บทที่964 เรื่องราวเปลี่ยนแปลง
“เฉินเกอ แกรอฉันก่อน ฉันไม่มีทางปล่อยแกไว้แน่!”
หลินเทียนหยวนนั่งอยู่บนโซฟาและแหงนหน้ามองเพดานและตะโกนออกมาด้วยความแค้นเคือง
เมื่อคิดถึงทุกสิ่งที่เฉินเกอทำกับตนเองไว้ หลินเทียนหยวนก็ไม่สามารถจะระงับความเกลียดชังให้สงบลงได้ เขาจะต้องให้เฉินเกอชดใช้ให้ได้
... ...
ช่วงเช้าของวันต่อมา เฉินเกอตื่นแต่เข้าแล้วออกจากบ้านไปเพียงลำพัง
หลังจากออกจากบ้าน เฉินเกอตรงไปที่บ้านท่านฟ่าน
เขาอยากจะไปถามท่านฟ่านว่าจะมีวิธีรับมือกับสถานการณ์ของหลินเทียนหยวนอย่างไรบ้าง
เมื่อนั่งรถไปได้ครึ่งชั่วโมงก็มาถึงบ้านท่านฟ่าน
เมื่อมาถึงประตู ยังไม่ทันที่เฉินเกอจะเคาะประตู ประตูก็เปิดออกเองโดยอัตโนมัติ
“เข้ามาสิ!”
เมื่อประตูเปิดก็ได้ยินเสียงของท่านฟ่านที่แข็งแกร่งลอยออกมาจากด้านใน
เฉินเกอรู้ว่าท่านฟ่านคงจะรู้อยู่แล้วว่าเขามาถึงแล้ว
เฉินเกอเดินเข้าไป ประตูด้านหลังก็ปิดลงอัตโนมัติโดยที่เขาไม่ต้องปิดมัน
“ท่านฟ่าน!”
หลังจากเฉินเกอเข้าไป เขายืนอยู่ตรงนั้นแล้วตะโกนก้องทั้งสี่ด้าน
“ซวบ!”
“เฉินเกอ นายมาวันนี้เพื่อจะแก้ปัญหาที่อยู่ในใจงั้นสิ!”
หลังจากสิ้นเสียงของเฉินเกอ ท่านฟ่านก็ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าเฉินเกอโดยไม่รู้ว่ามาได้อย่างไร และพูดคำพูดหนึ่งในทันที
เฉินเกอรีบหันกลับมาดูท่านฟ่านและรีบพยักหน้าและพูดขึ้น: “ท่านฟ่านพูดถูกแล้ว ผมหวังว่าคุณจะไขข้อสงสัยและให้มอบวิธีแก้ปัญหาให้ผมได้”
“เฉินเกอเอ๋ย เรื่องบางเรื่องเมื่อมันเกิดแล้วนั้นก็ต้องปล่อยให้มันเกิด นายไม่สามารถจะหลีกหนีได้ ยิ่งกว่านั้นทุกสิ่งล้วนถูกลิขิตไว้แล้ว นายไม่มีทางหลบซ่อนได้ นายจำเป็นต้องเผชิญหน้ากับเขา!”
ได้ยินเพียงท่านฟ่านที่มองดูเฉินเกอและให้คำแนะนำอย่างจริงใจ
แน่นอนว่าเฉินเกอนั้นเข้าใจความหมายที่ท่านฟ่านพูด หมายความว่าให้เขานั้นเผชิญหน้ากับหลินเทียนหยวน
“แต่ว่า...”
“ฉันรู้ว่านายจะถามอะไร หลินเทียนหยวนกลายเป็นครึ่งคนครึ่งวิญญาณแล้ว นี่คือสิ่งที่นายเปลี่ยนมันไม่ได้แล้ว ถ้าหากนายไม่รีบจับเขาไว้ เขาก็จะยิ่งมีพลังที่แข็งแกร่งขึ้น”
ยังไม่ทันที่เฉินเกอจะเอ่ยปากพูดอะไร ท่านฟ่านก็พูดเตือนเฉินเกออีกครั้ง
“หลินเทียนหยวนถูกครอบงำโดยวิญญาณดุร้ายอายุพันปี มีความสามารถในการดูดซับวิญญาณและพลังจิง”
ท่านฟ่านยังอธิบายถึงความสามารถของหลินเทียนหยวน
“อะไรนะ? ถ้าอย่างนั้นก็เท่ากับว่าเขาดูดซับวิญญาณและพลังจิง ของใครก็ได้งั้นสิ!”
ทันทีที่เฉินเกอได้ยิน ก็รู้สึกตกใจ และเขารู้สึกว่าเรื่องต่าง ๆ ดูเหมือนจะไม่ค่อยดี
“ถูกต้องแล้ว แต่เขาเอาก็มีจุดอ่อนข้อหนึ่ง เขาไม่สามารถปรากฏตัวช่วงตอนกลางวันได้ เขาปรากฏตัวได้เพียงตอนกลางคืนเท่านั้น ดังนั้นถ้านายอยากจะกำจัดเขาก็ต้องหาโอกาสในช่วงกลางวัน เพราะเขาจะมีพลังแข็งแกร่งเป็นเท่าตัวในช่วงเวลากลางคืน”
ท่านฟ่านได้บอกทั้งลักษณะและจุดอ่อนของหลินเทียนหยวนกับเฉินเกอ นี่คือสิ่งเดียวในสายตาของท่านฟ่านจะช่วยเหลือเฉินเกอได้
หลังจากเฉินเกอได้ยิน ก็เข้าใจได้ เขารู้ว่าที่ตนเองต้องการจะกำจัดหลินเทียนหยวนนั้นไม่ง่ายเลย อย่างไรก็ตามไม่ว่าจะยากแค่ไหน เขาจะต้องกำจัดหลินเทียนหยวน และไม่ให้หลินเทียนหยวนทำร้ายผู้คนได้อีกต่อไป
“ติ๊ด ๆ ๆ !”
ในตอนนี้เอง เสียงโทรศัพท์ของเฉินเกอก็ดังขึ้น
เฉินเกอรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าทันที
เมื่อหยิบออกมาดู เป็นสายของหลี่เยว่เหอจากสำนักตรวจสอบ
เมื่อเห็นว่าเป็นสายจากหลี่เยว่เหอ เฉินเกอรู้ได้เลยว่าหลี่เยว่เหอจะต้องเจอเรื่องแปลกประหลาดแล้วต้องการให้ตนเองแก้ปัญหาแน่
หลังจากลังเลหลายวินาที เฉินเกอก็รับสาย
“ฮัลโหล ท่านหลี่!”
เฉินเกอกล่าวทักทายกับหลี่เยว่เหอปลายสาย
“คุณเฉินเกอ ขอโทษด้วย รบกวนคุณแล้ว ตอนนี้คุณพอจะมีเวลาว่างไหมครับ? ”
หลี่เยว่เหอที่ปลายสายรีบเอ่ยปากถามกับเฉินเกอ
“ท่านหลี่ มีอะไรเหรอครับ? ”
เฉินเกอถามด้วยความสงสัย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!