ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 445
บทที่ 445 ทางรอดสุดท้ายของตระกูลหลง
“ถ้างั้นก็ดี อีกเจ็ดวันพวกเราจะมารับช่วงต่อ！”
โห๋ผิงกล่าว
จากนั้นเฉินเกอก็นำคนออกไป
และแขกท่านอื่นเมื่อเห็นตระกูลหลงมีเรื่องก็ไม่กล้าอยู่ต่อ
จากนั้นก็จากไปกันหมดเลย
“คุณพ่อ ทำไมต้องเซ็นด้วย？ทำไม？อย่างมากพวกเราก็สู้กับพวกเขา พวกเราไม่กลัวตายหรอก！”
ชายวัยกลางคนร้องไห้พูดด้วยน้ำตา
“ปัง！”
ท่านปู่ตบแรงๆใส่หน้าชายวัยกลางคนนั้น
“ไอ้บื้อ！หรือจะให้ตระกูลหลงของพวกเราไร้ลูกหลานสืบทอด？”
ท่านปู่บิดปากพูดด้วยสายตาเย็นชา
“ครั้งนี้พวกเราพ่ายแพ้ให้แก่สองพี่น้องตระกูลเฉินแล้ว！หลายปีมานี้ ถึงพวกเราจะแอบโจมตีพวกเธอมาตลอด แต่สองพี่น้องตระกูลเฉินมีคนหนุนหลังที่มีอำนาจมากๆอยู่！”
ท่านปู่กำหมัดไว้แน่น
“คุณพ่อ พวกเราไม่เหลืออะไรแล้ว！”
ท่านปู่พยักหน้า“ใช่ ไม่เหลืออะไรแล้ว！”
“แต่ว่า ตระกูลหลงของพวกเรามีรากฐานมากว่าหลายร้อยปี ไม่มีทางที่จะดับสูญไปจากหัวเซี่ยง่ายๆหรอก เพราะพวกเรายังมีไพ่ใบสุดท้ายเหลืออยู่！”
“ไพ่ใบสุดท้าย？”
ท่านปู่พยักหน้า
“พวกนาย……ใครเคยได้ยินตระกูลโม่แห่งเยี่ยนจิง？”
“ตระกูลโม่？”
คนทั้งตระกูลส่ายหัว
“ไม่เลว ตระกูลโม่ เป็นตระกูลที่เป็นความลับสุดยอดในหัวเซี่ย และเป็นตระกูลเดียวที่สามารถต่อสู้กับตระกูลเฉินได้！”
ท่านปู่หรี่ตาพลางพูด
“หลายสิบปีก่อน ตระกูลหลงกับตระกูลโม่ยังไปมาหาสู่กันบ้าง แต่เป็นเพราะเกิดเรื่องบางอย่าง จึงทำให้ตระกูลหลงตัดความสัมพันธ์กับพวกเขา！”
“คุณพ่อ？เรื่องอะไรครับ？”
มีคนถาม
“คิกคิก ตอนนั้นลูกชายของผู้อาวุโสรองแห่งตระกูลโม่เคยมาเป็นแขกที่ตระกูลหลงบ้านเรา ตอนแรกตระกูลโม่เป็นตระกูลที่ไม่เปิดเผยจึงไม่ได้เข้าไปก้าวก่ายกับสถานการณ์ในสังคมปัจจุบันเท่าไหร่นัก แต่ยกเว้นโม่ฉางคงที่เป็นบุตรชายของผู้อาวุโสรองแห่งตระกูลโม่ มันตรงกันข้าม เขาสนใจต่อโลกอันศิวิไลซ์มาก！”
“และคนผู้นี้เป็นคนที่โลภมาก เคยบีบบังคับให้ตระกูลหลงของพวกเราประนีประนอมต่อเขา ให้ไปพึ่งพิงเขา เมื่อเป็นเช่นนี้ตระกูลหลงของพวกเราก็จะกลายเป็นหุ่นเชิดของเขา ต้องฟังเขาทุกอย่าง！แน่นอน ข้อเสนอของเขาคือสามารถแอบช่วยเราให้กลายเป็นตระกูลที่ร่ำรวยระดับโลกได้！”
ท่านปู่กล่าว
“เขาวางแผนได้อย่างแยบยลมาก ถ้าเป็นเช่นนั้น ถึงตระกูลหลงของพวกเราจะกลายเป็นตระกูลที่ร่ำรวยระดับโลก ภายใต้ความช่วยเหลือจากเขา แต่ความจริงแล้ว พวกเราก็แค่ทำงานให้เขา พวกเราจะกลายเป็นหุ่นเชิดของเขาโดยปริยาย！”
ลูกชายคนโตตระกูลหลงกล่าวอย่างเย็นชา
“ใช่สิ ถ้าเป็นเช่นนั้น ตระกูลหลงก็จะต้องแซ่โม่ ไม่ใช่แซ่หลงอีกต่อไป ถึงจะกลายเป็นอภิมหาเศรษฐีระดับโลก แต่ก็เท่ากับทิ้งธุรกิจที่บรรพบุรุษของเราได้สร้างไว้！ผมจึงปฏิเสธ！”
“จากนั้นล่ะ？โม่ฉางคงคนนี้มีความทะเยอทะยานสูงอย่างนี้ คงจะไม่ให้พวกเราปฏิเสธง่ายๆหรอกมั้ง？”
คนในตระกูลหลงถาม
“อืมอืม ไม่แน่นอน 25ปีก่อน พวกเราถูกโม่ฉางคงแก้แค้น อะซานลูกยังจำเรื่องที่ เช่าชวงเกิดมาได้ไม่นานก็ถูกคนลอบทำร้าย สุดท้ายก็กลายเป็นเด็กปัญญาอ่อนได้ไหม？”
“ผมจำได้อยู่แล้ว ผมเคยอยากจะไปสืบหาความจริง แต่คุณพ่อไม่ให้ผมไปสืบ！เรื่องนี้ยังคงเป็นปริศนาจนถึงตอนนี้！”
“คิกคิก เป็นฝีมือของโม่ฉางคงเอง ถ้าสืบต่อ ตระกูลหลงของพวกเราก็จะบังลายเร็วขึ้นกว่าเดิม เขาแค่อยากจะเตือนพวกเราก็เท่านั้น！”
ท่านปู่กล่าว
ปกติคุณชายสองตระกูลหลงจะไม่มาออกงาน
เป็นเพราะสาเหตุที่เป็นเด็กปัญญาอ่อนนี้อย่างเดียว
“พูดถึงเช่าชวง เขาไปไหนแล้ว？”
ท่านปู่ถามหนึ่งประโยค
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！