The king of War นิยาย บท 963

เดิมทีหัวหน้าใหญ่รักษาท่าทีเป็นกลาง โดยเฉพาะหลังจากที่เฝิงเสียวหว่าน พูดอาการป่วยของตัวเองออกมาได้อย่างแม่นยำ เขาไม่ลังเลอะไรอีกแล้ว ละทิ้งพันธมิตรหัวหน้าทั้งห้าทันที

“หัวหน้ารอง หัวหน้าสาม พวกคุณพูดแบบนี้ เกินไปหน่อยหรือเปล่า”

หัวหน้าใหญ่เอ่ยขึ้น “ผมไม่รู้ว่าอาการป่วยของพวกคุณเป็นยังไง แต่ผมรู้ว่าไม่เคยบอกอาการป่วยของผมกับใคร ขนาดผู้นำยังไม่รู้”

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ผู้นำจะบอกหมอเทวดาน้อยได้ยังไง”

หัวหน้าสี่กับหัวหน้าห้ามองหน้ากัน ในแววตาของทั้งสองคนเต็มไปด้วยความสับสน

โดยเฉพาะหัวหน้าสี่ อาการป่วยของเขาหนักมาก อีกทั้งเมื่อกี้เฝิงเสียวหว่านบอกว่าสามารถรักษาหาย

“ผู้อาวุโสเจียง ฉันเคารพคุณมาก ต่อไปถ้าคนข้างกายคุณ ต้องการความช่วยเหลือจากฉัน รีบบอกมาได้เลย ฉันจะช่วยอย่างเต็มที่”

จู่ๆ เฝิงเสียวหว่านเอ่ยขึ้น

เจียงสยงอึ้งไป และตั้งสติได้ เฝิงเสียวหว่านกะจะช่วยตัวเอง

เขาดีใจเป็นอย่างมาก รีบพูดว่า “งั้นขอบคุณหมอเทวดาน้อยมาก”

หยางเฉินแปลกใจเล็กน้อย เดิมทีเขาใจว่าเฝิงเสียวหว่าน ทำตัวลึกลับเหมือนหมอเทวดาเฝิงมาหลายปี จึงไม่เข้าใจ เรื่องด้านนอก เกี่ยวกับน้ำใจของมนุษย์ที่ช่างซับซ้อน

คิดไม่ถึงว่าเฝิงเสียวหว่านรู้ว่าจะช่วยเจียงสยงอย่างไร

หลังหัวหน้าสี่กับหัวหน้าห้า ได้ยินคำพูดของเฝิงเสียวหว่าน ความลังเลบนใบหน้าค่อยๆ หายไป

หัวหน้ารองกับหัวหน้าสาม กลับมีสีหน้าไม่สู้ดีเป็นอย่างมาก คำพูดเดียวของเฝิงเสียวหว่าน สามารถเปลี่ยนแปลงพันธมิตรหัวหน้าทั้งห้าของพวกเขาได้

“พวกนายอย่าโดนเจียงสยงหลอก”

หัวหน้าสามรีบพูดขึ้น “อันที่จริงทั้งหมดนี่ เป็นแผนของเจียงสยง เขาหาวิธีทำให้รู้อาการป่วยของพวกเรา และจงใจเล่นละครตบตากับผู้หญิงคนนี้”

“เพื่อทำให้พวกเราประนีประนอม เจียงสยงช่างต่ำทรามสิ้นดี!”

หัวหน้ารองก็พูดว่า “ทางที่ดีพวกนายคิดให้ดี ถ้าโดนเจียงสยงหลอกจริง พวกนายคิดว่า เรื่องที่พวกนายเลือกอยู่ข้างเดียวกับฉัน เขาจะปล่อยพวกนายไปเหรอ”

“พวกเขาไม่ได้ทำอะไร ทำไมฉันจะปล่อยพวกเขาไปไม่ได้”

เจียงสยงย้อนถาม แล้วพูดว่า “ฉันรับรองกับพวกนายได้เลย นอกจากหัวหน้ารองกับหัวหน้าสาม หัวหน้าสามคนที่เหลือ จะเป็นปกติทุกอย่าง!”

ประโยคนี้แสดงให้เห็นว่า เขาไม่มีทางปล่อยหัวหน้ารองกับหัวหน้าสาม

“ผู้นำ เราสำนึกผิดแล้ว ต่อไปเรายอมติดตามคุณตลอดไป!”

หลังหัวหน้าสี่กับหัวหน้าห้ามองหน้ากัน ทั้งสองคุกเข่าลงทันที และพูดด้วยสีหน้าวิงวอน

“ได้ ความแค้นก่อนหน้านี้ หายกันตรงนี้!”

เจียงสยงไม่ได้มีความสุขเท่าไร

หลายปีมานี้ การกระทำของคนข้างกายเป็นอย่างไร เขารู้ดีทุกอย่าง

ชาวโลกไร้น้ำใจต่อกัน ก็เท่านั้นเอง!

ทันใดนั้น ในหัวหน้าทั้งห้า หัวหน้าใหญ่ หัวหน้าสี่และหัวหน้าห้า เลือกข้างเจียงสยง

“ไอ้เลว พวกนายต้องเสียใจ พวกนายต้องเสียใจแน่นอน!”

หัวหน้าสามอับอายจนโมโห และตวาดใส่คนพวกนั้น

หัวหน้ารองพยายามรักษาความนิ่ง มองคนพวกนั้นแล้วพูดว่า “พวกนายช่างน่ารักไร้เดียงสา คิดว่าเด็กอายุน้อยคนนั้น เป็นหมอเทวดาเหรอ”

“เห็นได้ชัดว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอ กับเจียงสยงไม่ธรรมดา ไม่ได้รู้จักกันแค่วันสองวัน”

“ถ้าเธอรักษาอาการป่วยของเจียงสยงหายจริง ทำไมเจียงสยงไม่รีบไปให้เธอรักษาล่ะ ทำไมต้องรอถึงตอนที่เราจะให้เขาวางมือให้คลื่นลูกใหม่”

“นี่เห็นได้ชัดว่าเป็นอุบายของเจียงสยง ถึงเราไม่ได้บอกอาการป่วยให้เจียงสยงรู้ แต่พวกนายใครกล้ารับประกันบ้าง ว่าแพทย์ที่รักษาให้เรา จะไม่โดนเจียงสยงซื้อเป็นพวก”

“พวกนายคิดว่า เลือกไปอยู่ข้างเจียงสยงอีกรอบ ผู้หญิงคนนั้นจะรักษาโรคของพวกนายได้เหรอ”

“แค่หมอเทวดาปลอมเท่านั้น จะรักษาหายได้อย่างไร”