บทที่ 225 Benz G ของเฉินเกอ
“ให้ตายเถอะ Benz G สองล้านกว่าหยวนนะ!”
มีคนพูดขึ้นอย่างกังวล
เกิดอุบัติเหตุ เห็นได้ชัดว่า Mercedes-Benz G500 จะเสียหายน้อยกว่า
แต่ว่า ถ้าต้องการชดใช้จริงๆ ไม่ต่ำกว่าแสนแน่นอน!
ดังนั้น ลี่เชาจึงกลัวเลย
“เป็นความผิดของฉันทั้งหมด ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน ลี่เชาคุณก็จะไม่ไปชนรถ!”
ใบหน้าของ เจียงเฉว่ฉิงก็แสดงท่าทีโทษตัวเองขึ้นอีก
เฮ้ย พูดตามตรง เรื่องที่ต่อเนื่องในวันนี้ ล้วนเกิดจากตัวเองทั้งนั้น
ลี่เหวินหยางถูกทุบตี ตอนนี้ลี่เชา ขับรถพาตัวเองไปเยี่ยมที่โรงพยาบาล ก็ได้รถชนอีก นี่ควรจะทำอย่างไรดี?
สมองของ เจียงเฉว่ฉิงแทบจะระเบิดแล้ว
ส่วนนักเรียนคนอื่นๆ ก็เริ่มคุยกันถึงวิธีแก้ปัญหาด้วยความหวาดกลัว
“ช่างเถอะ ก็ไม่มีอะไร พวกคุณจะไปยุ่งเรื่องของพวกคุณก็ไปยุ่งเถอะ!”
ในเวลานี้เฉินเกอมือล้วงในกระเป๋ากางเกง แล้วพูดขึ้น
ช่างบังเอิญเสียจริงๆ รถคันนี้ไม่ใช่ของใครอื่น แต่เป็นของเฉินเกอนี่เอง
Lamborghiniของตัวเองโดนคนอื่นพุ่งชน ตอนนี้รถคันใหม่ Benz G ก็โดนคนพุ่งชนอีก
ทำไมถึงซวยแบบนี้นะ
แม้ว่าจะถูกชน แต่เฉินเกอก็เห็นว่าพวกเจียงเฉว่ฉิง เกิดเรื่องขึ้นกำลังรีบร้อน ตัวเองก็ไม่อยากเปิดปาก เรียกค่าซ่อมบำรุงกับพวกเขา
“โธ่เว้ย นายพูดได้อย่างง่ายดาย นายรู้ไหมว่า นี่คือรถอะไร? นี่คือ Benz G ใครกล้าออกไป ถ้าถูกเจ้าของรถคันนี้ตรวจเจอ พวกเราทั้งหมดจะโดนบทเรียนที่น่าดูแน่ นายเข้าใจไหม?”
หวังรุ่ย เยาะเย้ยอย่างกระวนกระวาย
“ฉันคิดว่าเอาอย่างนี้ พวกเรารอที่นี่แล้วกัน เมื่อเจ้าของรถมาถึง พวกเราก็ขอโทษกับเขาดีๆ ไม่แน่เขาจะไม่โกรธ อาจจะปล่อยเราไปก็ได้นะ?”
ในเวลานี้มีผู้หญิงคนหนึ่ง ออกความคิดเห็น
“พูดถูก ถ้าจากไปในตอนนี้ ไม่ใช่ทางออกที่ดี!”
คนจำนวนไม่น้อยต่างเห็นด้วย
สาวๆบางคนยังมีความคิดไว้ในใจ อยากจะเจอหน้าเจ้าของรถ ถ้าเจ้าของรถเป็นหนุ่มหล่อล่ะ? ฮิๆ
“ไม่อย่างนั้น ลี่เชา พวกคุณไปก่อนเถอะ ฉันจะอยู่ที่นี่รอเจ้าของรถ เรื่องของค่าชดเชย ฉันมาจัดการก็ได้แล้ว!”
เจียงเฉว่ฉิงพูดขึ้นในเวลานี้
แม้ว่าเธอจะมีเงินไม่มากนัก แต่เงินส่วนนี้ ก็ไม่สามารถให้ลี่เชาเขาจ่ายหมดคนเดียว
“ไม่ได้ ทิ้งคุณไว้ที่นี่คนเดียวไม่ได้ ไม่อย่างนั้นเอาแบบนี้แล้วกัน ทุกคนใช้เส้นสายลองสืบหาดู สามารถสืบพบว่ารถคันนี้เป็นของใครไหม บางทีอาจจะมีคนคุ้นเคยรู้จัก!”
หวังรุ่ยพูดเสนอความคิดเห็น ในเวลานี้
เห็นได้ชัดว่าความคิดนี้ได้รับการยอมรับจากทุกคน
ทั้งหมดก็เริ่มลงมือในทันที
“พี่ชายลูกพี่ลูกน้องของฉันคนหนึ่ง ทำงานเกี่ยวกับวิศวกรโยธา ฉันถามเขาดู”
“ลุงสองของฉัน เป็นผู้รับเหมา เขารู้จักคนมากมาย ฉันถามเขาดู!”
“ลุงเจ็ดของฉันเป็นครู เขาก็รู้จักคนมากมายเหมือนกัน!”
เพื่อนเรียนหลายคนเริ่มโทรออก ตามเส้นสายที่มี
เจียงเฉว่ฉิง คิดอยู่พักหนึ่ง ก็เตรียมที่จะให้คนรู้จักสอบถามดู
“ไม่ต้องโทรกันแล้ว จริงๆ พวกคุณฟังฉันคำหนึ่ง ออกไปก่อนก็ได้แล้ว!”
เมื่อเฉินเกอเห็นว่าทุกคนระดมกำลัง เกือบจะมึนงงแล้ว
“ฝากให้นาย ไอ้ไร้ประโยชน์อย่างนาย จะไปทำอะไรได้บ้าง”
“ไม่มีความรู้รอบตัวเลยจริงๆ!”
ติ๊กๆ!!
เฉินเกอไม่พูดอะไรในขณะนี้ หยิบกุญแจรถออกมาแล้วกดครั้งหนึ่ง ไฟรถกะพริบ
และการกระทำนี้ ก็ทำให้ทุกคนมึนงงไปหมด
“อะไรนะ?”
ให้ตายเถอะ!!!”
นักเรียนหญิงบางคนตะโกนออกมา
แม้แต่เฉินเกอก็วางโทรศัพท์มือถือลงในเวลานี้ จ้องมองไปที่เฉินเกอ ด้วยความตกตะลึงเล็กน้อย
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงพวก หวังรุ่ยและ ลี่เชาแล้ว
ทั้งหมดสีหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
Benz G คันนี้ เป็นของเฉินเกอจริงหรือเนี่ย?
เขานั่งแท็กซี่มาไม่ใช่หรอ?
เขาเป็นไอ้ยาจกไม่ใช่หรือ?
สรุปก็คือ เพื่อนนักเรียนทุกคน ต่างตกตะลึงนิ่งอึ้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!