วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 125
อีกฝ่ายก็มีเสียงที่ผ่อนคลายของเซี่ยหนันดังขึ้น
“หรันหรัน เป็นอะไรไป?”
กู้หรันโล่งอก พูดอย่างไม่รู้จะเอายังไงดีกับเพื่อนคนนี้ว่า “แกถามว่าฉันเป็นอะไรไป ฉันยังอยากจะถามแกว่าแกเป็นอะไรไปเนี่ย! อยู่ๆ ดีๆ ทำไมก็หายตัวไปอีกแล้ว? เธอไม่รู้เหรอว่าฉันร้อนใจมากนะ ที่โทรหาเธอเท่าไหร่ก็ไม่ติดสักที”
อีกฝ่ายก็ได้เงียบไป
จากนั้น ก็ได้ยืนเสียงซ่าๆ
เหมือนว่าลุกจากเตียง และเหมือนว่ากำลังเก็บของ
จากนั้น ก็ได้ยินเซี่ยหนันพูดว่า “เอ่อ ขอโทษด้วยนะ ฉันลืมบอกแกไปน่ะ ฉันกลับอเมริกาแล้ว”
“อะไรนะ?”
กู้หรันตกใจมากๆ
“ตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“เมื่อวาน ทางนี้เกิดเรื่องนิดหน่อย ฉันรีบกลับมาจัดการ ก็เลยไม่ได้บอกแก ขอโทษน้า”
ตอนพูดจบพูด เสียงก็ค่อยๆ เบาเหมือนทำความผิดมา
กู้หรันปวดหัวจนนวดขมับ
ผู้หญิงคนนี้นี่ จริงๆ เลย......
เธอก็ได้พูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “งั้นตอนนี้แกถึงหรือยัง?”
“ถึงแล้วถึงแล้ว ตอนนี้ฉันอยู่ในบ้านแล้ว”
กู้หรัน “......”
นี่มันไร้หัวใจจริงๆ!
เธอพูดเสียงขรึมว่า “ไหนๆ แกไม่เป็นอะไรแล้ว งั้นฉันก็วางใจแล้ว ฉันเตรียมเลิกงาน ก็ไม่คุยกับแกต่อแล้ว แกต้องระวังตัวให้ดีๆ ล่ะ รู้ไหม?”
“อืมๆ ฉันรู้แล้ว”
“งั้นแค่นี้นะ วางและ”
“อื้ม เลิฟยูเสี่ยวหรันหรัน”
กู้หรันวางสายไป
พึ่งเก็บของเสร็จ เตรียมที่จะจากไป อยู่ๆ โทรศัพท์ก็ได้ดังขึ้นอีกครั้ง
เอาขึ้นมาดู เป็นสายของสีโม่เฉิง
เธอได้รับ พึ่งกดรับ ในสายก็ได้ส่งเสียงที่มีเสน่ห์ของสีโม่เฉิงมา
“เลิกงานหรือยัง?”
กู้หรันตอบ “พึ่งเลิกค่ะ ทำไมเหรอ?”
“ออกมา พาคุณไปที่ที่หนึ่ง”
กู้หรันสงสัยเล็กน้อย ตอนที่จะถามว่าที่ไหนนั้น อีกฝ่ายก็ได้วางไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิวาห์ลวงอลวนรัก