ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 159

บทที่ 159 กรรมตามทัน

แน่นอนว่าหานเฟยเอ๋อประหลาดใจแล้ว

ให้ตาย เรื่องนี้เธอไม่เคยบอกเพื่อนร่วมห้องของเธอ อีกทั้งเฉินเกอคนนี้ เขากลับรู้แม้กระทั่งเรื่องซองอั่งเปา

นอกจากพี่ผิงผันเธอไม่เคยบอกเรื่องนี้กับใคร

"หา? "

เมื่อต้องเผชิญคำถามไล่รุกของหานเฟยเอ๋อ เฉินเกอก็รู้สึกกระวนกระวายอยู่เล็กน้อย

เมื่อครู่ เขาไม่ชอบหานเฟยเอ๋อที่ทำตัวแบบนั้น ดังนั้นจึงอดสอดปากเข้าไปไม่ได้

อีกทั้งตอนนั้นเขาก็ไม่ได้คิดอย่างรอบคอบ ดังนั้นจึงพูดในสิ่งที่คิดออกมาโดยตรง

ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักขึ้นมา คำพูดเหล่านี้ของหานเฟยเอ๋อ เป็นการบอกผ่านชื่อแฝงของเขามาอีกที

"คือ....คืนนี้เมื่อฉันดูการถ่ายทอดสดของเธอ ก็เห็นจิ่วเจียงคนนั้นดูเหมือนคล้ายว่ากำลังคุยกับเธอเรื่องอั่งเปาเป็นการส่วนตัว ดังนั้นฉันจึงคิด ว่าเขาต้องให้อั่งเปากับเธอเป็นการส่วนตัวไม่น้อยแน่! "

เฉินเกอโกหกออกมา

หัวใจของหานเฟยเอ๋อที่เพิ่งจะตื่นตระหนกค่อยสงบลงอีกครั้ง

ตู้หยูที่อยู่ด้านหนึ่งหัวเราะเยาะ "ฮ่าฮ่า ไม่คาดคิดเลยว่าเฉินเกอนายจะเป็นคนขี้แพ้ ทุกวันดูการถ่ายทอดสดเฟยเอ๋อของพวกเราจริงหรือ พูดตามตรง นายได้ทำเรื่องเลวร้ายอะไรลงไปอยู่หน้าจอตอนที่เฟยเอ๋อกำลังถ่ายทอดสดหรือเปล่า?”

ตู้หยูยิ้มอย่างมีเลศนัย

หานเฟยเอ๋อที่เป็นคนใจกว้างในเรื่องแบบนี้ แต่ตอนนี้เธอกำลังจ้องมองเฉินเกออย่างเย็นชา

เธอไม่คาดคิดว่า เฉินเกอจะเป็นแฟนคลับของเธอด้วย

“ฉันไม่ได้ทำ!”

เฉินเกอกล่าวตามความเป็นจริง

แน่นอนว่าเรื่องเลวร้ายแบบนั้นไม่เคยเกิดขึ้น แต่เฉินเกอย่อมต้องเคยคิดถึงเรื่องนี้มากกว่าหนึ่งครั้ง

"หึ ทางที่ดีอย่าได้ทำ เฟยเอ๋อของพวกเรา คือเทพธิดาที่พวกนายไม่มีทางจะได้ไปตลอดชั่วชีวิต”

ตู้หยูเอ่ยเยินยอ

"เอาล่ะ ไปดูว่าจ้างนอกเก็บกวาดถึงไหนแล้ว พวกเราสมควรออกเดินทางไปตี้หวางแล้ว! เฉินเกอ นายก็รีบทำความสะอาดให้เสร็จ!”

หานเฟยเอ๋อพูดจบก็จากไปทันที

เฉินเกอสูดหายใจเข้ายาว

เมื่อครู่นี้ เกือบจะอธิบายไม่ถูกแล้ว

แต่เมื่อคิดดูอีกที เฉินเกอก็ยังคงหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาและล็อกอินเข้าไปในบัญชีแฝง

เขาส่งข้อความถึงหานเฟยเอ๋อ

ความหมายโดยรวมก็คือ ช่วงนี้ดูถ่ายทอดสดของเธอ เธอช่างเปลี่ยนไปอย่างมาก ไม่มีรสชาติเหมือนเมื่อก่อน ซ้ำยังไม่มีความกระตือรือร้นให้แฟนๆ อีกด้วย

น่าเบื่อ ดูเหมือนว่าตนจะต้องไปดูสาวสวยถ่ายทอดสดคนอื่นๆ แทนแล้ว

และนั่นก็คำให้หานเฟยเอ๋อตกใจขึ้นมา

เพราะไม่ว่าจะอย่างไรหานเฟยเอ๋อก็ดังขึ้นมาเพราะตนเป็นผู้ส่งเสริม ตอนนี้เธอเป็นพวกมีท่าทีเย่อหยิ่ง ไม่ช้าก็เร็วย่อมทำร้ายตัวเธอเอง ดังนั้น เฉินเกอจึงต้องฉีดวัคซีนให้เธอล่วงหน้า

อย่าได้ทำเรื่องโง่ๆ!

หลังจากทำความสะอาดเสร็จ หานเฟยเอ๋อก็เรียกรถจำนวนมากมาที่รออยู่ข้างนอก และเตรียมที่จะไปตี้หวาง

ฝูงชนออกมารออยู่เช่นกัน

"พี่เฟยเอ๋อ พี่ดูสิ เป็นพี่ผิงผันส่งวีแชทหาคุณ! "

ในเวลานี้ ตู้หยูวิ่งออกมาพร้อมกับโทรศัพท์มือถือของหานเฟยเอ๋อ

“หา? ตั้งแต่เมื่อไหร่?”

"สี่นาทีที่แล้ว! ฉันไม่ได้ยิน! "

ตู้หยูเอ่ยขอโทษ

"แย่จริง ฉันให้เธอถือโทรศัพท์มือถือของฉันเอาไว้ ก็เพราะต้องการให้เธอตรวจสอบ วีแชท ของฉันตลอด 24 ชั่วโมง แต่เธอถึงกับช้าไปสี่นาทีได้ยังไง?”

หานเฟยเอ๋อได้ยิน ก็กังวลมาก

“เป็นแบบนี้พี่เฟยเอ๋อ เมื่อครู่ คนไปหมดแล้ว แต่ฉันเห้นว่ายังมีอีกหลายที่ที่ยังไม่สะอาด ดังนั้นจึงให้เฉินเกอที่ไปช้าทำความสะอาดอีกรอบ ผลคือเมื่อเห็นข้อความของพี่ผิงผันก็ช้าไปสี่นาทีแล้ว!”

ตู้หยูพูดอย่างเกรงกลัว

"ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ฉันตอบพี่ผิงผันเดี๋ยวนี้ ... "

แต่เมื่อดูข้อความที่พี่ผิงผันส่งมา

หานเฟยเอ๋อก็ตื่นตะลึงไป

เธอแทบจะร้องไห้ออกมา

"เป็นอะไรไปเฟยเอ๋อ? "

ตู้หยูถาม

"พี่ผิงผันเขาอาจจะไม่รักฉันแล้ว เขาบอกว่าฉันเปลี่ยนไป ฉันเปลี่ยนไปหรือตู้หยู? ฉันเปลี่ยนไปจริงๆ หรือ? ฉันไม่ใช่เฟยเอ๋อที่รักในใจของเขาแล้วหรือ?”

หานเฟยเอ๋อร้องเสียงขึ้นจมูก

เป็นเรื่องเร่งด่วนขึ้นมาแล้ว