ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 444
บทที่ 444 จากนี้จะไม่มีตระกูลหลงอีกต่อไป
“เป็นขบวนรถหรูจริงๆด้วย โอ้โห！”
ผู้หญิงหลายคนพูดด้วยความตกตะลึง
จากนั้นพวกเมิ่งช่านก็ไม่ได้เข้าไป ยืนรออยู่ที่หน้าประตูเพื่อจะดูว่าผู้ใหญ่คนไหนที่ลงรถจากรถกัน
จนกระทั่งมีผู้หญิงหลายคนรีบแต่งหน้าเพิ่ม
ถ้าหากคนที่ลงมาเป็นคุณชายน้อยแล้วมาสะดุดตาตัวเองล่ะ？เห้อะเห้อะ！
จากนั้นก็เห็นบอดี้การ์ดที่สวมใส่ชุดสีดำลงมากลุ่มหนึ่ง
คุณชายน้อยจึงจะออกมาเป็นคนสุดท้าย
“โอ้โห？เฉินเกอ？”
เมื่อเมิ่งช่านเห็นก็ตกตะลึงตาค้าง
จนเกือบจะเอ๋อไปแล้ว
“เสี่ยวหยา เขาคือเฉินเกอใช่ไหม？”
เมิ่งช่านตื่นเต้นจนกระโดดขึ้นมาพูด
ฉินหยาพยักหน้า“ใช่！”
“หา！เฉินเกอก็มี……เขามีขบวนรถด้วย？นี่มันเป็นยังไงกันแน่？”
เมื่อก่อนเมิ่งช่านแค่ทึ้งกับความร่ำรวยของเฉินเกอ
แต่คิดไม่ถึงว่าเฉินเกอจะมีแบบนี้ด้วย
และเห็นได้ชัดว่าเฉินเกอไม่ได้สังเกตพวกฉินหยาที่อยู่ข้างๆ
แต่เดินเข้าคฤหาสน์ตระกูลหลงอย่างสง่างาม
“ตระกูลเชิญเฉินเกอด้วยเหรอ？”
เมิ่งช่านพูดด้วยความตื่นเต้น
“ตระกูลหลงไม่น่าจะเชิญเฉินเกอนะ ฉันรู้สึกว่าต้องมีเรื่องแน่ๆ ไป พวกเราเข้าไปดูกัน！”
ฉินหยากล่าว
จากนั้นเมิ่งช่านที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสัยก็เดินตามเข้าไป
พอพวกเธอเดินเข้ามาในคฤหาสน์ ทั้งสองก็ได้เริ่มปะทะกันแล้ว
“คุณก็คือเฉินเกอ？ถ้าผมจำไม่ผิด พวกตระกูลหลงของพวกเราไม่ได้เชิญคุณมานะ？”
คนในบ้านตระกูลหลงพูดอย่างไม่เป็นมิตร
“หืม ในเมื่อกล้ามาถึงบ้าน ก็รีบบอกมาว่าคุณชายเหลยของพวกผมอยู่ไหน？และยังมีคุณชายหยุนอีก ถูกพวกคุณลักพาตัวไปแล้วใช่ไหม？”
มีคนในบ้านตระกูลหลงทนไม่ไหวพูดอย่างไร้มารยาทขึ้นมา
“อย่าไร้มารยาท ไม่มีหลักฐาน พวกเราจะพูดไปเรื่อยไม่ได้ ถ้าหากเรื่องนี้คุณชายเฉินไม่ได้เป็นคนทำล่ะ？”
ท่านปู่ยกมือขึ้นห้ามคนในบ้านปิดปาก
และจากนั้นก็มองเฉินเกอแล้วพูดอย่างหยอกล้อว่า“คุณว่าจริงไหมคุณชายเฉิน？”
“ไม่ใช่！เรื่องหลงเช่าหยุนกับหลงช่าวเหลยผมเป็นคนทำจริงๆ！”
เฉินเกอส่ายหัวแล้วยิ้มแห้งๆ
“หา？”
เปลือกตาของท่านปู่กระตุกอย่างแรง
ดวงตาของพ่อหลงช่าวเหลยยิ่งแดงขึ้นมาทันที
“ไอ้สารเลว เป็นคนตระกูลเฉินสองพี่น้องนี่จริงๆ รีบบอกมาว่าพวกคุณอะไรกับเช่าหยุนและช่าวเหลย？”
พ่อของเขาพูดอย่างเย็นชา
“คิกคิก เรื่องบางเรื่องในวันนี้ต้องรับผิดชอบอยู่แล้ว หลายปีมานี้พวกตระกูลหลงของพวกคุณทำเรื่องเลวทรามมาก็ไม่น้อยแล้ว！แต่ก่อนที่จะจัดการ ผมต้องทวงหนี้กันก่อนเป็นลำดับแรก！”
เฉินเกอยิ้มเยาะเย้ย
“ทวงหนี้？”
คนที่อยู่ในงานมากมายกำลังวิพากษ์วิจารณ์กันอยู่
และเมิ่งช่านก็ยืนมองอยู่ข้างๆ
เฉินเกอตรงหน้าทำให้เธอรู้สึกไม่คุ้นเคยเลย
ที่แท้ เฉินเกอมาหาเรื่องตระกูลหลงนี่เอง
โอ้โห เฉินเกอเป็นใครกัน？กล้าหาเรื่องแม้กระทั่งตระกูลหลง？
“ใช่ ทวงหนี้！”
เฉินเกอพูดจบ
ก็มีลูกน้องเอาสัญญามาฉบับหนึ่ง
“นี่เป็นคุณชายใหญ่แห่งบ้านตระกูลหลงชื่อหลงช่าวเหลยเป็นคนเซ็นต์สัญญา เขาปลอมตัวเป็นคนตระกูล จึงตัดสินใจชดใช้คืนให้แก่ตระกูลเฉิน เขารับปากกับผมแล้วธุรกิจที่เขาควบคุมดูแลทั้งหมดจะมอบให้ตระกูลเฉินดูแล！”
ท่านปู่รับมาดู ก็ขมิบปากเล็กน้อย
ต้องรู้ว่าช่าวเหลยมีทรัพย์สมบัติหนึ่งส่วนสามของตระกูลหลงเชียวนะ！
“เหอะเหอะ เห็นได้ชัดว่าจะขูดเลือดขูดเนื้อตระกูลหลงของพวกเรา？”
ท่านปู่กล่าว
“ผมยังพูดไม่จบ แต่พวกนี้ยังไม่พอ！”
เฉินเกอกล่าว
“ไม่พอ？”
“ใช่แล้ว เพราะหลงช่าวเหลยต้องชดใช้พันล้าน！”
“หลังจากที่หักลบแล้วพวกคุณยังติดผมอีกห้าร้อยล้าน！”
หนังตาท่านปู่กระตุก
และคนตระกูลหลงต่างก็มองหน้ากัน
แล้วมองเฉินเกอด้วยความโกรธเคือง
“เอาเขามา！”
เวลานี้เฉินเกอพูดขึ้นมาอีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！