ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 436
บทที่436 ของขวัญชิ้นใหญ่ชิ้นแรก
“ขอบคุณของขวัญของคุณอาเฉิน！”
หยางเสี่ยวเป้ยรับของขวัญจากมือของท่านชนชั้นใหญ่อีกท่านหนึ่ง
เหม่ยเหม่ยพวกเธอต่างก็ตกตะลึงอย่างมาก และต่างก็รวมตัวเข้ามาดู
และต่างก็อิจฉาริษยากันอย่างมาก！
“คุณหนูเสี่ยวเป้ย พวกเธอทั้งหลายต่างก็เป็นเพื่อนของคุณใช่หรือเปล่า？สวยงามมากจริง ๆ แต่ว่าของขวัญที่นำมาในครั้งนี้ไม่เยอะมากนัก เดี๋ยวรอสักครู่ ฉันสั่งให้คนส่งของขวัญมาที่นี่ และถือว่าเป็นของขวัญที่ให้สาวสวยพวกคุณเนื่องในโอกาสที่พบกันครั้งแรกละกัน！”
ประธานจางและภรรยายิ้มและกล่าวในขณะนี้
“ห๊ะ？พวก……พวกเราก็มีเหรอคะ？”
เหม่ยเหม่ยพวกเธอต่างก็ตกตะลึงและดีใจมาก
“แน่นอน ฮ่าฮ่า！”
“เย้！ขอบคุณประธานจาง ขอบคุณคุณหญิงจาง และ……ขอบคุณค่ะ……”
เอาเป็นว่าเมื่อหลังจากที่คุณนายทั้งหลายบอกว่าจะส่งของขวัญให้พวกเธอ เหม่ยเหม่ยพวกเธอต่างก็ดีใจมากจนแทบจะกล่าวขอบคุณครอบครัวของพวกเขาให้หมดทุกคนเลยก็ว่าได้
เพราะตราบใดที่ท่านชนชั้นใหญ่ได้ออกมือล่ะก็ แน่นอนว่าไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน
“เสี่ยวเป้ย รีบรินน้ำให้ท่านชนชั้นใหญ่ทั้งหลายสิ！”
เหม่ยเหม่ยพวกเธอกล่าวอย่างตื่นเต้น
“ออๆ！”
“ไม่ต้องไม่ต้อง พวกเราจัดการเอง！”
ประธานจางพวกเขากล่าว
“มา เรียกอาทีหนึ่ง แล้วอาจะให้กินเค้ก！”
ส่วนเฉินเกอยิ้ม และโอ๋เด็กผู้หญิงตัวเล็กที่อายุเพียงไม่กี่ขวบอยู่ด้านข้าง
“สวัสดีค่ะคุณอา！”
เด็กผู้หญิงตัวน้อยกะพริบตาโตและกล่าวอย่างเชื่อฟัง
“เชื่อฟังจริง ๆ！”
เฉินเกอป้อนเค้กไปในปากของเด็กหญิงตัวน้อย
“คุณอา พวกเราก็จะเอา！”
นอกจากนั้น ยังมีเด็กอีกหลายคนต่างก็เรียกขึ้น
“ได้ได้ได้ ได้ทุกคน！”
เฉินเกอยิ้ม
“พระเจ้า！เขาจะธรรมดาเกินไปหรือเปล่า？”
“นั่นน่ะสิ พวกเขาต่างก็เป็นลูกคุณหนูที่ทุกคนล้วนเอาใจ แต่เขากลับป้อนอันนี้ให้พวกเขา？”
“แม่เจ้า นี่มันน่าอับอายอะไรขนาดนี้？”
เหม่ยเหม่ยพวกเขากล่าวอย่างใจจดใจจ่อ
และในขณะนี้ หลังจากที่พวกเธอทั้งหลายต่างก็มองเฉินเกอด้วยสายตาที่ดูถูก
ก็ได้ดึงเสี่ยวเป้ยไปข้างๆ
“เสี่ยวเป้ย รีบเอาตัวพี่ชายของคุณออกไปเถอะ！ขอร้องล่ะ ท่านชนชั้นใหญ่อยู่ที่นี่ตั้งเยอะ พวกเราอยู่ด้วยก็พอแล้ว！”
เหม่ยเหม่ยกระทืบเท้าของเธออย่างใจจดใจจ่อ
“อะไรเนี่ย？ทำไมต้องให้พี่ชายของฉันไปด้วย？”
เสี่ยวเป้ยรู้สึกไม่มีความสุข
“คุณไม่รู้สึกว่าเขาอยู่ที่นี่แล้วเขาต่ำเกินไปเหรอ？”
“นั่นน่ะสิ ท่านชนชั้นใหญ่เยอะขนาดนี้ อย่าต้องให้พวกท่านหัวเราะเยาะพวกเราเลย！”
สาวสวยคนอื่นก็กล่าวอย่างใจจดใจจ่อ
“ไม่ได้ พี่ชายของฉันจะไปไม่ได้ อีกอย่าง ฉันมีเรื่องหนึ่งจะถามพี่ชายของฉันด้วย！”
เสี่ยวเป้ยกล่าว
จากนั้น เธอก็เดินที่ด้านข้างของเฉินเกอ
และกล่าวอย่างแผ่วเบาว่า：“พี่พี่พี่ ท่านชนชั้นใหญ่พวกนี้ ทำไมถึงมาฉลองวันเกิดให้น้องล่ะ？”
ที่จริงจะว่าความเป็นไปได้มากที่สุด นั่นก็คือพี่ชายลูกพี่ลูกน้องของตัวเองแล้ว เพราะคนที่เขารู้จักนั้นเยอะมากจริง ๆ
อีกอย่าง พี่ชายลูกพี่ลูกน้องของเธอคนนี้มีความลึกลับมาโดยตลอด
“อ่าห๊ะ！นี่เป็นของขวัญชิ้นที่หนึ่งที่พี่ส่งให้น้อง ชอบหรือเปล่า？”
เฉินเกอยิ้มและกล่าวเบาๆ
ดวงตาของเสี่ยวเป้ยเบิกกว้างขึ้นมาทันที
เป็นพี่ชายของเธอจริง ๆด้วย！
“พี่ เป็นไปได้อย่างไร？พี่ทำให้ท่านชนชั้นใหญ่มาฉลองวันเกิดให้หนูเยอะขนาดนี้ได้อย่างไร？”
เสี่ยวเป้ยตื่นเต้นมาก
ก็จริง ของขวัญเซอร์ไพร์ชิ้นนี้ค่อนข้างใหญ่มาก
“ฮ่าฮ่า ไม่ใช่พี่ให้พวกเขามา แต่พวกเขามากันเอง ไม่ได้ยินที่พวกเขาพูดเหรอ ต่อไปนี้ในด้านธุรกิจจะร่วมมือกับน้องเยอะๆ！”
เฉินเกอยิ้มและกล่าวอย่างขมขื่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！