ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 884

บทที่ 884 กล้าเล่นก็กล้าเสีย

“สี่ห้าตัว!”

ลังเลไปสักพัก เฉินเกอก็ได้เรียกขึ้นมา

“ฉันเปิดของนาย!”

เฉินเกอเพิ่งจะเรียกเสร็จ ฉีเซียวหยุนก็เลือกที่จะเปิดลูกเต๋าของเฉินเกอโดยตรง

ได้ยินฉีเซียวหยุนเลือกที่จะเปิดของตัวเอง เฉินเกอไม่รู้สึกแปลกใจแม้แต่น้อย กลับทำให้เฉินเกอมีความรู้สึกดีใจ

เพราะทุกสิ่งเป็นไปตามที่เฉินเกอคาดการณ์เอาไว้ สิ่งที่เขารอก็คือให้ฉีเซียวหยุนนั้นเปิดของเขา

เฉินเกอเปิดแต้มลูกเต๋าของตัวเองอย่างอารมณ์ดี

“ขอโทษที น้องเฉิน ฉันชนะอีกแล้ว ดูเหมือนว่านายเล่นเกมนี้จะต้องเสียค่าเรียนรู้มากหน่อยนะ!!”

เห็นเฉินเกอแพ้แล้ว ฉีเซียวหยุนก็ได้แกล้งทำพูดอย่างละอายใจ เพียงแต่ในคำพูดนั้นแฝงไปด้วยความเยาะเย้ย

เวลานี้ฉีเซียวหยุนได้ลุ่มหลงอยู่ในวังวนแห่งชนะ ในสายตาของเขาเฉินเกอนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลยแม้แต่นิดเดียว

“กล้าเล่นก็ต้องกล้าเสีย!”

เฉินเกอพูดประโยคง่ายๆหนึ่งประโยค จากนั้นก็ได้ควักเงินออกมาอีกห้าร้อยหยวนยื่นให้กับฉีเซียวหยุน

ฉีเซียวหยุนตอนนี้ใบหน้าเต็มไปด้วยความสุข

เจินจีที่อยู่ด้านข้างเห็นภาพนี้แล้ว ก็มองไปทางเฉินเกอ

“เฉินเกอ หากไม่ไหวก็พอได้แล้ว ไม่ต้องเล่นแล้วมั้ง!”

เจินจีมองเฉินเกอด้วยความกังวลแล้วกล่าว แพ้ไปตั้งหนึ่งพันหยวนแล้ว

แม้ว่าเงินหนึ่งพันหยวนสำหรับพวกเขานั้นจะไม่ใช่เงินมากมาย แต่ว่าตาละห้าร้อย หากเล่นต่อไปเรื่อยๆ มันก็ไม่ใช่ตัวเลขน้อยๆนะ

“แฮ่ๆ ไม่ต้องห่วง เจินจี วางใจเถอะ ตั้งใจดูให้ดีละ ของจริงเพิ่งจะเริ่ม อีกอย่าง เงินที่ฉันแพ้ไปก็เป็นเงินหนึ่งพันหยวนที่ชนะเขามาก่อนหน้านั้น เงินของฉันยังไม่ได้เอาออกมาเลย!”

เฉินเกอมองไปทางเจินจีแล้วอธิบาย

ได้ยินที่เฉินเกอพูดแล้ว เจินจีก็ไม่รู้จะพูดอะไรอีก

จากนั้น เฉินเกอกับฉีเซียวหยุนก็ได้เริ่มพนันกันอีกครั้ง

ต่อไปนี้เป็นเวลาที่เฉินเกอจะแสดงความสามารถที่แท้จริงแล้ว เงินหนึ่งพันนั้นได้คืนให้ฉีเซียวหยุนไปหมดแล้ว แบบนี้เฉินเกอก็สามารถที่จะชนะฉีเซียวหยุนได้แล้ว

ไม่นานนัก ทั้งสองก็ได้รีบเขย่าลูกเต๋าขึ้น

ครั้งนี้ เฉินเกอเขย่าไปแป๊บเดียวก็วางลงมา

“น้องเฉิน ยังคงเป็นนายก่อน!”

ฉีเซียวหยุนก็ยังมองไปทางเฉินเกอแล้วกล่าว

ตานี้ เฉินเกอฟังแต้มลูกเต๋าของฉีเซียวหยุนคือสี่สี่ตัว สามหนึ่งตัว

และตัวของเขาเองคือสองสี่ตัว ห้าหนึ่งตัว

“สองสามตัว!”

ต่อมา เฉินเกอก็เลยเรียก

ได้ยินแต้มที่เฉินเกอเรียกนั้น ฉีเซียวหยุนรีบเรียกตาม: “สามห้าตัว!”

“ผมเปิด!”

