วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 34

เธอเข้มแข็งเหรอ

เธอเคยผ่านเรื่องเลวร้ายมานักต่อนัก ดังนั้นจึงไม่สนใจสายตาของคนอื่นเหรอ

อีกอย่าง เพราะเธอไม่สนใจ เธอจึงสมควรที่จะถูกด่า ถูกหยามเกียรติ  เห็นชัดว่าตนเองเป็นผู้ถูกกระทำ แต่กลับต้องเป็นคนแบกรับความผิดที่ไปให้ท่าน้องเขยของตัวเองเหรอ

แทบไม่มีช่วงเวลาไหน ที่ทำให้กู้หรันรู้สึกเจ็บปวดใจขนาดนี้มาก่อน

ผิดหวังท้อแท้มาก จนแทบจะขาดใจตาย

จู่ๆเธอก็ไม่อยากจะพูดอะไรเลย เพราะพูดอะไรก็ไม่มีความหมาย

เธอพูดอย่างเย็นชาว่า “ได้ ฉันรับปากคุณ”

เฉิงเฟิงตกใจ

อาจจะเป็นเพราะความแปลกประหลาดที่มาอย่างกะทันหัน ช่วงวินาทีนั้นเอง เขาแทบจะไม่อยากจะเชื่อเลย

“คุณ……รับปากจริงๆเหรอ”

กู้หรันหัวเราะเยาะอย่างเยาะหยัน

“ไม่ใช่มั้ง จะให้ฉันมองดูคุณพาลูกค้าฉันไปจนหมดตาปริบๆ ทำให้บริษัทเพียงหนึ่งเดียวที่แม่ทิ้งไว้ให้ฉัน พังทลายลงในมือฉันจริงๆเหรอ”

เฉิงเฟิงได้ยินแล้วก็รู้สึกผิดเล็กน้อย

แต่เพราะเพื่อกู้อันหนิง เขาก็ไม่มีเวลาจะมาคิดอะไรมากแล้ว

“หรันหรัน คุณสบายใจได้ ต่อไปถ้ามีโอกาส ผมต้องชดเชยให้คุณแน่นอน”

กู้หรันแสยะยิ้มมุมปากอย่างเยาะหยัน ไม่พูดอะไร

เฉิงเฟิงพูดอีกว่า “งั้นผมกลับไปที่บริษัทแล้วจะส่งวิธีการประกาศมาให้คุณทางอีเมล์ คุณอ่านจบมีคำถามอะไร ก็โทรมาหาผม”

“ได้ค่ะ”

หลังจากตกลงกันแล้ว กู้หรันก็ให้เฉิงเฟิงจากไป

บรรดาลูกค้าที่มากับเขาพวกนั้น แน่นอนว่าตามเขากลับไปด้วย

ห้องประชุมที่กว้างใหญ่ ไม่นานก็ว่างเปล่า

พนักงานคนอื่นในบริษัทไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น เห็นแค่ว่าทุกคนพากันไปหมดแล้ว ก็โล่งใจ

เสี่ยวชวีเฝ้าอยู่ด้านนอกห้องทำงานของกู้หรันตลอดเวลา ด้วยเหตุนี้จึงได้ยินบทสนทนาของพวกเขา

มีความขุ่นเคืองอยู่ภายในใจ ทั้งยังกังวลเล็กน้อย

“คุณกู้หรัน คุณ……ตกลงครับข้อเสนอของคุณชายเฉิงจริงๆเหรอคะ”

กู้หรันนั่งลงบนเก้าอี้ เห็นสีหน้าไม่ชัดเจน