ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี! นิยาย บท 437

บทที่437 ตระกูลหยางตกอยู่ในอันตราย

“มีชีวิตชีวาจังเลย!”

จู่ ๆในเวลานี้ ก็มีเสียงที่ไม่เข้าพวกดังขึ้นมาจากทางด้านนอกของประตู

จากนั้นก็เห็นกลุ่มคนพวกหนึ่ง เดินกร่างเข้ามาอย่างหยิ่งผยอง ภายใต้การนำของคุณชายหนุ่มคนหนึ่ง

“ไม่ได้เชิญพวกคุณ พวกคุณเข้ามาไม่ได้!”

คนรับใช่คนหนึ่งพยายามห้ามพวกเขาตลอด

“หลีกไปให้พ้น!”

คนรับใช้ถูกพวกเขาผลักไปที่ด้านข้างโดยตรง

และในงานเลี้ยงทั้งหมด ก็เงียบสงบลงทันที

“หลงช่าวเหลย?”

ส่วนคุณหญิงขมวดคิ้ว และลุกขึ้นยืนทันที

ทุกคนในตระกูลหยาง ต่างก็ลุกขึ้นยืนกันหมด และมองไปที่หลงช่าวเหลยอย่างเย็นชา

หลงช่าวเหลย คุณชายใหญ่แห่งตระกูลหลง

ชายคนนี้อายุน้อย ๆ แต่กลับเป็นคนที่หน้าไหว้หลังหลอก และฉายาที่ผู้คนตั้งให้เขาก็คือในอ่อนย่อมมีแข็ง

ซึ่งนอกจากชายชราของตระกูลหลงแล้ว ตอนนี้เขาก็เป็นบุคคลที่สองของตระกูลหลงนั้นเอง

และก็เป็นแกนนำอันดับหนึ่งของตระกูลหลงแห่งเยี่ยนจิงที่ต่อสู้และปราบปรามตระกูลอื่น

ตั้งแต่สี่ปีก่อน หลังจากที่หลงช่าวเหลยกลับมาจากต่างประเทศ ระยะเวลาเพียงแค่สี่ปี ก็ได้ช่วยตระกูลหลงในการผนวกกลุ่มองค์กรธุรกิจบริษัทขนาดใหญ่และขนาดเล็กเกือบร้อยกว่าตระกูลในทุก ๆแห่งแล้ว

และตระกูลหลง ก็ได้รับช่วยเหลือจากเขา และมาถึงจุดสูงสุดอีกครั้งโดยไม่ต้องมีใครสั่นสะเทือน

“เหอะๆ คุณหญิงหยาง แบบนี้ท่านก็ทำไม่ถูกแล้วสิครับ?งานเลี้ยงฉลองที่มีชีวิตชีวาขนาดนี้ แต่ท่านกลับไม่ได้เชิญตระกูลหลงเรา?”

หลงช่าวเหลยยิ้มอย่างเย็นชา

และดวงตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อย

“ตระกูลหลงตอนนี้เป็นผู้นำของเยี่ยนจิง ส่วนตระกูลหยางของเราเป็นเพียงแค่วิหารเล็ก ๆ จะอัญเชิญพระองค์ใหญ่อย่างพวกคุณได้อย่างไร!?“

คุณหญิงหันกลับมาเผชิญหน้าและกล่าว

“พูดมาเถอะ คุณชายหลง วันนี้ที่คุณมาที่นี่ต้องการอะไร?เรื่องกู้เงินที่ลูกของเรามีส่วนเกี่ยวข้องกับพวกคุณ ก็ได้รับการจัดการแล้วไม่ใช่เหรอ?”

คุณหญิงถาม

“แน่นอน อันที่จริงต่อให้พี่หยางคืนช้าสักสองสามวัน ก็ไม่เป็นอะไร เพราะอย่างไรแล้วมิตรภาพระหว่างตระกูลหลงและตระกูลหยางเราก็ดีมาตั้งแต่ยุคสมัยไหนแล้ว!ทางตระกูลหลงของเราก็ไม่ถึงขั้นเอาเรื่องกู้เงินเล็ก ๆแค่นี้มาไว้ในใจเราหรอก!”

“เพียงแต่ว่าครั้งนี้ ก็มาที่นี่เพื่อเรื่องกู้เงินเรื่องอื่นเหมือนกัน และครั้งนี้ ก็ไม่ใช่แค่จำนวนตัวเลขเพียงแค่เล็กน้อย!”

หลงช่าวเหลยยิ้มและกล่าว

“หืม?”

