ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 810

บทที่810 พ่อลูกตระกูลฉิน

“โครม!”

ฝ่ามือหนึ่งของเฉินเกอดันออกไป

เจินชี่ที่มีคลื่นพลังที่รุนแรงกระจายออกไปนั้นทำให้บอดี้การ์ดดทั้งสองคนกระเด็นลอยออกไปในทันใด

เสียชีวิตลงในขณะนั้นทันที

ครั้งเดียว!

เพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น!

เห็นฉากนี้แล้ว ความหวาดกลัวที่อยู่ในใจของฉินหยู่เฟยก็นั้นเพิ่มขึ้นมา เขารู้ว่าความสามารถของเฉินเกอที่อยู่ตรงหน้านี้ช่างน่ากลัวยิ่งนัก เขาไม่สามารถเป็นคู่ต่อสู้ได้อยู่แล้ว

“แก แกอย่าเข้ามานะ ฉันจะบอกแกให้ แกกล้าทำอะไรกับฉัน ตระกูลฉินจะไม่ยอมปล่อยแกไปแน่!”

เวลานี้ฉินหยู่เฟยสั่นเทาไปทั้งร่างกาย ก้าวถอยหลังไป จ้องมองเฉินเกอด้วยความหวาดกลัวพลางเอ่ยขึ้น

ความตายกำลังจะมาเยือนอยู่แล้ว ฉินหยู่เฟยยังคงใช้ตระกูลฉินมาขู่เฉินเกออยู่อีก

พูดได้เพียงแค่ว่าเขาคงจะไม่รู้จักความเป็นความตายเลยจริงๆ

ถ้าหากเฉินเกอกลัวตระกูลฉินจริงๆ เขาจะมาที่นี่คนเดียวอย่างนั้นหรือ?

โง่เสียจริงๆ ใช้สำนวนนี้มาบรรยาฉินหยู่เฟยก็คงจะไม่เหมาะ

เฉินเกอเดินมาทางฉินหยู่เฟยทีละก้าวๆ แต่ละก้าวนั้นราวกับเป็นเทพแห่งความตายกำลังมาเยือนอย่างไรอย่างนั้น

“คุณชาย!”

ตอนที่เฉินเกอกำลังจะถึงตรงหน้าของฉินหยู่เฟยนั้น ตรงหน้าประตูก็มีเสียงตวาดด้วยความโมโหดังขึ้นมา

เฉินเกอสังเกตเห็นได้ถึงแรงอาฆาตที่ส่งมาจากทางด้านหลังในทันที

เห็นเพียงชายวัยกลางคนคนหนึ่งที่อยู่ในชุดบู๊เต๋ากำลังพุ่งเข้ามาโจมตีเฉินเกออย่างรวดเร็ว

“กรงเล็บมังกรเทียนซิน!”

เห็นชายวัยกลางคนผู้นี้ใช้วิธีการโจมตีนี้ เฉินเกอเองก็เอ่ยพูดออกมาเพียงหนึ่งประโยคเท่านั้น

กรงเล็บมังกรเทียนซิน เป็นวิธีต่อสู้ของไพ่ใบเอกแห่งวัดเทียนซิน การเปลี่ยนแปลงที่ไม่มีที่สิ้นสุด เฉินเกอไม่คิดว่าผู้ชายตรงหน้านี้จะใช้กรงเล็บมังกรเทียนซิน

“หืม เจ้าเด็กนี่ คิดไม่ถึงว่าแกจะยังรู้จักกรงเล็บมังกรเทียนซินด้วย แต่แกกล้าไม่ให้ความเคารพกับคุณชายฉิน ถ้าอย่างนั้นก็อย่ามาโทษฉันที่จะจัดการแกก็แล้วกัน!”

ชายวัยกลางส่งเสียงเย็นชาออกมา ดวงตาทั้งสองข้างหรี่ลง แรงสังหารกระจายไปทั่วร่างกาย

“ลุงฉิว ฆ่ามัน มันคือเฉินเกอ!”

ฉินหยู่เฟยราวกับจับยึดฟางเส้นสุดท้ายเอาไว้ได้ จึงตะโกนออกมาทางชายวัยกลางคนคนนั้นเสียงดัง

ชายวัยกลางคนคนนั้นชื่อว่าฉิวหมิง เป็นผู้พิทักษ์ของตระกูลฉิน เดิมแล้วอยู่ที่วัดเทียนซิน เขาได้เรียนรู้กรงเล็บมังกรเทียนซิน ความสามารถอยู่ในหลุนหวางชั้นหก นับเป็นหนึ่งในบุคคลที่มีบทบาทสูงที่สุดในตระกูลฉิน

“อะไรนะ? นั่นคือเฉินเกอ!”

ได้ยินที่ฉินหยู่เฟยพูดแล้วนั้นฉิวหมิงก็รู้สึกตกใจขึ้นมาทันที คิดไม่ถึงว่าเฉินเกอศัตรูของตระกูลฉินจะมาอยู่ตรงหน้าตัวเองแบบนี้

“เฉินเกอ แกกล้ามาที่โลกยู่นี่เพียงลำพัง หาเรื่องตายจริงๆ!”

แววตาของฉิวหมิงจดจ้องอยู่ที่ร่างของเฉินเกอ แล้วเอ่ยออกมาอย่างเย็นชา

“ฮ่า!”

เฉินเกอได้ยินแล้วจึงหัวเราะเยาะออกมา

“มีอะไรให้ต้องไม่กล้า ฉันมาครั้งนี้ก็เพื่อที่จะล้างตระกูลฉินให้นอกเลือด!” เฉินเกอเอ่ยอย่างมั่นใจ โดยไม่มีความหวาดกลัวฉิวหมิงตรงหน้าเลยแม้แต่นิดเดียว

เป็นเพียงแค่ผู้ที่มีความสามารถหลุนหวางชั้นหกเพียงเท่านั้น ในสายตาของเฉินเกอนั้นก็แค่ตัวประกอบ ไม่ได้เข้าไปอยู่ในดวงตาที่มองเห็นทุกอย่างของเขาได้อยู่แล้ว

“ตระกูลฉินนองเลือด เฉินเกอ กล้ามากจริงๆ แกผ่านด่านฉันให้ได้ก่อนแล้วค่อยว่ากัน!”

ฉิวหมิงกำหมัดแน่น เส้นเลือดที่แขนนั้นผุดขึ้นมา พลางเอ่ยขึ้นด้วยความโมโห

สิ้นเสียงแล้วนั้น ฉิวหมิงแยกร่างออกมา เหลือไว้แค่เงาอยู่ตรงที่เดิม

“มังกรออกทะแล!”

เห็นเพียงฉิวหมิงเคลื่อนไหวขึ้นลง อุ้งมือ พุ่งไปจับเฉินเกอราวกับมังกรที่ออกมาจากทะเลอย่างไรอย่างนั้น

“มังกรเงยหน้า!”

แววตาที่เยือกเย็นของเฉินเกอกวาดมองไป แล้วพูดออกมา