วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 53
สรุปบท บทที่ 53 เขาเป็นคนตัดสิน: วิวาห์ลวงอลวนรัก
สรุปเนื้อหา บทที่ 53 เขาเป็นคนตัดสิน – วิวาห์ลวงอลวนรัก โดย candy cat
บท บทที่ 53 เขาเป็นคนตัดสิน ของ วิวาห์ลวงอลวนรัก ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย candy cat อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
“ได้ ถือว่าครั้งนี้เธอจัดได้ไม่เลว ให้รางวัลคุณอย่างหนึ่ง”
เขาเอ่ยพลาง หันไปถามอย่างประจบเอาใจหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ
“อันหนิง เธอบอกว่าให้พวกเราช่วยจัดการกู้หรันในวันนั้น ตกลงว่าจัดการยังไงกันแน่ เธอก็ต้องบอกพวกเราหน่อยนะ”
เห็นกู้อันหนิงนั่งข้างเขา แต่งตัวเซ็กซี่ ไม่มีเค้าความบริสุทธิ์ไร้เดียงสาและอ่อนหวานให้เห็นเลย พูดอย่างเยาะเย้ยว่า “แน่นอนว่าฉันต้องบอกพวกคุณแน่ ขอแค่พวกคุณนัดคนมาได้ ถึงเวลา……ฉันจะทำให้เธอลืมงานเลี้ยงรุ่นในครั้งนี้ไม่ลงไปชั่วชีวิต!”
เธอกัดฟันอย่างอย่างแรง
เรื่องในวันงานแถลงข่าว เธอไม่มีทางลืม
เธอแตกต่างกับบรรดาลูกคุณหนูผู้ดีที่เติบโตอยู่ที่เมืองJพวกนี้ เธอมาจากชนบท ในตอนแรก ไม่มีใครยอมรับเธอ
เธออาศัยความพยายามของตนเอง เอาชนะใจคนมาได้ทีละก้าวๆ จึงเดินมาถึงวันนี้ได้ และได้ชื่อว่าเป็นผู้หญิงที่ไร้เดียงสาจิตใจดีงามในสายตาคนภายนอก
แต่ความพยายามทั้งหมดหลายปีของเธอ กลับต้องมาถูกกู้หรันทำลายลงทั้งหมด ในงานแถลงข่าว!
ในเมื่อเธอทำลายความตั้งใจของตนเอง เช่นนั้นตนจะปล่อยให้เธออยู่อย่างมีความสุขได้ยังไง!
อย่างไรตอนนี้คนทั่วทั้งเมืองJก็รู้แล้วว่ากู้อันหนิงปากหวานก้นเปรี้ยว ไม่ใช่คนดีอะไร งั้นเธอก็จะทำตัวเป็นคนเลวร้ายต่อไป แม้จะต้องตายตกไปตามกัน เธอก็จะต้องลากเอากู้หรันไปด้วย
ชายหนุ่มที่อยู่ข้างเธอจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่
แต่พวกเขาล้วนเป็นคุณชายของตระกูลร่ำรวยไม่ต้องทำการทำงาน ปกติก็ทำอะไรไม่เป็นอยู่แล้ว ที่ทำได้ดีที่สุดก็คือสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่น
บวกกับกู้อันหนิงหน้าตาสะสวย ในเมื่อเธอมาขอร้องถึงที่ กู้หรันเองพื้นฐานก็เป็นคนที่ไม่ได้จะรังแกได้ง่าย
งั้นเขามีเหตุผลอะไรที่ต้องปฏิเสธสาวสวยที่มาหาถึงที่ และไม่ยอมไปช่วยเธอด้วย
ชายหนุ่มครุ่นคิด พร้อมกับยิ้มแล้วโน้มตัวมาหากู้อันหนิง
“อันหนิง คุณดูสิว่าผมช่วยคุณขนาดนี้แล้ว คุณจะให้ผมจูบสักทีได้มั้ย”
ในใจกู้อันหนิงรู้สึกขยะแขยงเล็กน้อย แต่เพื่อจะยืมมือพวกเขามาจัดการกู้หรัน ก็ต้องข่มความคิดที่จะผลักเขาออกไปไว้
“หลี่เฮ่อ คุณอย่าทำแบบนี้ ที่นี่คนเยอะแยะเลยนะ”
เธอเอ่ยพลาง ค่อยๆขยับตัวออก นั่งให้ห่างจากหลี่เฮ่ออีกหน่อย
ตลอดเวลาที่พูดคุยนั้นราบรื่นมาก อย่างไรก็ตามรายละเอียดส่วนใหญ่ก็ได้มีการพูดคุยผ่านทางโทรศัพท์มาแล้ว ที่มาวันนี้ ก็แค่มาเซ็นต์สัญญาเท่านั้น
ด้วยเหตุนี้ จึงเสร็จสิ้นอย่างรวดเร็ว
กู้หรันมองตราประทับบนสัญญา เผยให้เห็นรอยยิ้มพึงพอใจ เอ่ยอย่างมีมารยาทว่า “คุณจี้ ไม่ทราบว่าคุณมีเวลาว่างมั้ยคะ ตอนกลางวันฉันอยากจะเลี้ยงข้าวคุณค่ะ”
อย่างไรก็เป็นลูกค้านี่ ตอนนี้ก็ใกล้จะเที่ยวแล้ว สัญญาก็เซ็นต์แล้ว กินข้าวหรือทำอะไรก็เป็นการสร้างสัมพันธภาพที่ปกติมาก
แต่คิดไม่ถึงว่า อีกฝ่ายกลับยิ้มพลางส่ายหน้า
“อย่าเลยครับ ตอนเที่ยงผมมีนัด คราวหน้านะครับ”
กู้หรันเห็นดังนั้น ก็ไม่ฝืน
หลังจากไปส่งอีกฝ่ายด้วยตัวเองแล้ว จึงกลับมาที่รถตนเอง ขับรถออกไป
สิ่งที่เธอไม่รู้ก็คือ ทั้งหมดนี้ ถูกคนสองคนที่แอบซ่อนอยู่ในมุมมืดจ้องมองอยู่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิวาห์ลวงอลวนรัก
มีต่อจากตอนที่ 145 มั้ยคะ...