ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 966

บทที่966 จับหลินเทียนหยวน

พูดจบก็เห็นเพียงตาข่ายลอยลงมาจากรอบด้านลงมาทางหลินเทียนหยวน

ตาข่ายนี้เป็นตาข่ายไฟฟ้า เป็นตาข่ายผ้าที่เตรียมไว้เพื่อจับหลินเทียนหยวนโดยเฉพาะเพื่อป้องกันไม่ให้หลินเทียนหยวนหลบหนีได้

หลินเทียนหยวนถูกตาข่ายผ้านั้นจับตัวไว้ได้ ไฟฟ้าที่อยู่รอบตาข่ายทำให้เขาหมดสติไปในทันที

ในที่สุดภายใต้การร่วมมือของเฉินเกอและหลี่เยว่เหอจึงสามารถจับตัวหลินเทียนหยวนไว้ได้

“จื๊ด ๆ ๆ !”

เสียงของตาข่ายที่ยังคงผลิตกระแสไฟฟ้าออกมาและมันวิ่งเข้าสู่ร่างกายของหลินเทียนหยวนไม่ขาดสาย

หลังจากคบคุมตัวของหลินเทียนหยวนได้แล้ว หลี่เยว่เหอก็รีบพาเจ้าหน้าที่เข้ามาควบคุมตัวหลินเทียนหยวนไป ไปฝากขังไว้ที่สำนักตรวจสอบ

“คุณเฉินเกอ ครั้งนี้ต้องขอบคุณคุณแล้ว!”

หลี่เยว่เหอกล่าวขอบคุณเฉินเกอ

“เหอ ๆ ท่านหลี่เกรงใจกันเกินไปแล้วครับ ไม่ต้องขอบคุณหรอก ขอเพียงจับตัวหลินเทียนหยวนได้ก็พอ”

เฉินเกอยังตอบกลับหลี่เยว่เหอ

พวกเขามีจุดมุ่งหมายเพื่อจับตัวหลินเทียนหยวน และไม่ปล่อยให้หลินเทียนหยวนออกมาก่อเรื่องวุ่นวายแก่โลกภายนอกได้อีก

เพียงแต่...ทั้งเฉินเกอและหลี่เยว่เหอกลับคิดไม่ถึงว่าการจับตัวหลินเทียนหยวนครั้งนี้จะไม่ใช่เรื่องดีแต่อย่างใดเลย แต่มันกลับนำพาซึ่งหายนะที่ยิ่งกว่าเดิม

กลางดึกหลังจากเฉินเกอกล่าวลาหลี่เยว่เหอแล้วก็กลับไปที่วิลล่าของตน

เฉินเกอเปิดประตูเข้าไปก็พบกับเล๋ยเล่และอีกสามคนที่ยังไม่เข้านอน พวกเขานั่งรอเฉินเกออยู่บนโซฟา

วันนี้ทั้งวันพวกเขาไม่เห็นเฉินเกอและไม่รู้ว่าเฉินเกอไปไหนมา ดังนั้นพวกเขาจึงได้เป็นกังวลใจกันมาก

จนกระทั่ง...จนกระทั่งหลังจากพวกเขาได้ดูโทรทัศน์จึงได้รู้ว่ามีเรื่องเกิดขึ้นที่บริษัทลี่ยุ่น และรู้ว่าเฉินเกอจะต้องไปที่บริษัทลี่ยุ่นแน่นอน

อย่างไรเสียเมื่อเห็นเฉินเกอกลับมาอย่างปลอดภัยทั้งสามก็ถอนหายใจได้อย่างโล่งอก

“พี่เฉิน พี่กลับมาแล้ว พวกเราเป็นห่วงแทบแย่!”

เล๋ยเล่รีบลุกขึ้นมองไปที่เฉินเกอและพูดขึ้น

“ใช่แล้ว เฉินเกอ วันนี้นายออกไปข้างนอกไม่บอกกันสักคำ ทำให้พวกเราทุกคนอกสั่นขวัญแขวนกันหมด ยังคิดว่านายจะเป็นอะไรไป!”

เจินจีก็บ่นกับเฉินเกอ

หลังจากเฉินเกอได้ฟังก็ได้แต่ยิ้มเจื่อน ๆ

“ไม่มีอะไร วันนี้ท่านหลี่โทรมาหาผม ให้ผมช่วยไขคดี ผมเห็นพวกคุณยังไม่มีใครตื่น ก็เลยไม่ได้ปลุกพวกคุณ ขอโทษนะที่ทำให้พวกคุณเป็นห่วง!”

เฉินเกอได้กล่าวขอโทษกับเจินจีและเพื่อนทั้งสาม

“ใช่แล้วพี่เฉิน ได้ข่าวว่าที่บริษัทลี่ยุ่นมีคนตาย วันนี้พี่ไปที่นั่นเป็นไงบ้าง? ฆาตกรคือใคร? คงไม่ใช่หลินเทียนหยวนหรอกนะ? ”

จากนั้นเล๋ยเล่ก็ถามเฉินเกอ

“อือ นายพูดไม่ผิด เป็นฝีมือของหลินเทียนหยวนนั่นแหละ แต่ว่าตอนนี้เขาถูกจับไปแล้วล่ะ ถูกขังอยู่ที่สำนักตรวจสอบน่ะ!”

เฉินเกอพยักหน้าแล้วกล่าวขึ้น

“มันง่ายจัง ผมยังคิดว่าหลินเทียนหยวนจะร้ายกาจกว่านี้เสียอีกนะ คิดไม่ถึงว่าอ่อนแออย่างนี้เลย!”

หลังจากเล๋ยเล่ได้ฟังก็พูดออกมาด้วยความประหลาดใจ สีหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกไม่น่าเชื่อ

เฉินเกอได้ยินคำพูดของเล๋ยเล่แล้ว ทันใดนั้นก็ทำให้เขาคิดขึ้นมาได้กับคำพูดของท่านฟ่านที่พูดกับเขาก่อนหน้านี้

ท่านฟ่านกล่าวว่า เพียงถึงเวลากลางคืนหลินเทียนหยวนจะมีพละกำลังแข็งแกร่งและไม่ง่ายที่จะจัดการกับเขา

แต่ว่าในตอนนี้...ตอนนี้หลินเทียนหยวนถูกพวกเขาจับตัวได้อย่างง่ายดาย นี่มันไม่แปลกไปหน่อยเหรอ?

“ไม่ได้การ!”

เฉินเกอประหลาดใจและรู้สึกว่าเรื่องราวดูไม่ปกติเลย

“เร็ว เล๋ยเล่ ไปที่สำนักตรวจสอบกับฉัน!”

จากนั้นเฉินเกอจึงได้สติและรีบสั่งเล๋ยเล่

หลังจากพูดจบ เฉินเกอก็รีบออกไปจากบ้านพร้อมกับเล๋ยเล่ รีบขับรถไปที่สำนักตรวจสอบทันที

ตอนนี้ที่สำนักตรวจสอบภายในห้องสอบปากคำที่ถูกปิด