ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 838

บทที่838 ตระกูลซูแห่งหลิงโจว

ตอนนี้ ซูมู่หานไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีกแล้ว เธอพาเฉินเสี่ยวเดินออกไปจากที่นี่ทันที

ซูเจิ้นกลับไม่ได้ขวางซูมู่หานไว้ เขารู้ว่าควรทำเช่นไร

หลังจากซูมู่หานจากไปแล้ว หลิวฉ่ายเฟิ่งและซูหงสองแม่ลูกพาซูเจิ้นไปนั่งบนโซฟาเพื่อถามคำถาม

จากคำพูดของซูเจิ้นทำให้หลิวฉ่ายเฟิ่งได้รู้ว่าแท้จริงแล้วก่อนที่จะแต่งงานกับตน ซูเจิ้นคบผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนี้ชื่อมู่หยู่เหอ ก็คือแม่แท้ ๆ ของซูมู่หาน เพียงแต่ว่าภายหลังคนในครอบครัวของซูเจิ้นไม่ยอมรับการคบกันของพวกเขาทั้งสองคน มู่หยู่เหอจึงได้พาซูมู่หานที่เพิ่งจะเกิดได้ไม่นานหนีหายไป

เรื่องนี้ติดอยู่ในก้นบึ้งหัวใจของซูเจิ้นมาตลอด เขาไม่เคยพูดถึงมันเลย

เขาก็คิดว่าจะต้องมีสักวันที่มู่หยู่เหอกับซูมู่หานจะปรากฏตัวต่อหน้าเขาอีกครั้ง แต่คิดไม่ถึงว่าจะเป็นเวลานี้และพบกันในรูปนี้

หลังจากหลิวฉ่ายเฟิ่งและซูหงได้ฟัง สองแม่ลูกก็โมโหเกินจะทานทนได้

การปรากฏตัวของซูมู่หานทำให้สองแม่ลูกตกอยู่ในวิกฤตการณ์โดยสมบูรณ์ พวกเรารู้สึกว่าซูมู่หานเป็นตัวปัญหาที่จะมาแย่งสมบัติตระกูลซูจากพวกเธอไป

แน่นอนว่านี่คือทั้งหมดทั้งมวลที่สองแม่ลูกนั้นกำลังคิด ซูมู่หานกลับไม่คิดแบบนั้นเลย

หลังจากออกมาจากบ้านตระกูลซู ซูมู่หานกับเฉินเสี่ยวก็กลับไปที่โรงแรม

ซูมู่หานนั่งร้องไห้คนเดียวอยู่ข้างหน้าต่าง เธอคิดไม่ถึงว่าพ่อแท้ ๆ ของเธอจะเป็นคนแบบนี้

เฉินเสี่ยวนั่งอยู่ข้าง ๆ เพื่อปลอบใจเธอ เรื่องพวกนี้เป็นเรื่องยากที่จะให้คนทำใจยอมรับได้จริง ๆ

“มู่หาน เธออย่างเสียใจเลยนะ เธอยังมีเสี่ยวเกอและพวกเรานะ พวกเราเป็นครอบครัวของเธอนะ!” เฉินเสี่ยวปลอบใจและลูบหลังของซูมู่หานอย่างอ่อนโยน

ซูมู่หานโผเข้ากอดเฉินเสี่ยวและร้องไห้โฮในทันที เสียงร้องไห้ของเธอทำให้คนที่ได้ยินต้องเศร้าโศกเสียใจตามไปด้วย

ในตอนนี้ อีกด้านหนึ่ง

บ้านตระกูลซู

ซูหงและหลิวฉ่ายเฟิ่งนั่งอยู่ในห้อง สองแม่ลูกดูเหมือนจะกำลังสุมหัวปรึกษาอะไรกัน

“เสี่ยวหง ซูมู่หานโผล่หัวมาจะต้องมีจุดมุ่งหมายอะไรแน่ แล้วยิ่งมาเจอหน้าพ่อแกด้วย พวกเราให้คนไปจัดการเก็บมันก่อน แบบนี้มันไม่มีทางมายุ่งกับเราได้แน่!” หลิวฉ่ายเฟิ่งมองไปที่ซูหงด้วยใบหน้าที่น่ากลัวและกล่าวขึ้น

“ใช่ค่ะ แม่ แม่พูดถูก ผู้หญิงคนนี้จะต้องเข้ามาแย่งสมบัติเราแน่ ๆ อยากจะมีตัวตนในตระกูลซู อย่าให้เธอเข้ามาได้เชียวนะคะ!” ซูหงมีแววตาที่เห็นดีเห็นงามไปด้วยกับแม่ของเธอ สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

พูดจบหลิวฉ่ายเฟิ่งก็เข้าไปกระซิบที่ข้างหูของซูหง ทั้งสองคนพูดคุยไปและแสดงสีหน้าและรอยยิ้มที่โหดร้ายในเวลาเดียวกัน

การสมคบคิดเกิดขึ้นอย่างเงียบ ๆ

และเฉินเกอในเวลานี้ก็ถึงเมืองหลิงโจวแล้ว เมื่อติดต่อซูมู่หานได้แล้วจึงรู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน เขารีบไปโรงแรมที่สองคนนั้นพักอยู่ทันที

เมื่อมาถึงห้องพักของซูมู่หานและเฉินเสี่ยวที่โรงแรม

ทันทีที่เปิดประตูซูมู่หานก็โผเข้ากอดเฉินเกอทันทีเหมือนกับกระต่ายขาวตัวน้อยที่ตกใจกลัว

จากนั้นทั้งสามก็นั่งลง ซูมู่หานบอกเฉินเกอเกี่ยวกับสถานการณ์ของตระกูลซู

หลังจากเฉินเกอได้ฟังก็เข้าใจได้ทันที ที่แท้พ่อของซูมู่หานเป็นคนเหยียบเรือสองแคม

“ผมคิดว่าในเมื่อพ่อของคุณแต่งงานมีครอบครัวใหม่แล้ว งั้นก็ช่างเถอะ ไม่ต้องไปหาเขาแล้ว พ่อแบบนี้ไม่มีค่าพอหรอก!” เฉินเกอหันไปพูดกับซูมู่หาน

ซูมู่หานเองก็เห็นด้วยกับคำพูดของเฉินเกอ

“ติ๊งต่อง!”

ในเวลานี้เองเสียงข้อความเข้าในโทรศัพท์มือถือของซูมู่หานก็ดังขึ้น