TRICK TO LOVE หลอกให้รัก นิยาย บท 59

“ไมล์นัดดารินมาเจอเราหน่อยสิ”

“…”

“เราไม่ได้ขอร้องนะ แต่เรากำลังสั่งให้ไมล์ทำแบบนั้น” ความใจดีที่ทิชาเคยมีได้อันตธานหายไปกับการกระทำของพันไมล์ที่ทำให้เธอกำลังรู้สึกผิดหวังในตัวเขา

“ทิชา”

“ถ้าไมล์ยังอยากเป็นเพื่อนกับเราไมล์ต้องทำ แต่ถ้าเราบอกเรื่องนี้กับลูแปงแม้แต่ความเป็นเพื่อนไมล์ก็จะไม่ได้จากเราอีกเลยนะ” หากเธอปริปากบอกเรื่องนี้กับลูแปง มันคงจบไม่สวย เพราะอำนาจของครอบครัวเขามันมากมายกว่าที่พันไมล์จะรับไหว

“ครับ เดี๋ยวไมล์นัดให้”

“ผู้หญิงคนนั้นจะทำอะไรอีกหรือเปล่า”

“ไมล์ไม่รู้ ไมล์ตกลงกับดารินแค่นี้”

“แล้วเมื่อกี้ไมล์ไปคุยอะไรกับเธอมา?” ทิชาถามออกมาอย่างรู้ทันว่าสายที่เพิ่งโทรเข้ามาคงจะเป็นลูกพี่ลูกน้องของเขาที่ตั้งใจทำเรื่องไม่น่าให้อภัย

“ไมล์แค่บอกว่าไมล์จะไม่ทำแล้ว แล้วดารินก็วางสายไป”

“แน่ใจ?”

“ครับ” หญิงสาวถอนหายใจออกมาเบาๆ ด้วยความโล่งใจที่อย่างน้อยพันไมล์ก็ยังมีความเป็นคนอยู่บ้าง ถึงแม้จะมีอารมณ์ชั่ววูบที่คิดจะทำแบบนั้น แต่เพราะเราต่างเป็นคนจึงมีรัก โลภ โกรธ หลงเป็นเรื่องธรรมดา

“ครั้งนี้เราจะยอมให้อภัยไมล์นะ แต่ถ้ามีอีกครั้งเราสองคนคงเป็นได้แต่เพื่อนร่วมโลกกัน ไมล์เข้าใจที่เราพูดใช่ไหม”

“เข้าใจ”

ปิ๊งป่อง~ เสียงกดกริ่งทำให้ทั้งสองคนเงียบลง ก่อนที่พันไมล์จะเป็นฝ่ายเดินไปเปิดประตู พนักงานหนุ่มพูดอะไรเล็กน้อยโดยที่ทิชาไม่ได้ยิน แล้วจึงเข็นรถที่มีอาหารเข้ามาในห้อง จัดแจงอาหารสำหรับสองคนไว้บนโต๊ะ

“ทานให้อร่อยนะครับ” แล้วพนักงานก็เดินออกจากห้องไป เหลือเพียงแค่พันไมล์และทิชาที่นั่งมองหน้ากันโดยที่ไม่มีใครปริปากพูดอะไรออกมา

“ไมล์สั่งแต่ของที่ทิชาชอบ ลองกินดูสิที่นี่อาหารอร่อยมากเลยนะ”

“อืม” ทิชามองอาหารตรงหน้าด้วยความชั่งใจว่าควรจะกินมันดีหรือเปล่า เธอค่อนข้างกังวลว่ามันจะมียานอนหลับเหมือนในไวน์อีก แต่สุดท้ายเธอก็ยอมกินเพราะรู้ว่าพันไมล์น่าจะไม่คิดจะทำเรื่องไม่ดีกับเธออีกครั้งหรอก อย่างน้อยเขาก็ยังมีความเป็นที่ดีอยู่บ้าง ไม่อย่างงั้นคงไม่ยอมสารภาพสิ่งที่ตัวเองทำออกมาตรงๆ

“อร่อยไหม”

“อร่อย” พันไมล์คลี่ยิ้มบางๆ เมื่อได้รับคำตอบที่ผ่านน้ำเสียงปกติของทิชา ดูเหมือนอารมณ์ที่ไม่ดีของเธอจะค่อยๆ จางหายไป

“ไมล์ขอโทษทิชาจริงๆ นะ”

“อือ เราหวังว่าไมล์จะไม่ทำอะไรแบบนี้อีกนะ”

“ครับ ไมล์จะไม่ทำอีกแล้ว”

แกร๊ง~ เสียงมีดสเต็กในมือของทิชาร่วงลงบนจานกระเบื้องโดยที่เธอไม่สามารถควบคุมร่างกายของตัวเองได้ คนตัวเล็กส่ายหัวเป็นพัลวันเมื่อรู้สึกว่าดวงตาเริ่มพร่ามัวคล้ายกำลังจะหมดสติ

“ทิชาเป็นอะไรหรือเปล่า”