วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 15

บนหน้าจอ การบันทึกเสียงยังคงดำเนินการอยู่ ซึ่งบ่งชี้ว่าทุกสิ่งที่พวกเขาพูดในเวลานี้ได้รับการบันทึกไว้แล้ว

สีหน้าของเฉิงเฟยเฟยเปลี่ยนไปอย่างมาก

แม้ว่าเธอจะอวดเก่งและหยิ่งทะนงไปบ้าง แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเธอโง่

เธอรู้ว่าเมื่อกี้นี้เธอพูดเกินไปแค่ไหน ถ้า ถ้ากู้หรันปล่อยคลิปเสียงนี้จริงๆ ชื่อเสียงของตระกูลเฉิงก็จะจบลง

เฉิงเฟยเฟยโกรธจนหน้าแดง

“กู้หรัน เธอนี่มันเลวจริงๆ!”

กู้หรันยิ้มเล็กน้อย “การทำศึกสงครามย่อมต้องใช้กลอุบายหลอกอีกฝ่ายหนึ่ง”

เมื่อเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ กู้อันหนิงก็รีบเข้าไปช่วยไกล่เกลี่ย

“พี่หรันคะ อย่าโมโหไปเลย เมื้อกี้เฟยเฟยไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น เธอแค่คิดว่าชุดนี้ไม่เหมาะกับพี่ แค่ไม่อยากให้พี่เสียเงินเปล่าๆ ในร้านมีเสื้อผ้าสวยๆ อีกมากมาย พี่ลองเลือกตัวอื่นดูไหมล่ะ?”

กู้หรันยิ้มอย่างเย็นชา

ดูกู้อันหนิงสิ เธอเปลี่ยนหัวข้อการคุยเก่งขนาดไหนกัน

ในตอนนี้ถ้ามีคนเดินผ่านไปโดยไม่รู้เรื่อง ก็คงคิดว่าเธอทะเลาะกับเฉิงเฟยเฟยเพราะเรื่องความเหมาะสมของเสื้อผ้า

น่าเสียดายที่เธอไม่ตกหลุม

กู้หรันพูดอย่างเฉยเมย “เหรอ? เมื่อกี้เธอว่าฉันจะทำให้เสื้อผ้าเธอแปดเปื้อนนี่ และยังจะเอาชุดที่ฉันชอบไปให้หมาอีก นี่มันเพราะอะไรกัน?”

กู้อันหนิง “...”

ในเวลานี้ เธอก็รู้สึกไม่พอใจที่เฉิงเฟยเฟยทำอะไรไม่คิดให้ดีก่อน

เห็นได้ชัดว่าธออยากจัดการอีกฝ่าย แต่อีกฝ่ายก็รู้ทัน

ในเวลานี้ ที่ต้องตกอยู่ภายใต้การควบคุมของผู้อื่น ไม่ว่าจะพูดอะไรก็ไม่มีประโยชน์แล้ว

เมื่อเห็นสิ่งนี้ เฉิงเฟยเฟยก็พูดอย่างโกรธเคืองว่า “อันหนิง! เธอจพูดอะไรกับเธอเยอะแยะ? ฉันเป็นคนที่ทำเองรับผิดเอง ฉันก็แค่บอกว่าเธอเทียบกับหมาไม่ได้เลย แล้วมันจะทำไม? มีอะไรก็มาหาฉันนี่ ฉันไม่เชื่อว่าเธอจะกล้าปล่อยคลิปเสียงนี้ออกไป!”

กู้หรันหยุดเล็กน้อยและยิ้ม

“ฉันจะไม่เปิดเผยคลิปเสียงนี้จริงๆ แม้ว่าฉันกับเฉิงเฟิงจะจบกันไปแล้ว แต่ความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลกู้และตระกูลเฉิงก็ยังดีอยู่”

“แต่ฉันได้ยินมาว่าลุงเฉิงเข้มงวดกับเธอมาก ดูเหมือนว่าเดือนที่แล้วเธอทำเรื่องไม่ดี เลยโดนตีหนักเลยนี่ เธอว่าถ้าฉันส่งคลิปเสียงออกไปตอนนี้ เขาจะตีเธออีกรอบไหม”

คำพูดของกู้หรัน ทำให้ดวงตาของเฉิงเฟยเฟยแสดงความเจ็บปวดออกมา

ความเจ็บปวดถูกแทนที่ด้วยความไม่พอใจและความโกรธอย่างรวดเร็ว เธอกัดฟันและพูดว่า “แกมันหน้าด้าน!”

กู้หรันแสดงสีหน้าไม่แยแส

เธอส่ายหัว

“ที่ตระกูลเธอไม่เคยสอนเหรอ ว่าต้องขอโทษคนอื่นยังไง? ต้องพูดชื่อแล้วบอกว่าเธอผิดไปแล้ว เข้าใจไหม?”

เฉิงเฟยเฟยโกรธมากจนสีหน้าเธอเปลี่ยนไป

แต่เมื่อมองไปที่สายตาที่เย็นชาของกู้หรัน เธอก็กลั้นใจและพูดเสียงดังว่า “กู้หรัน ฉันขอโทษ ฉันผิดไปแล้ว!”

กู้หรันลูบหัวของเธอด้วยรอยยิ้ม

“แบบนี้สิ ฉันกับเธอก็โตมาด้วยกัน แน่นอนว่าฉันไม่อยากทำร้ายเธอ ดังนั้น ถ้าเธอเชื่อฟังแบบนี้ตั้งนานแล้ว ก็ดีน่ะสิ”

เฉิงเฟยเฟยที่ถูกเธอลูบหัว เธอก็หันตัวหลบอย่างกับแมวที่โมโหมาก

เธอจ้องไปที่กู้หรันอย่างโกรธเคือง “ยังไม่ลบอีก?”

กู้หรันเป็นคนรักษาคำพูด อีกอย่างเธอไม่อยากเป็นศัตรูกับเฉิงเฟยเฟยจริงๆ ดังนั้นเธอจึงลบคลิปเสียงทันที

เฉิงเฟยเฟยถอนหายใจอย่างโล่งอก

หลังจากลบคลิปเสียง กู้หรันไม่อยากอยู่ที่นี่นานนัก ดังนั้นเอจึงเดินออกไปพร้อมกับชุดที่เธอจ่ายเงินแล้ว

แต่ในเวลานี้ ดวงตาที่ดุร้ายของเฉิงเฟยเฟยก็เพ่งเล็งไปที่เธอทันที...