ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 470

อะซานนายอยู่ไหน

ตระกูลฟางครั้งนี้พลิกวิกฤตสู่ความสงบ

เพราะความประมาทของฟางปู้ถง ปรากฏว่าเกือบถูกข้าราชบริพารทำลายล้าง

ถ้าตระกูลฟางดับ

ฟางปู้ถงเป็นคนที่ต้องรับผิดชอบ

อีกอย่างหลังจากผ่านวิกฤตครั้งนี้ ฟางปู้ถงยังพบว่า เขาอายุมากแล้ว และเขาไม่ใช่หัวหน้าครอบครัวที่ทุกคนสามารถ

พึ่งพาได้อีกต่อไป

ในช่วงเวลาที่สำคัญ ไม่ต้องพูดถึงการป้องกัน และเกือบจะทำลายล้างทุกคนในครอบครัว

ดังนั้น การประชุมนี้ จึงดูแตกต่างจากที่ผ่านมามาก

ทุกคนต่างพากันก้มหัว

“อะแฮ่ม……”

ฟางปู้ถงไอทีหนึ่ง เพื่อทำลายความเงียบที่อึดอัด

“ต่อจากนี้ ฉันอยากจะประกาศสิ่งหนึ่ง และมันเป็นการตัดสินใจครั้งสุดท้ายของฉันในฐานะหัวหน้าตระกูลฟาง!”

ฟางปู้ถงพูด

ทุกคนเงยหัวขึ้น

“นั่นคือ ผู้สืบทอดหัวหน้าตระกูลฟาง คือเจี่่ยนนันรับช่วงต่อ! ฉันแก่แล้ว ไร้ประโยชน์แล้ว แม้ว่าลูกชายคนที่สองและสามจะเป็นผู้ใหญ่ที่รอบคอบหนักแน่น แต่ก็น่าเสียดายที่พวกเขาไม่มีการพัฒนา เป็นได้แค่สำรอง ยากที่จะทำการใหญ่ จากที่คิดทบทวนมาอย่างรอบคอบ ผู้ที่เหมาะสมที่สุดที่จะนำไปสู่การพัฒนาและฟื้นฟูตระกูลฟางต่อไปคือเจี่่ยนนัน!”

ฟางปู้ถงพูดจบ

สถานที่ประชุมเสียงดังกระหึ่ม ทุกคนต่างพากันคุยไปต่างๆนาๆ

และฟางเจี่่ยนนันไม่คาดคิดเลยว่า การประชุมในวันนี้จะเป็นเช่นนี้

ทันใดนั้นก็ลุกขึ้นยืน “คุณปู่ฉันทำไม่ได้ ฉันยังเด็กยังมีอะไรให้เรียนรู้อีกมากมาย หัวหน้าครอบครัวนี้ฉันไม่มีความสามารถ

พอ ยิ่งไปกว่านั้นตระกูลฟางไม่เคยให้สตรีสืบทอดเป็นหัวหน้าครอบครัว!”

ไม่กล้าที่จะรับผิดชอบต่อหน้าที่หัวหน้าครอบครัว

ฟางปู้ถงยกมือขึ้น ต้องการให้ทุกคนหยุดพูด

“ไม่ต้องพูดคุย เรื่องนี้ฉันได้ตัดสินใจแล้ว เจี่่ยนนัน ฉันรู้ว่าเธอกังวล เธอสบายใจได้ เธอสามารถมีชีวิตแต่งงานได้เหมือนเดิม

มีคู่ชีวิตของตัวเอง นอกจากนี้ คุณลุงสองและลุงสาม และทายาทรุ่นสามรุ่นสี่ ยังคงส่งเสริมให้มีความสารถออกมาได้

จากนี้ไป เธอต้องฝึกฝนเป็นทายาทรุ่นที่สี่! ปู่ ก็ไม่ใช่ว่าจะให้เธอเป็นหัวหน้าครอบครัวอย่างง่ายดาย!”

ฟางปู้ถงพูด

และคำพูดเหล่านี้ ที่ช่วยขจัดความกังวลของหลายๆคนได้

ใช่ สักวันฟางเจี่่ยนนันจะต้องแต่งงาน ในไม่ช้าก็จะมีทายาท และต่อไปตระกูลฟางก็ต้องเปลี่ยนนามสกุล นี่คือสิ่งที่ทุกคน

กังวล

คำพูดของคุณปู่ ทุกคนก็โล่งใจ

“คุณหนูใหญ่เป็นหัวหน้าครอบครัว ฉันเป็นคนแรกที่สนับสนุน!”

มีบางคนพูด

“ใช่ ฉันก็สนับสนุนด้วย!”

ต่อจากนั้น ครอบครัวข้าราชบริพารระดับสูงก็ส่งเสียงดัง

“ทุกคนต่างเห็นด้วย!”

ฟางปู้ถงยิ้มเล็กน้อย “เจี่่ยนนัน เธอก็เคยเห็นแล้ว ฉะนั้นอย่าปฏิเสธอีกเลย คนที่ได้รับเลือก เป็นเธอเท่านั้น!”

ฟางปู้ถงยืนยันหนักแน่น

พ่อบ้านได้พยุง เขากลับไปที่ห้อง

ทุกคนต่างก็มาแสดงความยินดีกับฟางเจี่่ยนนัน

หลังจากที่ฟางเจี่่ยนนันอดกลั้นความรู้สึกได้ตอบรับกลับไป

จากนั้นก็นึกขึ้นมาได้

การประชุมของครอบครัว เหมือนจะมองไม่เห็นฟางหยี

ในอดีต การประชุมในครอบครัว เด็กผู้หญิงคนนี้ชอบร่วมสนุก

“เห็นฟางหยีหรือเปล่า?”

หลังจากการประชุมเสร็จ ฟางเจี่่ยนนันถามพ่อบ้าน

เธอจำได้ว่าฟางหยี กลับมาพร้อมกับตัวเอง

“โอ้ คุณหนูฟางหยีขับรถออกไปก่อนการประชุม และบอกว่าเธอจะไปหาใครสักคน!”

พ่อบ้านพูด

“หาคน?”

ฟางเจี่่ยนนันสะดุ้ง

จากนั้นเขาก็นึกขึ้นได้ และพูดกระซิบ เด็กฟางหยีนี่ คงจะกลับไปหาอะซาน?”

อะซานหายตัวไป ฟางเจี่่ยนนันก็เสียใจมากเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาได้ช่วยเหลือคนในครอบครัวของตัวเอง

ฟางเจี่่ยนนันคิดว่าอะซานเป็นเพื่อนที่ดี

อย่างไรก็ตาม เธอสังเกตเห็นได้ว่าฟางหยี มีความรู้สึกกับอะซานมากกว่ามิตรภาพ

เธอส่ายหัว “เตรียมรถ ข้างนอกมันอันตรายเกินไป ฉันต้องรีบไปหาเธอกลับมา!”