เพียงแต่ตานี้ เฉินเกอจะไม่ยอมให้ฉีเซียวหยุนชนะ ก็เลยเลือกที่จะเปิดของฉีเซียวหยุนโดยตรง

สิ่งนี้ทำให้ฉีเซียวหยุนตกใจทันที เขาคิดไม่ถึงว่าเฉินเกอเลือกที่จะเปิดลูกเต๋าของเขา

ภายใต้การจำยอม ฉีเซียวหยุนทำได้เพียงเปิดลูกเต๋าของตัวเอง

เฉินเกอก็ได้เปิดลูกเต๋าของตัวเองเช่นกัน

“ขอโทษด้วย หัวหน้าห้อง ผมมีห้าเพียงตัวเดียว ดังนั้นคุณแพ้แล้ว!”

เฉินเกอมองไปที่ฉีเซียวหยุนกล่าวอย่างใจเย็น

ฉีเซียวหยุนเหมือนไม่ค่อยอยากจะเชื่อเรื่องที่เกิดขึ้นตรงหน้า เขาไม่คิดว่าตัวเองจะแพ้ และแพ้อย่างง่ายดาย

“ได้ กล้าเล่นก็กล้าเสียนี่คือเงินห้าร้อยหยวน!”

ถึงแม้ฉีเซียวหยุนจะไม่ค่อยเต็มใจ แต่ก็ยังได้เอาเงินห้าร้อยหยวนยื่นให้กับเฉินเกอ เงินนี้ยังไม่ได้อุ่นกระเป๋าเลยก็ต้องเอาออกไปแล้ว

เพียงแต่มันเพิ่งเริ่มขึ้นเท่านั้น ต่อจากนี้มันจะยิ่งสนุกมากขึ้น เฉินเกอไม่มีทางที่ให้ฉีเซียวหยุนแพ้แค่ห้าร้อยหยวนนี้เท่านั้น

เพียงแต่เฉินเกอก็ไม่ได้เลือกที่จะเปิดมัน ไม่อย่างนั้นมันจะโจ่งแจ้งเกินไป

“ห้าสามตัว!”

เฉินเกอเรียกแต้มที่มีอยู่ในลูกเต๋าของตัวเอง

สำหรับการเรียกของตัวเองแบบนี้ ฉีเซียวหยุนก็ไม่กล้าที่จะเปิดของตัวเองอย่างแน่นอน อย่างไรเสียแต้มห้าสามตัวนั้นมีโอกาสสูงมาก

สี่สี่ตัว

ไม่นาน ฉีเซียวหยุนก็เรียกอีกครั้ง

“เปิด!”

เพิ่งจะสิ้นเสียงของฉีเซียวหยุน เฉินเกอก็ได้เลือกที่จะเปิดของฉีเซียวหยุนโดยตรง

มันก็ไม่สามารถมาโทษเฉินเกอแล้ว เรียกสี่สี่ตัว ฝั่งของเฉินเกอนั้นไม่มีแม้แต่อันเดียว หากเฉินเกอไม่เปิดแล้วจะรอถึงเมื่อไหร่?

ฉีเซียวหยุนได้ยินแล้ว อึ้งไปทันที จากนั้นก็ได้เปิดลูกเต๋าออกมา

มองแล้ว ของเฉินเกอไม่มีสี่แม้แต่ตัวเดียว ตัวเขาเองก็มีแค่สี่ตัวเดียว นั่นก็หมายความว่าตัวเขานั้นแพ้แล้ว

ทันใดนั้นสีหน้าของฉีเซียวหยุนก็ได้เปลี่ยนไปอย่างมาก เขาคิดไม่ถึงว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นนี้ ตัวเขานั้นก็ได้เล่นตัวเองจนจนตรอกแล้ว

“ขอโทษทีนะ หัวหน้าห้อง ผมชนะอีกแล้ว”

เฉินเกอก็ได้แกล้งตีหน้าเศร้ามองไปที่ฉีเซียวหยุนแล้วกล่าว

ในใจของฉีเซียวหยุนนั้นอึดอัดมาก แต่เขาก็ไม่มีหนทางอื่นเลย ถึงอย่างไรรอบข้างยังมีเจินจียังมีกู้โร่ถิงนั่งมองอยู่ เขาจะไม่ยอมรับก็ไม่ได้

ภายใต้การจำยอม ฉีเซียวหยุนทำได้เพียงควักเงินที่ชนะคืนมาในหนึ่งพันหยวนที่ยังเหลืออีกห้าร้อยหยวนสุดท้ายยื่นให้กับเฉินเกอ

อย่างนี้เขาเรียกว่าอะไร? เขาเรียกว่าของต้องคืนสู่เจ้าของ

หัวหน้าห้อง เราเลิกเล่นกันเถอะ เล่นเยอะไปก็ไม่ดี

หลังจากที่ได้รับเงิน เฉินเกอก็ยิ้มมองไปที่ฉีเซียวหยุนแล้วเสนอ

คุณคิดว่านี่เป็นความหวังดีของเฉินเกอเหรอ?

ไม่ไม่ไม่ คิดมากไปแล้ว เฉินเกอจงใจจะพูดแบบนี้ ก็เพื่อจะกระตุ้นฉีเซียวหยุน