ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 881

บทที่ 881 อ่อนข้อ

“น้องเฉิน ถึงนายแล้ว!”

ฉีเซียวหยุนโยนเสร็จ ก็มองไปทางเฉินเกอแล้วกล่าว

ถึงตาของเฉินเกอโยนโบว์ลิ่งรอบสองแล้ว

รอบนี้เฉินเกอรู้ว่าตัวเองจะไม่สามารถกินไข่ได้อีกแล้ว ยังไงก็ต้องชนให้ล้มสักสี่ห้าอัน มิฉะนั้นก็ยากที่จะตีตื้นคะแนนขึ้นมาได้อีก

เฉินเกอหยิบลูกโบว์ลิ่งไว้ในมือ ค่อยๆเดินขึ้นไปด้านหน้า ยืนอยู่หน้าเลนโบว์ลิ่ง

“น้องเฉิน กล้าๆหน่อย ถึงแม้ไม่โดนก็ไม่เป็นไร นายยังต้องฝึกฝนอีกเยอะ!”

ได้ยินเพียงเสียงของฉีเซียวหยุนที่อยู่ด้านหลังเยาะเย้ยเฉินเกออีกแล้ว ดึงดูดให้คนที่อยู่รอบข้างหัวเราะอีกครั้ง

เฉินเกอหลับตาลงไปครู่หนึ่ง จากนั้นได้ลืมตาขึ้นมา

ก้าวขาออกไปหนึ่งก้าว เฉินเกอก็โยนโบว์ลิ่งที่อยู่ในมือออกไป

ลูกโบว์ลิ่งกลิ้งอยู่บนเลน ครั้งนี้ลูกไม่เอียง และไม่ได้ออกตกท่อ แต่มันได้กลิ้งไปด้านหน้าของพินโดยตรง

ตอนนี้ฉีเซียวหยุนและคนอื่นๆต่างก็ดูประหลาดใจ

“พรึบ!”

โดนแล้ว เพียงแต่ชนล้มไปแค่ห้าพินเท่านั้น

รอบนี้เฉินเกอได้ห้าคะแนน ห่างจากฉีเซียวหยุนสิบสองคะแนน คะแนนนับว่าห่างกันไม่ค่อยเยอะ อย่างไรเสียมันยังเหลืออีกหกรอบ ทั้งหมดมันคือแปดรอบ สุดท้ายแล้วคะแนนใครสูงที่สุดคนนั้นก็จะชนะ

“ไม่เลวนะเนี่ย น้องเฉิน ดูเหมือนนายก็มีพรสวรรค์ไม่น้อยเลยนะ โดนตั้งห้าพิณ!”

ฉีเซียวหยุนที่จอมปลอมเดินมาชมเฉินเกออย่างไม่จริงใจ แท้จริงแล้วข้างในใจนั้นเต็มไปด้วยความไม่พอใจ คาดไม่ถึงว่าเฉินเกอจะโชคดีเพียงนี้ ชนล้มตั้งห้าพิน

แต่ในสายตาของฉีเซียวหยุนก็ยังไม่รู้สึกถึงความอันตราย เขายังคงรู้สึกว่าเฉินเกอนั้นไม่สามารถชนะเข้าได้ เงินพันนี้ต้องเป็นของเขาอย่างแน่นอน

การแข่งขันดำเนินการต่อ รอบที่สาม

ฉีเซียวหยุนก็ยังคงใช้ท่าเดิม เพียงอึดเดียวก็สำเร็จ

“พรึบ!”

เสียงกรอบแกรบดังผ่านไป

รอบที่สาม ฉีเซียวหยุนชนล้มไปเก้าพิณ ได้เก้าคะแนน ตอนนี้รวมเป็นยี่สิบหกคะแนน

ทุกรอบที่ฉีเซียวหยุนโยนเสร็จ คนที่อยู่รอบๆต่างส่งเสียงให้กำลังใจ แต่เฉินเกอโยนเสร็จหันกลับมาได้ยินแต่เสียหัวเราะเยาะ

พูดตามจริง คนที่ชมอยู่นั้นแท้จริงต่างก็เป็นคนโง่ทั้งนั้น พวกเขาแค่ต้องการประจบสอพลอฉีเซียวหยุนเท่านั้น

ความสามารถที่แท้จริงของเฉินเกอนั้นยังไม่ได้แสดงออกมาเลย

ถึงตาเฉินเกอเริ่มโยนรอบที่สามแล้ว

เฉินเกอหยิบลูกขึ้นมา ไม่พูดไม่จาก็โยนลูกออกไปเลย มีความชำนาญมากกว่าสองครั้งก่อนหน้านี้มาก

ยังไงก็แล้วแต่ทุกครั้งเฉินเกอก็จะใช้เทคนิคที่แตกต่างกันออกไป

ข้อแรกแบบนี้จะไม่ทำให้ฉีเซียวหยุนเกิดความสงสัย ข้อที่สองเพื่อจะยืนยันว่าตัวเองนั้นพัฒนาขึ้นมาทีละก้าวๆ

ด้วยวิธีนี้มันถึงจะทำให้ทุกคนที่มองเขาเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมหาศาล

“พรึบ!”

โยนสำเร็จอีกครั้ง ครั้งนี้ชนล้มไปเจ็ดพิน ตอนนี้คะแนนของเฉินเกอคือสิบสองคะแนน ห่างจากฉีเซียวหยุนสิบสี่คะแนน

ทุกครั้งเฉินเกอนั้นจะควบคุมแรงโยนได้เป็นอย่างดี

เห็นเฉินเกอโยนชนอีกครั้ง สีหน้าของฉีเซียวหยุนเริ่มที่จะเปลี่ยนแล้ว เปลี่ยนจนดูไม่ดีเล็กน้อย เขาไม่คิดว่าเฉินเกอจะก้าวหน้าได้เร็วขณะนี้

ฉีเซียวหยุนรู้ว่าตัวเองจะอ่อนให้ไม่ได้อีกแล้ว ต้องกดเฉินเกอไว้ให้ได้ ต้องทำคะแนนทิ้งห่าง

“น้องเฉินก้าวหน้าเร็วดีนะ ต่อจากนี้ฉันจะไม่อ่อนข้อให้นายอีกแล้วนะ!”

ฉีเซียวหยุนมองไปที่เฉินเกอแล้วจงใจกล่าว ยังพูดเรื่องตัวเองอ่อนข้อออกมาอย่างโจ่งแจ้ง

เฉินเกอแอบยิ้มในใจ ใครอ่อนให้ใครยังไม่รู้เลย

ไม่นานนัก ก็เข้าสู่รอบที่สี่ทันที

ฉีเซียวหยุนทุ่มสมาธิทั้งหมดกับพินที่อยู่ด้านหน้า ในมือได้ถือลูกโบว์ลิ่งไว้อย่างแน่นๆ

“ฉึบ!”