ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 154

บทที่154 มือถือนี้นายซื้อไหวเหรอ

“โย่ว คุณชายติง พวกคุณรู้จักเขาด้วยเหรอ?”

ซูหมิงพนักงานขายขมขื่นยิ้มถาม

ตอนนี้ติงห้าวถือว่าเป็นคนโด่งดังมากที่เขตบางเขต

เพราะต่างแพร่ออกมาแล้วว่าเขาหยุนเหมิงที่ไปทางตะวันตกหน่อยที่นั่นกำลังจะดำเนินการพัฒนาครั้งใหญ่ หมู่บ้านหยุนเหมิงที่ติงห้าวพักอยู่ ยิ่งต้องย้ายบ้าน

ในเขตบางเขตนี้ วันหลังก็จะเป็นย่านการค้าที่สำคัญ

ในฐานะที่ติงห้าวเป็นรุ่นสองที่รื้อทิ้ง ย่อมโลดแล่นขึ้นมามากอยู่แล้ว

เมื่อจะมาซื้อมือถือ ต่างก็รู้จักหมด

“หึๆ ไม่ถือว่าสนิท เพื่อนสมัยมัธยมของเพื่อนผมคนหนึ่งเท่านั้น”

ติงห้าวส่ายหน้าแล้ว

จากนั้นไม่ได้สนใจเฉินเกอ หันหน้ามองซูหมิงยิ้มถาม

“พี่ซูหมิง มือถือรุ่นนั้นที่พี่แนะนำล่ะ? เอาออกมาดูหน่อย ผมเตรียมจะให้เพื่อนสองคนนี้คนละเครื่อง”

ติงห้าวบอก

เพื่อนสองคนนี้ที่เขาพูดถึงคือหมายถึงเฉินหลินและหลี่ชือหานแน่นอน

หญิงสาวทั้งสองคนต่างสวยกันมาก ติงห้าวก็ชอบมากเช่นกัน แต่ที่ยุ่งยากที่สุดคือหญิงสาวทั้งสองคนเหมือนสนใจต่อตนเองด้วย ร้อนใจแทบแย่จริงๆ เสียใจที่ไหนกัน ติงห้าวยังปวดใจอยู่บ้าง

ดังนั้นจึงยอมเจ็บหนังศีรษะไปตรงๆ

ส่วนหญิงสาวสองคนนี้ปกติมักจะชิงดีชิงเด่นกันในที่เปิดเผยและที่ลับ แต่ทว่าสิ่งที่ทำให้ติงห้าวรู้สึกจิตใจฟุ้งเฟ้อได้รับความพอใจมากที่สุด สรุปง่ายๆ ก็คือสบายมาก

ที่แท้พอเฉินหลินและหลี่ชือหานได้ยินว่าเขาจะซื้อมือถือให้ ต่างดีใจกันก่อน แต่แล้วสีหน้าก็มืดหม่นก่อนจะมองหน้ากันอีกครั้ง

สรุปทำอย่างไรถึงจะสามารถได้รับของติงห้าวแต่เพียงผู้เดียวล่ะ?

สำหรับพวกผู้หญิงคนอื่น มีเพียงสิทธิ์แค่อิจฉาริษยาเท่านั้นเอง

“นี่ไง คือรุ่นนี้ นายลองใช้ดูก่อน!”

ซูหมิงยิ้มพร้อมกับรีบนำมือถือที่ไม่ยอมให้เฉินเกอดูรุ่นนั้นยื่นให้ติงห้าวแล้ว

ทำให้เฉินเกอที่อยู่ด้านข้างโมโหจะแย่แล้ว

ที่แท้กฎเกณฑ์ในร้านมือถือคุณนี้คือแค่พุ่งเป้ามาที่ตัวเขาสินะ

เฉินเกออยากจะพังออกไป

แต่หลี่ชือหานกับเฉินหลินอยู่กันหมด เฉินเกอจึงไม่กล้าเท่าไร จะว่าไปความจริงแล้วไม่อยากอยู่กับพวกเขานาน

เฉินเกอหมุนตัวมาในร้านที่ยี่ห้อใหญ่มากอีกร้านด้านข้างแล้ว

“คุณผู้ชายคะ ในร้านของพวกเรามีมือถือรุ่นใหม่ออกมา ยี่ห้อชื่อดังระดับโลก ซื้อห้าสิบคนแรก สามารถซื้อได้ในราคาเพียง28888ต่อเครื่องเลยค่ะ ราคาเดิมต้องจ่าย32000 คุณผู้ชายอยากดูหน่อยรึเปล่าคะ?”

ทันทีที่เข้ามาก็มีพนักงานขายผู้หญิงที่ดูเหมือนอายุสิบแปดสิบเก้ายิ้มทางเฉินเกอแล้ว

ดูออกว่าเธอยังระมัดระวังมากเกินไป

เหมือนจะเป็นพนักงานใหม่ รู้แต่เพียงเสนอขาย ยังไม่รู้จักไปมองการแต่งกายของใครสักคน

แต่ว่าราคามือถือเครื่องนี้ทำเอาเฉินเกอตกใจจริงๆ

มือถือราคาหลักหมื่น ช่างโหดเหลือเกิน

แต่ผู้นำหลายประเทศและหัวหน้ากองทัพล้วนใช้มือถือแบบนี้กัน

คุณสมบัติยิ่งใหญ่ คุณภาพไว้ใจได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการรักษาความลับแข็งแกร่งเป็นพิเศษ

เทียบกับเครื่อง18888นั้นคงดีกว่ามาก

“คุณผู้ชายคะ นี่เป็นเครื่องที่แพงที่สุดของร้านนี้ มีแบบที่ราคาเข้าถึงได้ง่ายด้วย คุณสามารถดูรุ่นนี้ได้นะคะ 6888ก็สามารถจับจองได้แล้ว”

พนักงานขายเห็นเฉินเกอตะลึงค้าง คิดว่าคงทำให้ตกใจแล้ว

ใช่สิ มือถือสามสี่หมื่น เป็นคนธรรมดาสามารถใช้ได้เหรอ ตอนนี้จึงรีบแนะนำเครื่องอื่น

และดูเหมือนว่าในฐานะร้านมือถือยี่ห้อใหญ่ที่สุดทั้งห้างมือถือ ราคาต่ำสุดก็ต้องหกพันกว่า นี่ปกติมากเลย

“ไม่ต้องหรอก เอาเครื่องแพงที่สุดนี้มาให้ผมดูหน่อยแล้วกัน ใช่แล้ว ขอยืมเข็มจิ้มซิมให้ผมใช้หน่อย”

เฉินเกอหัวเราะแล้ว

“ได้ค่ะคุณผู้ชาย” พนักงานนำมือถือและเข็มจิ้มซิมการ์ดยื่นให้เฉินเกอด้วยความระวัง

ที่นี่เป็นห้างมือถือขนาดใหญ่โดยเฉพาะ มีการตรวจยามรักษาความปลอดภัย หน้าประตูก็มีพนักงานรักษาความปลอดภัย ยังมีเครื่องตรวจจับโดยเฉพาะ ย่อมไม่กลัวว่าอะไรจะหายไป หรือคนขโมยมือถือประเภทนี้