วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 33

ทันใดนั้นเธอก็รู้สึก ไร้สาระมาก

บนโลกใบนี้ คนที่เข้าใจคุณ ไม่ต้องให้คุณเปลืองน้ำลายมาคอยอธิบาย

คนที่ไม่เข้าใจคุณ ต่อให้คุณพยายามอธิบายแค่ไหน เขาก็ยากที่จะเข้าใจ

ดังนั้น ยังจะต้องพูดอะไรให้มากความอีกเล่า

สีหน้าเธอเย็นชาลง พูดด้วยเสียงเคร่งขรึมว่า “เอาละ บอกจุดประสงค์ของคุณมาเถอะ! คุณพาคนมามากมายขนาดนี้ พวกเขาก็เอาแต่เรียกร้องให้ยกเลิกสัญญา ทำไม คุณชายใหญ่เฉิงอย่างคุณก็สนใจธุรกิจเสื้อผ้าด้วยเหรอ คิดจะมาเข้ามาร่วมด้วยเหรอคะ”

เฉิงเฟิงนิ่งเงียบไปพักหนึ่ง พูดว่า “ผมไม่สนใจธุรกิจเสื้อผ้า ที่ผมมาวันนี้ เพราะเรื่องอีกเรื่องหนึ่ง”

กู้หรันมองเขา

“คุณว่ามา”

เฉิงเฟิงชะงักไป ดูเหมือนจะเอ่ยออกมาอย่างอยากลำบาก

นานพักใหญ่ จึงเอ่ยว่า “ผมคิดว่า……จะให้คุณเอาการหมั้นหมายของสองตระกูล ยกให้อันหนิง”

กู้หรัน “……”

แม้ว่าจะเตรียมใจเอาไว้นานแล้ว แต่พอวันนี้เฉิงเฟิงพาคนมามากมายขนาดนี้ เกรงว่าคงจะไม่ใชเรื่องดี

เมื่อได้ยินเขาเสนอข้อเรียกร้องออกมา กู้หรันก็ยังรู้สึกน่าขำอย่างมาก

ในใจเหมือนมีอะไรมาแทงอย่างแรง เจ็บเล็กน้อย แต่ที่มากกว่านั้นคือขยะแขยง

“ทำไม คุณย่าเกลี้ยกล่อมฉันไม่ได้ ก็เลยให้คุณมาพูดกับฉันเหรอ ปลุกระดมลูกค้าฉัน เอาผลประโยชน์ของบริษัทมาบีบฉัน ใครเป็นคนคิดวิธีนี้ออกมาเหรอ หลิ่วม่านหยิน หรือว่ากู้อันหนิง”

“ กู้หรัน! ”

น้ำเสียงเฉิงเฟิงดังขึ้น แฝงด้วยความไม่พอใจ

“อันหนิงไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คุณคิด วิธีนี้ผมเป็นคนคิดเอง!”

ชะงักไปครู่หนึ่ง ถามอีกว่า “พูดความจริงอย่างไม่ปิดบังเลยนะ ก่อนที่ผมจะมา อันหนิงยังบอกให้ผมล้มเลิกความคิดนี้ ภายในใจเธอยังให้ความเคารพยกย่องพี่สาวอย่างคุณคนนี้อย่างมากจริงๆ กลัวว่าคุณจะได้รับอันตราย ดังนั้นคุณจะไม่เห็นใจเธอ ยกการหมั้นหมายนี้ให้เธอเหรอ”

กู้หรันแอบกำหมัดแน่น

เขาสูดลมหายใจลึกๆ พูดเสียงขรึมว่า “ถ้าคุณไม่ตกลง ผมก็จะพาลูกค้าของบริษัทสโนวี่ไปให้หมด มีเฉิงซื่อกรุ๊ปหนุนหลังพวกเขา พวกเขาจึงไม่สนใจการยกเลิกสัญญาอะไรนั่นเลย แต่บริษัมสโนวี่ไม่เหมือนกัน ”

“ถ้าผมเดาไม่ผิด ตอนนี้ในมือคุณคงเก็บสินค้าเอาไว้มากเลยสินะคะ ถ้าสินค้าพวกนี้ไม่มีคนรับซื้อ เกรงว่าคุณคงจะทนอยู่ได้ไม่นาน ด้วยเงินค่ายกเลิกสัญญาเพียงเล็กน้อยเท่านี้”

“ทั้งเมืองJ ผิดใจกับตระกูลเฉิงและตระกูลกู้ คุณจะไม่มีที่ยืนอีกต่อไป”

กู้หรันฟังอย่างเงียบๆ

ยิ่งฟัง ในใจก็ยิ่งเย็นเยือก

สุดท้าย ยิ้มเย็นยะเยือกออกมาอดไม่ได้

“ดังนั้น ครั้งนี้ฉันก็เลยต้องรับปากว่างั้น”

นัยน์ตาเฉิงเฟิงฉายความทนไม่ไหว

แต่เมื่อนึกถึงใบหน้าที่มีเสน่ห์นั้นของกู้อันหนิง รวมทั้งท่าทางอ้อนวอนขอร้องของเธอ เขาก็ต้องทำใจแข็ง พูดว่า “กู้หรัน ผมก็แค่อยากให้อันหนิงแต่งงานอย่างถูกต้องเปิดเผย คุณก็รู้ เธอให้ความสำคัญกับชื่อเสียงมากแค่ไหน ถ้าหากต้องถูกด่าว่าเป็นเมียน้อย ไม่ต้องพูดถึงว่าพ่อกับแม่ผมจะยอมรับให้เธอเข้ามาในตระกูลหรือเปล่า แม้จะได้เข้ามา ต่อไปก็ยากที่จะเงยหน้าอ้าปากได้ในเมืองJ”

“แต่คุณไม่เหมือนกัน คุณเข้มแข็งมากตั้งแต่เด็ก ผ่านอุปสรรคความยากลำบากมานับไม่ถ้วน ไม่เคยสนใจสายตาของคนรอบข้างเลย การหมั้นหมายในครั้งนี้สำหรับคุณ ก็แค่เรื่องไร้สาระเรื่องหนึ่ง ดังนั้นถือว่าผมขอร้องคุณ เอาการหมั้นหมายครั้งนี้ยกให้เธอเถอะนะ”