TRICK TO LOVE หลอกให้รัก นิยาย บท 60

​

@คอนโดลูแปง

ปัง! ประตูถูกปิดอย่างแรงด้วยฝีมือของลูแปง หลังจากกระชากทิชาเข้ามาในห้องด้วยอารมณ์ที่ยังฉุนเฉียวไม่หาย ร่างเล็กถูกดึงเดินมาริมสระว่ายน้ำโดยที่เธอไม่รู้ว่าทำไมตรงเป็นตรงนี้

“ถอดชุดออกให้หมด”

“ลูแปงใจเย็นหน่อยได้ไหม”

“ให้ใจเย็นอะไร…ตอบสิให้ฉันใจเย็นได้ยังไง!” ชายหนุ่มตะคอกจนทิชาสะดุ้งด้วยความตกใจ เธอเม้มปากแน่นเมื่อสายตาของเขาดูน่ากลัวจนไม่กล้าจะปริปากพูดอะไร

“…”

“บอกให้ถอดชุดออก”

“ระ…รู้แล้ว” ทิชาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก แล้วเลือกที่ถอดเสื้อคลุมสีดำของตัวเองออกเป็นอันดับแรก มือเล็กสั่นเทาทุกครั้งที่ลูแปงจ้องหน้าเมื่อเธอเริ่มชักช้า จนกระทั่งมาถึงถุงน่องสีดำที่เธอมักจะใส่ไว้เสมอเวลาสวมใส่กางเกงยีนส์ เพราะไม่ต้องการให้ผิวของตัวเองถูกเสียดสี “อ๊ะ!”

ร่างเล็กถูกผลักนอนลงบนเตียงริมสระว่ายน้ำอย่างแรงจนต้องเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บจุก ในขณะที่อีกฝ่ายกำลังปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกทีละชิ้นจนหมด

“ฉันต้องใส่ถุงยางไหม”

“ลูแปง…ไม่เชื่อใจฉันเลยเหรอ” ทิชาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ ถึงแม้ว่าเธอรู้ตัวดีว่าตัวเองไม่ได้มีอะไรเกินเลยกับพันไมล์ แต่ลูแปงคงไม่เชื่อสิ่งที่เธอพูด

“แล้วเธอทำให้ฉันเชื่อใจไหม สองรอบแล้วที่ฉันเห็นแบบนี้”

“ฉันไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นกับเขา ฉันไม่เคยมีอะไรกับใครนอกจากนายเลยนะ”

“แล้วไปที่โรงแรมกับมันทำไม”

“ฉะ…” ยังไม่ทันที่ทิชาจะได้พูดอะไรไปมากกว่านั้น ลูแปงก็เอ่ยแทรกขึ้นมาเสียก่อน นั่นจึงทำให้หญิงสาวกังวลกับความเซ็กซ์ที่มาจากอารมณ์โมโหของเขาเหมือนครั้งแรกที่เกิดที่นี่ตรงนี้

“ไม่ต้องรีบอธิบายตอนนี้ รออธิบายตอนฉันลงโทษเธอเสร็จก่อนก็แล้วกัน”

แคว่ก! ทิชาถูกพลิกตัวให้คว่ำหน้าลงบนเตียง ก่อนที่มือหนาจะกระชากถุงน่องสีดำของเธอจนมันขาดวิ่น ลูแปงไม่พูดพร่ำทำเพลงเขาชักรูดแก่นกายของตัวเอง แล้วจัดการกระแทกกระทั้นเข้าไปในช่องทางรักอย่างแรงจนทิชาเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด

“จะ…เจ็บ อื้อออออ~” มือหนายกมือจับลำคอเล็กไว้แน่น แล้วสะบัดเอวสอบเข้าออกอย่างหนักหน่วง ทิชาทำได้เพียงแค่กำผ้าปูที่นอนไว้แน่นโดยไม่สามารถทำอะไรได้

ชายหนุ่มไม่ได้ประหลาดใจที่ความคับแน่นของทิชายังเหมือนเดิม เพราะเขารู้ว่าทิชาไม่ได้มีอะไรกับพันไมล์ หากเธอจะทำอย่างนั้นก็คงทำไปตั้งนานแล้ว แต่เขาแค่อยากทำให้เธอรู้ว่าการที่นัดเจอกับผู้ชายคนอื่นโดยที่เขาไม่รู้มันมีผลเสียยังไง และเธอก็ต้องรับผลที่จะตามมาให้ได้

“อ๊าาา~ ลูแปงบะ…เบาหน่อย ฉันเจ็บ” ถึงแม้จะมีอะไรกันมานับไม่ถ้วน แต่ขนาดไซซ์ห้าสิบแปดของเขาก็ยังสร้างความเจ็บแสบให้ใจกลางความเป็นสาวของเธออยู่ ยิ่งเขาทำด้วยอารมณ์แบบนี้มันยิ่งหนักหน่วงจนเธอแทบจะร้องไห้

“ฉันเย็xเธอตรงนี้ครั้งแรก และทุกครั้งที่เธอทำให้ฉันโกรธ ฉันก็จะทำกับเธอที่นี่…โดยไม่เห็นใจเลยล่ะ”

“อ๊ะ!” ชายหนุ่มฝังเขี้ยวคมลงบนไหล่มนจนเป็นรอย ลากไล้มาจนถึงซอกคอขาวเนียนและเขาก็ฝากรอยที่สองไว้ตรงนั้น “จะ…เจ็บ”

ลูแปงก้มมองรอยฟันที่ตัวเองฝากไว้บนตัวของคนตัวเล็กด้วยความพึงพอใจ ในขณะที่เอวสอบยังคงขยับเขยือนอย่างดิบเถื่อน ช่องทางรักถูกทารุนอย่างหนักหน่วงแต่ทิชาก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะรู้ว่าถ้าใช้อารมณ์กลับไปคนตัวสูงก็คงจะตอบโต้กลับมาด้วยอารมณ์เหมือนกัน

ทิชาทำได้แค่ซบหน้าลงบนเตียงแล้วร้องออกมาไม่เป็นภาษา ทุกครั้งที่ลูแปงอัดกระแทกแก่นกายเข้ามาส่งผลให้ร่างเล็กสั่นเกร็งอย่างหนัก และรอเวลาให้คนตัวสูงใจเย็นขึ้นก็เท่านั้น

“อย่าให้ฉันเห็นเธอไปไหนกับใครอีก นี่เป็นการเตือนครั้งสุดท้ายจากผัวเธอ…จำเอาไว้ด้วย”

“ระ…รู้แล้ว เบาหน่อยเจ็บ”

“ฉันทำให้เจ็บ ไม่ได้ทำให้เสียว” ไร้ซึ่งความเห็นใจจากคนตัวสูง ถึงแม้ว่าอารมณ์เขาจะเบาลงกว่าตอนแรกมาก แต่เพราะต้องการทำให้ทิชาเข็ดและไม่กล้าท้าทายอารมณ์ของเขาอีก ทุกอย่างจึงเป็นไปตามเดิมไม่เปลี่ยนแปลง