คุณหญิงขมวดคิ้ว

และเมื่อคำพูดนี้ออกมา ลูกชายและลูกสาวของคุณหญิง รวมทั้งสมาชิกในตระกูลทั้งหลาย ก็อดไม่ได้ที่จะไม่รู้สึกประหม่า

“ไอ้คนนามสกุลหลง คุณหมายความว่าอย่างไร?พวกเรามีการกู้เงินจริง ๆ แต่ส่วนใหญ่ต่างก็กู้ผ่านประธานจาง ประธานเหมียว และประธานลี่พวกเขา……”

หยางยู่ถิงกล่าวด้วยความโกรธ

“เหอะๆ เมื่อก่อนน่ะใช่ แต่ว่าท่านประธานเหล่านี้ได้ทำข้อตกลงบางอย่างกับพวกเราแล้วเมื่อไม่นานมานี้ และความร่วมมือด้านการกู้เงินของพวกคุณกับพวกเขา ได้ถูกโอนมาที่มือของตระกูลหลงเราแล้ว!”

“ฉันคำนวณดูแล้ว ช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ ตระกูลหยางของพวกคุณ และผู้รับผิดชอบของหลายบริษัท ต้องสูญเสียเงินจำนวนมากจากประธานมากกว่า30ท่าน จุ๊จุ๊จุ๊ รวมๆแล้วก็หลายหมื่นล้าน และยังไม่รวมที่ประทับตราธนาคารนะ!”

หลงช่าวเหลยยิ้มและกล่าว

“คุณ……คุณอย่าพูดมั่วนะ ตระกูลหยางของเราเป็นตระกูลใหญ่และธุรกิจใหญ่ เป็นไปได้อย่างไรที่จะมีเงินกู้เยอะขนาดนี้?”

เมื่อคุณหญิงได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของเธอก็ซีดทันที

คำพูดเหล่านี้ของหลงช่าวเหลย สื่อความหมายออกมาอย่างชัดเจนอยู่แล้ว

และถ้าหากว่าเขากดดันเงินกู้ในระยะเวลาอันสั้นล่ะก็ ตระกูลหยางไม่มีเวลาหาเงินเยอะขนาดนี้มาได้แน่นอน

ทำได้เพียงแค่จำนองพื้นที่ขนาดใหญ่เท่านั้น

และเมื่อถึงเวลานี้ เพียงแค่ส่วนเล็กที่สุดก็สามารถส่งผลกระทบให้สถานการณ์ทั้งหมดได้ และทางด้านธนาคารก็จะกดดันตามอย่างแน่นอน

ถ้าถึงขั้นนั้นจริง ๆล่ะก็ ตระกูลหยางไม่ใช่แค่ล้มละลายง่ายๆอย่างเดียวแล้ว

“เหอะๆ อันนี้ต้องถามลูกชายและลูกสาวพวกนี้ของท่านแล้ว!”

หลงช่าวเหลยหัวเราะอย่างเย็นชา

“พวกคุณ……พูดสิ!”

คุณหญิงเคาะไม้เท้าของเธออย่างรุนแรง

หยางยู่ถิงและโกวหรูพวกเขาต่างก็ตกตะลึงจนกลืนน้ำลาย และไม่กล้าพูดอะไร

“เหอะๆ ไม่มีคนพูดเหรอ?ถ้าอย่างนั้นฉันเล่าให้คุณฟังก็ได้!”

หลงช่าวเหลยยิ้มและส่ายหัวอย่างขมขื่นแล้วกล่าว:

“ลักษณะที่โดดเด่นของตระกูลหยางนั้น แตกต่างกันซะจริง ๆ ลูกชายและลูกสาวต่างก็แยกอำนาจ และสุดท้ายก็มีแต่คนที่สามารถนำพากำไลมาให้ตระกูลเยอะที่สุดก็สามารถสืบทอดตำแหน่งของตระกูลหยางได้แล้วใช่หรือเปล่า?เหอะๆ นับๆแล้ว เริ่มตั้งแต่ลูกชายคนโตของพวกคุณ ไม่ว่าใครก็ไม่ยอมเอาเงินของตัวเองไปลงทุน และต่างก็ทำเรื่องกู้เงินในนามของตระกูลหยางพวกคุณแทน!”

“ฉันพูดถูกหรือเปล่า?”

หลงช่าวเหลยกล่าว

คุณหญิงโกรธมาก

และเพิ่งจะรู้ขึ้นมาทันทีว่า ทำไมตอนที่จัดงานฉลองวันเกิดของตัวเอง ลูกชายคนโตหยางยู่ถิงถึงบอกว่าให้รีบติดต่อเรื่องกู้เงินเพื่อมาแก้ไขเรื่องปัญหาของกองทุน

ที่แท้ ช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ ทั้งหมดนี้ต่างก็เป็นบรรทัดฐานของพวกเขามาโดยตลอด

“ประธานเหมียว ประธานลี่ พวกคุณโอนย้ายสิทธิ์ให้กับตระกูลหลง ทำไมไม่บอกกับเราสักคำ?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!