วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 132

สวี่ชิงชุ่ยพูด “เธอรู้อะไร? ลู่หมิงชิงเขาทำงานที่Ceesi Group ก็เป็นลูกน้องของสีโม่เฉิง”

“ตระกูลกู้ของพวกเราถึงแม้ว่าตอนนี้พึ่งพาเฉิงซื่อกรุ๊ปอยู่ แต่อย่างที่ว่าไว้ มีเพื่อนเยอะก็มีทางเลือกเยอะ ยิ่งไปกว่านั้นCeesi Groupนั่นเป็นบริษัทที่พ่อของเราอยากที่จะร่วมทำธุรกิจด้วยอยู่ตลอด”

“ขอแค่โอ๋ให้อีกฝ่ายดีใจ ถึงตอนนั้นหาบิลให้พวกเรามาทำเล็กๆ น้อยๆ กำไรนั้นก็ได้เยอะกว่าที่เฉิงซื่อกรุ๊ปให้เราไม่ใช่เหรอ?”

กู้อันหนิงขมวดคิ้ว

“เขาแค่ผู้จัดการ จะมีอำนาจมากขนาดนั้นเหรอคะ”

สวี่ชิงชุ่ยหัวเราะอย่างเย็นชา

“เราอย่าดูถูกผู้จัดการ ต่างพูดว่าราชานรกพูดง่าย แต่มารน้อยรับมือยาก อำนาจในมือผู้จัดการถึงแม้ว่าจะไม่เยอะ แต่ว่ามีประโยชน์ในหลายสถานการณ์”

“แค่พูดถึงเรื่องที่เขานั้นเป็นคนรับผิดชอบการพัฒนาพื้นที่ผื่นนั้นในคราวนี้ ขอแค่เขานั้นสามารถที่จะซื้ออุปกรณ์ตามลิสต์รายชื่ออุปกรณ์ก่อสร้างที่Ceesi Groupใช้คราวนี้กับพวกเรา หนูรู้ไหมว่าตระกูลกู้ของพวกเราจะได้กำไรจากในนี้เท่าไหร่”

กู้อันหนิงถามอย่างสงสัย “เท่าไหร่คะ”

“อย่างน้อยๆ สองร้อยห้าสิบล้าน ต่อให้เขานั้นไม่ยอมซื้อกับพวกเราทั้งหมด ขอแต่บางส่วน พวกเราก็สามารถที่จะได้กำไรหนึ่งร้อยล้าน หนูคิดดูว่าพวกเราจะต้องเอาใจเขาไหม”

พอพูดแบบนี้ออกมา น้ำเสียงของกู้อันหนิงก็ได้ดูตื่นเต้นขึ้นมาทันที

“จริงเหรอคะ งั้นก็ดีมากๆ เลย ถ้าพูดแบบนี้พวกเราก็สมควรที่จะเอาใจเขาอยู่นะคะเนี่ย”

กู้หรันได้ยินถึงตรงนี้ สีหน้าก็ได้เข้มลง

ถึงแม้มองออกว่าสวี่ชิงชุ่ยนั้นต้องการประโยชน์จากลู่หมิงชิง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะสมเพชพวกเขา

เธอยังอยากที่จะฟังต่อ แต่ในเวลานี้ ตรงบันไดก็ได้มีเสียงฝีเท้าดังขึ้น

กู้หรันกลัวว่าถ้าถูกคนเห็นเข้ามันจะไม่ดีเท่าไหร่ เลยทำได้แค่หันตัวแล้วก็จากไป

และทางนี้ หลิ่วม่านหยินขึ้นชั้นบน ไปที่ห้องนอนของสวี่ชิงชุ่ย

มองเห็นเธอ หญิงชราถาม “ของเตรียมเสร็จหรือยัง?”

รอเธอออกไป กู้อันหนิงถึงได้ถามว่า “คุณย่าค่ะ เรื่องที่คุณย่าสั่งให้คุณแม่ไปทำ มันเป็นเรื่องอะไรเหรอคะ”

เธอรู้แค่ว่า สวี่ชิงชุ่ยมีความคิดที่จะแนะนำกู้หรันให้ลู่หมิงชิง แต่ก็รู้ไม่ลึกเท่าไหร่

สวี่ชิงชุ่ยมองเธอสักพัก

พูดเสียงจริงจังว่า “เรื่องนี้หนูไม่ต้องยุ่ง หนูแค่ต้องรู้ว่า ไหนๆ ตอนนี้เฉิงเฟิงไม่ยอมแต่งงานกับหนู พวกเราก็ไม่มีทางที่จะได้เงินสินสอดจากหนู แน่นอนว่าต้องหาทางอื่น”

“รอหล่อนแต่งงานกับลู่หมิงชิง หล่อนก็เป็นคนของลู่หมิงชิง ถึงตอนนั้นต่อให้เงินก้อนนั้นพวกเราต้องแบ่งให้ลู่หมิงชิงนิดหน่อย แต่ที่ได้มาก็มากพอแล้ว พอคิดแบบนี้ ทั้งลากลู่หมิงชิงมาเป็นพวกได้ แล้วยังได้เงินก้อนนั้น นัดเดียวได้นกหลายตัว มันยอดเยี่ยมมากไม่ใช่เหรอ?”

ตาของกู้อันหนิงเป็นประกาย

“คุณย่า ท่านฉลาดจัง! ทำไมหนูถึงคิดวิธีที่ดีขนาดนี้ไม่ได้นะ?”

หญิงชราที่โดนเธอชมก็ได้หัวเราะเสียงดัง

“เราน่ะ ยังเด็กอยู่ เกลือที่ย่าทานมาเยอะกว่าข้าวที่หนูทานมาทั้งชีวิต แค่ยัยเด็กอายุแค่นั้น หึ! หล่อนก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน”