ตอนที่ 205 คนที่ได้รางวัลใหญ่
“อืม?”
เฉินเกอเงยหน้าขึ้นแล้วมองไปทางคนคนนั้น ก็เห็นผู้ใหญ่คนหนึ่ง กำลังวิ่งมาทางตนเองนี้
ผู้ใหญ่คนนี้ดูหน้าไม่คุ้นเลย
เหมือนกับว่าเขาจะรู้จักตนเอง?
แล้วเฉินเกอก็ลุกออกไปตอนนั้น
“เห้ยเฉินเกอคุณลุกออกไปทำไม?ไม่ได้ยินว่าเขาเรียกคุณชายเฉินหรอ?”
“ฮ่าๆ ใช่สิ อายมั้ยนั้นนะ?”
เด็กนักเรียนม.ปลายที่เดินตามหลังลี่เชานั้นถึงกับขำออกมา
ขนาดลี่หมิงเฉว่ตอนนี้ก็ยังเอามือปิดปากแล้วยิ้มออกมาเลย
ก็ไม่ต้องว่าละหลิวหมินคือทำตาขาวใส่เรื่อยๆเลย
“ฉันนี้เมากับเฉินเกอคนนี้จริงๆ พูดไม่ออกละ!”
หลิวหมินพูดไปพลางยิ้มแห้งไป
“คุณชายเฉิน รถของคุณผมช่วยขับมาแล้ว ก็จอดไว้ตรงเขตซีของโรงจอดรถ นี้คือกุญแจ แล้วก็คุณนายบอกแล้วว่า ให้คุณกลับไปเช้าๆ!”
พูดจบ ผู้ใหญ่นั้นก็ยื่นกุญแจรถมาให้
“ผมรู้แล้วลี่โป๋ไม่มีเรื่องของคุณแล้ว คุณกลับไปเถอะ!”
ในตอนนี้ ผู้ชายที่อยู่ข้างลี่เชานั้นถึงจะส่ายหัวยิ้มแห้งแล้วยืนออกมา
“ให้ตายสิ ทำผิดแล้วหรอ!”
เฉินเกอก็รู้สึกน่าอายนิดๆ
“แกตลกหรือเปล่า คุณชายเฉินกับเฉินเกอเสียงไม่คล้องกันเลยนะ!”
มีผู้ชายเยาะเย้ยต่อ
“พอแล้วๆ พวกผมกลับไปดื่มต่อดีกว่า ใช่แล้วคุณครูหลิวหมิน รอตอนไหนคุณว่างแล้ว ผมจะจัดงานเลี้ยงรุ่นขึ้น ถึงตอนนั้นคุณต้องไปด้วยนะ!”
ลี่เชาขี้เกียจเยาะเย้ยเฉินเกอแล้ว ตอนนี้ก็มาพูดกับหลิวหมินเอา
“ได้ ไม่มีปัญหา ถึงตอนนั้นคุณจัดการรวมเพื่อนๆให้ครบ ฉันไปแน่นอน!”
คนพวกนั้นก็ตกลงกันเช่นนี้แล้ว พวกลี่เชาเขาก็ไม่ได้สนเฉินเกอต่อ ก็กลับไปดื่มสุราต่อ
แล้วตอนที่เดินขึ้นไปกับหลิวหมินนั้น
“ขายหน้ามั้ยละ?คุณว่าคุณหน้าแตกมั้ย?เขาแค่เรียกคุณชายเฉินคุณก็เสนอหน้าไป ตายแล้ว ฉันนี้อายแทนคุณเลยนะ!”
