วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 109
อะ อะไรนะ?
หยูเทียนตั้งสติไม่ทัน
ภรรยาของเขางั้นเหรอ?
ภรรยาของใครนะ? !
เขาไม่เคยรู้มาก่อนเยว่าสีโม่เฉิงแต่งงานแล้ว ก็เลยไม่ได้คิดไปในทางนี้
หลังจากนั้น สีโม่เฉิงก็ไม่ได้ให้โอกาสเขาอีก
เขาเหยียบลงไปอย่างแรง และหยูเทียนก็กรีดร้องออกมาจนหมดสติไป
คนอื่นที่เห็นเหตุการณ์นี้ ก็กลัวจนหน้าซีด
สีโม่เฉิงเดินกลับมาหากู้หรัน
“ไม่เป็นไรใช่ไหม？”
กู้หรันส่ายหน้า “ฉันไม่เป็นไร”
ตอนนี้เอง เซี่ยหนันก็สร่างเมาแล้ว พอเห็นสีโม่เฉิง เธอก็ตกใจจะอ้าปากค้างเป็นรูปO
“คุณ คุณๆๆๆๆ ……คุณไม่ใช่……”
สีโม่เฉิงมองเธออย่างเย็นชา นี่คือคนที่หาเรื่องเดือดร้อนมาให้ภรรยาของเขา สีหน้าของเขาก็เลยไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก
เพราะถึงยังไง วันนี้มันบังเอิญที่เขาผ่านมาพอดีก็เลยเจอ แล้วถ้าเกิดว่าไม่เจอล่ะ?
ไม่อยากจะคิดเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับกู้หรัน
สีโม่เฉิงพูดด้วยเสียงที่เย็นชา “พวกเราออกไปกันก่อนเถอะ”
กู้หรันพยักหน้า
หลังจากผ่านไปห้านาที
กู้หรันก็นั่งอยู่บนรถของสีโม่เฉิง
ส่วนเซี่ยหนันนั่งอยู่บนรถอีกคันหนึ่ง จริงๆ เธอก็อยากนั่งคันเดียวกับกู้หรัน แต่ว่าสีโม่เฉิงไม่เห็นด้วย
เพราะว่าทำอะไรไม่ได้ ก็เลยต้องให้เธอนั่งรถที่ฉินจูเป็นคนขับ
บรรยากาศภายในรถนั้นเงียบมาก
กู้หรันมองดูผู้ชายที่อยู่ด้านข้างเธอ พอเห็นว่าสีหน้าของเขาไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก ก็เลยไม่รู้ว่าเขาโกรธรึเปล่า เลยได้แต่ถามอย่างระมัดระวัง “คุณ……ไม่เป็นไรใช่ไหม?”
ชายหนุ่มแค่ทำเสียงฟึดฟัดในลำคอ แต่ก็ไม่ได้ตอบอะไร
กู้หรัน “……”
หรือว่าจะงอนเธองั้นเหรอ?
กู้หรันจงใจทำเป็นมองหน้าเขาด้วยสีหน้าที่ไม่เข้าใจ
สักพัก จู่ๆ เธอก็นึกขึ้นได้ “อ้อ คุณอยากคุยเรื่องคลับในวันนี้ใช่ไหม? แต่ก่อนหน้านี้เราเคยตกลงกันไว้ไม่ใช่เหรอ? ข้อตกลงการแต่งงาน ไม่รบกวนชีวิตส่วนตัวของกันและกัน หนันหนันอารมณ์ไม่ค่อยดี ฉันก็เลยพาเธอไปดื่มนิดหน่อย มีปัญหาอะไรไหม?”
สีโม่เฉิงรู้สึกว่าเขาประเมินอารมณ์ที่ดีของตัวเองสูงเกินไป
เมื่ออยู่ต่อหน้าผู้หญิงคนนี้ ความอดทนทั้งหมดจะลดลงเป็นศูนย์
เขากัดฟันกรอดและพูดว่า “คุณพูดอีกครั้งซิ? ไม่มีปัญหาอะไรงั้นเหรอ?”
พอเห็นว่าสีหน้าของเขามืดครึ้มลงทันที กู้หรันก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา
เธอยิ้มและพูดว่า “โอเคๆๆๆ ฉันหยอกคุณเล่นน่ะ เรื่องวันนี้ฉันผิดเอง ฉันไม่ควรจะไปสถานที่แบบนั้นโดยไม่บอกคุณก่อนเลย ฉันขอโทษ โอเคไหม?”
พอเห็นว่าท่าทางเขาไม่ได้ดูจะหายโกรธขึ้นเลย เธอก็เลยอธิบายอย่างไม่มีทางเลือกว่า “หนันหนันคือเพื่อนสนิทที่สุดของฉัน เกิดเรื่องบางอย่างขึ้นที่บ้านของเธอนิดหน่อย เธอก็เลยอารมณ์ไม่ดี อยากดื่มเพื่อคลายความเครียดน่ะ”
“ในฐานะที่ฉันเป็นเพื่อนสนิทของเธอ จะไม่ไปก็ไม่ได้ใช่ไหมล่ะ แต่พวกเราก็ไม่คิดว่าจะเจอคนบ้ากามแบบนั้น แต่ว่าโชคดีที่ได้เจอคุณ ไม่งั้นก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเจอตอนจบแบบไหน
สุดท้าย เธอก็ไม่ลืมที่จะชมชายหนุ่มสักหน่อย เพื่อให้เขาสบายใจ
แต่จู่ๆ ดวงตาของชายคนนั้นก็มืดลงอย่างกะทันหัน
วินาทีต่อมา กู้หรันก็รู้สึกแน่นคอ หัวก็ถูกผู้ชายคนนี้จับไว้แน่น
จากนั้น จูบที่ร้อนแรงพุ่งเข้ามาหาอย่างครอบงำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิวาห์ลวงอลวนรัก
มีต่อจากตอนที่ 145 มั้ยคะ...