดเหมือนงานเลี้ยงชมสีแสง ทุกคนมองอย่างไม่ละสายตา จนกระทั่งเฝิงเสียวหว่านเก็บขวด ทุกคนจึงตั้งสติได้

“ว้าว!”

เดิมทีเจ้าบ้านหลินที่สลบอยู่ ลุกขึ้นมานั่งบนเปลทันที และกระอักเลือดออกมาทันที

“พ่อ!”

หลินเฮ่าตกใจจนหน้าซีด รีบเข้าไปทันที

แต่ทว่าหลังจากเจ้าบ้านหลิน พ่นเลือดดำออกมา ก็ล้มตัวลงบนเปลอีกครั้ง ตาทั้งสองข้างปิดสนิท หน้าซีดเผือด ไร้เลือดฝาด ดูเหมือนคนตายมาก

ส่วนเฝิงเสียวหว่านหมดแรง ทรุดลงนั่งกับพื้น หายใจกระหืดกระหอบ

“เสียวหว่าน เธอไม่เป็นไรใช่ไหม”

หยางเฉินรีบเดินเข้ามา มองเฝิงเสียวหว่าน ที่หน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อ ด้วยสีหน้ากังวล

เฝิงเสียวหว่านส่ายหน้า เผยรอยยิ้มอันสดใส “ช่วยคนกลับมาได้แล้ว!”

เมื่อได้ยินคำพูดของเฝิงเสียวหว่าน ใจที่เป็นกังวลของหยางเฉิน ถึงกับโล่ง เธอพูดว่าช่วยเจ้าบ้านหลินได้แล้ว น่าจะไม่มีปัญหาอะไรแล้ว

“พ่อ อย่าทำให้ผมตกใจสิ รีบฟื้นขึ้นมาสิ!”

หลินเฮ่าคุกเข่าหน้าเปลของเจ้าบ้านหลิน ตะโกนด้วยสีหน้าร้อนใจ

แต่ทว่า ไม่ว่าเขาตะโกนยังไง เจ้าบ้านหลินก็ไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย

“ผู้นำ นี่คือหมอเทวดา ที่คุณบอกว่ารักษาได้เหรอ”

ทันใดนั้น หัวหน้ารองแสยะยิ้ม มองเจ้าบ้านหลินที่นอนนิ่งบนเปล ด้วยสีหน้าเย้ยหยัน เขาหัวเราะแล้วพูดว่า “เดิมทีเจ้าบ้านหลินยังมีโอกาสช่วยได้ แต่ตอนนี้พอเธอช่วย กลัวว่าคงไม่ฟื้นมาอีกแล้ว”

“หลินเฮ่า การตายของพ่อนาย ไม่เกี่ยวกับตระกูลเจียงของเรา แน่นอนว่าถ้านายจะถามหาความรับผิดชอบ ไปถามหาจากหมอปลอมที่ช่วยพ่อนายละกัน!”

หัวหน้าสามมองหลินเฮ่า แล้วพูดอย่างเย็นชา

จู่ๆ สีหน้าของเจียงสยงเปลี่ยนไปเล็กน้อย ดวงตาแหลมคมทั้งสองข้าง มองไปทางหัวหน้ารองกับหัวหน้าสาม เขาขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “หมอเทวดาน้อยยังไม่ได้พูดอาการของเจ้าบ้านหลินเลย พวกนายรู้ได้ยังไงว่าเจ้าบ้านหลินโดนรักษาจนแย่ลง”

“อีกอย่าง ตอนเจ้าบ้านหลินถูกพามา ก็ใกล้จะตายแล้ว เจ้าบ้านหลินเป็นฝ่ายขอให้หมอเทวดาน้อยช่วย ถึงช่วยเจ้าบ้านหลินไม่ได้ ตระกูลหลินก็คงไม่โทษหมอเทวดาน้อยใช่ไหม”

พูดพลาง เจียงสยงมองไปยังหลินเฮ่า พูดเสียงกังวานว่า “หมอเทวดาน้อย เป็นแขกวีไอพีของฉัน ถึงเธอไม่สามารถช่วยเจ้าบ้านหลินให้กลับมาได้ พวกคุณก็ไม่มีเหตุผล ที่จะถามหาความรับผิดชอบจากเธอ!”

เสียงของเจียงสยงเต็มไปด้วยความเด็ดขาด และเป็นการส่งสัญญาณให้ตระกูลหลิน