หลิวหมินด่าเฉินเกออีกหลายประโยค
เพิ่งเดินกลับที่ในงาน
เฉินเกอก็ชินแล้วมั้ง ก็เลยนั่งลงที่ว่างข้างๆหลิวหมินต่อ
หลิวหมินกำลังจะเริ่มด่านั้น ขณะเดียวกัน พิธีกรของงานนี้เหมือนกับว่าเริ่มทำพิธีแล้ว
แล้วก็เริ่มมาได้สักพักแล้ว
ตอนนี้เลยไม่เงียบลงก็ไม่ได้
แล้วมองดูบนเวที ไม่รู้ว่ามีป้ายวงกลมเพิ่มขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่
บนป้ายวงกลมนั้นเขียนชื่อติดอยู่
แล้วชื่อหนึ่งในนั้น ก็คือคุณชายเฉิน ไม่ได้เขียนชื่อเต็มไว้
ยังไงแล้วนี้ก็เป็นงานต้อนรับของคุณชายเฉิน คุณชายเฉินนั้นหมายถึงอะไรทุกคนก็รู้อยู่แก่ใจ
นี้ก็เหมือนกับการสุ่มแจกรางวัลกันแล้ว
และในตรงกลางนั้นก็คือบ่อรางวัล รางวัลคือรถเบนซ์G500หนึ่งคัน
“หลิวหมิน คุณเกือบพลาดช๊อตเด็ดไปนะ คุณรีบดูสิ บนนั้นมีชื่อใครบ้าง?”
และในตอนนี้ ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆนั้นจับแขนของหลิวหมินแล้วพูด
“หวังเฉียง?เห้ย คุณร่วมเล่นเกมด้วยหรอ?”
หลิวหมินดึงแขนของสามีตนเองที่อยู่ข้างๆนั้นด้วยความตื่นเต้น
“ฮ่าๆ ใช่สิ เมื่อกี๊เป็นการสุ่มเข้ารอบจริง ผมเข้ารอบแล้ว ชื่อของผมได้อยู่ร่วมกับคุณชายเฉินแล้ว ก็รู้สึกภาคภูมิใจมาก ส่วนG500คันนั้น ได้ไม่ได้ก็ไม่สำคัญแล้ว!”
หวังเฉียงก็พูดแบบภูมิใจ
“ไม่ต้องไม่สำคัญสิ นั้นคือเบนซ์G500เลยนะ อย่างน้อยก็สองล้านนะ!ถ้าสุ่มได้พวกฉัน ขับเบนซ์ออกบ้านนั้นจะดีขนาดไหน!”
หลิวหมินพูดแบบตื่นเต้น:”ใช่แล้วๆ คุณชายเฉินมาหรือยัง?คนไหนคือคุณชายเฉินละ?คุณรีบดูโต๊ะนั้นสิ เหมือนกับว่าจะมีแค่คนใหญ่คนโตนะ!”
“คุณชายเฉินยังไม่มา แต่ว่าหลี่เจิ้นกั๋วกับจ้าวจื่อซิ่งของจินหลิงมาแล้วนะ เมื่อกี๊ประธานหลี่พูดแล้ว บอกว่าคุณชายเฉินเดี๋ยวก็มา ยังไงแล้วคุณชายเฉินบอกว่ามา คืนนี้ต้องมาแน่นอน!”
หวังเฉียงก็บอกแบบตื่นเต้น
ส่วนเฉินเกอที่อยู่ข้างๆนั้น ก็มองดูมือถือนั้น เป็นจริงซะด้วยสิ หลี่เจิ้นกั๋วโทรหาตนมาหลายสายแล้ว
มองเห็นเฉินเกอเล่นมือถืออยู่ หลิวหมินก็ไม่พอใจอีก
กำลังคิดว่าจะด่าให้เขาไปที่อื่นนั้น
ในตอนนี้เสียงของพิธีกรก็ดังขึ้นแล้ว
“ทุกคน กิจกรรมสุ่มแจกของรางวัล ตอนนี้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ ให้พวกผมมาหมุนวงล้อกัน ดูว่ารางวัลใหญ่สุดของวันนี้เบนซ์G500จะตกไปอยู่บ้านใคร
ในอำเภอนั้น เบนซ์คือดีที่สุดแล้ว ก็เห็นได้เลยกับความมีใจของงานรอบนี้
ตามด้วยเสียงของพิธีกรจบลง วงล้อก็ได้เริ่มหมุน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!