บทที่ 917 ไล่ล่าตลอดทาง
ระยะทางไม่กี่กิโลเมตร ที่จริงมันไม่นาน เฉินเกอทั้งสี่คนใช้เวลาเพียงสองชั่วโมงในการเดินทาง
หลังจากออกจากป่า เฉินเกอทั้งสี่คนก็มองไปข้างหลัง
มองเพียงแวบเดียว ก็รู้ว่าพวกเขาออกจากเขตหินฟอสเฟตแล้ว
ด้านหลังของพวกเขาทั้งสี่คนคือภูเขาขนาดใหญ่ที่มีฟอสฟอรัสแดง ซึ่งหมายความว่าเขตหินฟอสเฟตได้ผ่านไปแล้ว
“ในที่สุดก็สามารถออกจากเขตหินฟอสเฟต!”
เล๋ยเล่เห็นเช่นนี้ ก็อุทานด้วยความตื่นเต้นทันที
“ชั๊วะๆๆ !”
ทันทีที่เล๋ยเล่พูดจบ ก็เห็นรอบๆ กำแพงหินมีเงาดำสิบกว่าคนกระโดดลงมา
เงาดำสิบกว่าคนได้ล้อมรอบเฉินเกอทั้งสี่คน
ใช่แล้ว คนเหล่านี้เป็นองค์กรนักล่า
เมื่อเห็นฉากนี้ เฉินเกอและเจินจีสีหน้าเปลี่ยนทันที พวกเขาไม่คาดคิดว่าสิ่งที่พวกเขากังวลจะเกิดขึ้นจริงๆ
มันเป็นเรื่องราวกับว่ากฎของเมอร์ฟีจริงๆ
สิ่งที่เรียกว่ากฎของเมอร์ฟี ก็คือสิ่งที่คนเรากังวล มันก็จะต้องเกิดขึ้นแน่นอน
แน่นอนว่าองค์กรนักล่าได้ออกจากเขตหินฟอสเฟตก่อน และพวกเขายังวางกำลังซุ่มโจมตีในสถานที่แห่งนี้ เพียงแค่รอให้
เฉินเกอทั้งสี่คนมาติดกับ
“อย่าขยับ!”
นักล่าที่สวมชุดสีม่วงเดินออกมาจากฝูงชน และชี้เตือนไปที่เฉินเกอทั้งสี่คน
นักล่าสิบกว่าคนต่างเอาคันธนูเล่งไปที่เฉินเกอทั้งสี่คน
เฉินเกอทั้งสี่คนไม่กล้าขยับ เพราะต้องเผชิญหน้ากับคันธนูสิบกว่าอัน ถ้าเคลื่อนไหว อีกฝ่ายอาจจะยิงลูกศรเสียบร่างกาย
ได้
แม้ว่าเฉินเกอจะเก่งแค่ไหนก็ไร้ประโยชน์ ยังไงก็ยังมีเล๋ยเล่และหยูซินอยู่ เขาต้องคิดถึงพวกเขาทั้งสองคน ไม่ใช่แค่คิดแต่
จะปกป้องความปลอดภัยของตัวเอง
“มานี่ ไปมัดพวกเขาเอาไว้!”
หลังจากนั้นนักล่าชุดสีม่วงก็ออกคำสั่งอย่างดุร้าย
นักล่าชุดดำหลายคนก้าวไปข้างหน้าและเอาเชือกมัดมือของเฉินเกอทั้งสี่คน
“ไป พากลับไปพบหัวหน้าที่ค่าย!”
หลังจากมัดเสร็จ นักล่าในชุดสีม่วงก็ออกคำสั่งอีกครั้ง จากนั้นก็พาเฉินเกอทั้งสี่คนจากไป
ไม่นาน ผ่านไปสิบนาทีพวกเขาก็มาถึงค่ายใหญ่
ค่ายนี้เป็นค่ายใหม่ที่กลุ่มองค์กรนักล่าสร้างขึ้นมา
นักล่าชุดสีม่วงพาเฉินเกอทั้งสี่คนตรงไปยังเต็นท์ที่หัวหน้าอยู่
“รายงานท่านหัวหน้า พวกเราจับสี่คนนั้นได้ และพากลับมาแล้ว รออยู่ข้างนอกเต็นท์ รอคำสั่งจากท่าน!”
นักล่าชุดสีม่วงรายงานกับชายชุดคลุมในเต็นท์
เมื่อได้ยินข่าวนี้ ทันใดนั้นท่าทางของชายชุดคลุมก็เปลี่ยนไปทันที
“พาพวกเขาเข้ามา!”
จากนั้นชายชุดคลุมก็ได้ออกคำสั่ง
หลังจากพูดจบ นักล่าชุดสีม่วงก็เดินออกมา จากนั้นก็พาเฉินเกอทั้งสี่คนเข้าไป
หลังจากพาเข้าไปแล้ว ทั้งสี่คนก็ยืนอยู่ตรงหน้าชายชุดคลุม
ชายชุดคลุมจ้องไปที่เฉินเกอทั้งสี่คน
“พวกคุณใช่ไหมที่ขัดขวางพวกเรามาตลอด? ”
ชายชุดคลุมถามเฉินเกอทั้งสี่คน
“คุณเป็นหัวหน้าองค์กรนักล่าใช่ไหม? ”
เฉินเกอไม่ได้ตอบคำถามชายชุดคลุม แต่กลับย้อนถามชายชุดคลุม
เมื่อได้ยินคำถามของเฉินเกอ ชายในชุดคลุมก็จ้องตาไปที่เฉินเกอทันที
ทั้งสองจ้องมองกัน ไม่มีใครยอมใคร
ทันใดนั้น ทั้งเฉินเกอและชายชุดคลุมต่างก็เปล่งพลังอำนาจของพวกเขาออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!
พระเอกแม่งโครต looser จัดสภาพ...